8|Uchihalar'ın Geçmişi

139 13 15
                                    

Sakura'dan

Saatler geçmesine rağmen Sarada ve Sasuke hala gelmemişti.Onları merak edip aramaya çıktım.

Her yere bakmama,herkese sormama rağmen onları hâlâ bulamamıştım.Tam ümidi kesecektim ki uzaktan seçebildiğim kadarıyla bir insan silüeti gördüm.
Yorgun ve kaygılı duruyordu.Ağacın altında oturmuştu.

Biraz daha yaklaştığımda uyuduğunu fark ettim.Fakat daha da ilerlediğimde, karşımda siyah bir pelerin giymiş ve alın koruyucusunu takmamış bir Sarada vardı.

Gözlüklerinin camları kirlenmiş,saçı dağılmıştı.Fakat daha da kötüsü,Sasuke neredeydi?

Sarada'yı eve götürüp tedavi ettim ve kaybettiği chakrasini geri kazanmasını sağladım.

Ne oldu sana böyle...

Seni kim bu hale getirdi?...

Kim olursa olsun,onu bulacak ve etlerini paramparça edeceğim.

Sonunda Sarada uyanmıştı.Hemen yanına gidip ay kadar beyaz tenine dokundurdum elimi.Akarsu gibi akan saçında gezindim.Gözleri simsiyahtı ama gece gibi değil,gözlerinizi kapattığınızda oluşan renk gibi daha çok...Eigengrau diyorlardı ona galiba.

"Anne?"sonunda 'yüzüme bakmayı bırakıp benimle konuş' der gibi başladı sohbete.

"Nasıl bu hale geldin Sarada? Sasuke nerede?Ah,ona çocuk emanet edilmeyeceğini biliyordum.O ne anlar ki çocuk bakmaktan!?A-"

"Anne.Lütfen..."

Yalvarırcasına bakıyorsun gözlerime meleğim,bir şey mi oldu?

"Sorun nedir Sarada?"
Bir süre sustu.Sonra derin bir nefes alarak konuşmaya başladı.

"Benim...benim acilen gitmem gerek."
Ayaklanıp gitmeye çalıştı fakat vücudundaki çizikler ona izin vermiyordu-ki sapasağlam olsa bile ben vardım burada.-

"Her şeyi anlatmadan gitmek yok küçük hanım."dedim onu yatağa geri yatırırken.

Nefes alıp verişi biraz düzelince gözlerini sağ eline dikti ve örtünün üzerinde kar tanesi gibi hafif duran uzun parmaklarını bir süre inceledi.
Sanki o elinden nefret ediyormuş gibi bakıyordu.

"Anne,babam...O...O artık burada olmayacak."Gözleri dolmuştu.Zorla konuşuyordu sanki.

"Bunu ikimizde biliyoruz kızım.Ama seni bırakacak kadar önemli ne gibi bi işi çıkmış olabilir ki...?"

O anda,babasının ki kadar siyah gözleri benimkileri buldu ve çivilerle sabitlendi olduğu yere.Ne bir şey diyor ne de hareket ediyordu.

"O görevini bitirdi anne.Son görevini de başarıyla tamamladı.Ve artık eve gelebilir.Tabi medikal jutsun ölüleri diriltebilecek kadar iyiyse..."

Bu son cümleyle gözlerim sonuna kadar açılmıştı.

Ne yani,yıllarca aşkıma karşılık beklediğim adam...Şimdi beni öylece bırakıp gidiyor muydu?Bir veda bile etmeden...

O an kalbimdeki kırılma sesini duyduğuma yemin edebilirim.
İçimde bir yerlerde bir bardak kırılmış ve cam parçaları her tarafa saçılmıştı.İçimde deli gibi koşturan o mutlu kız,şimdi yürümeye bile korkuyordu cam parçaları yüzünden...

Bardağın içindeki su gözlerimden akıp gidiyordu istemsizce.Onun ruhu da beraberinde karışıyordu gözyaşlarıma.Zihnim, şimdiden bağırıyordu yokluğunu kabullenemeyeceğini.

Neden yaptın bunu Sasuke?

Neden bırakıp gittin beni bir veda bile etmeden?

Sen değil miydin hep "Şu vedaları adam gibi yapın be!Nereden biliyorsunuz bunun son vedanız olmadığını?" diyen...

Şimdi ne yapacağım ben kendimle...
Ne yapacağım senden kalan onca anıyla..
Nasıl geri alacağım zamanı ki sana ettiğim lafların pişmanlığını çekmeyeyim...

Bu sorumluluk bana fazla be adam..
Ben bu kadarını kaldıramam,n'olur geri gel...

Sarada'dan

"Anne...?"
Haklı olarak büyük bir patlama yaşıyordu içinde,hissedebiliyordum.

"NASIL!?NASIL OLDU BU!? NARUTO DIŞINDA ONU ÖLDÜREBİLECEK KİM VAR BU DÜNYADA SÖYLE?? SÖYLE DE GİDİP SOYUNU TÜKETEYİM O ŞEREFSİZİN!"

Kendi kızına da demezsin bunları ama.
Şimdi ne farkın kaldı babamdan...

"Gitmem gerek anne.Sana her şeyi anlatacağım söz veriyorum.."

Annemi gözyaşlarıyla başbaşa bırakıp aceleyle evden çıktım.Nereden de bulup getirmişti beni eve...Of anne of!

"Hey,Sarada!"

Şimdi hiç sırası değil Boruto.

Yanından koşarak uzaklaştım.Mitsukiyle beraber görevden geliyorlardı sanırım.Ben olmadığıma göre takıma başka biri eşlik etmiş olmalı.

Bu anlamsız,kafa dolduran düşüncelerin arasında nefes almaya çalışırken çoktan Uchihalar'ın gizli sığınağına gelmiştim.Buradaki taş tablette bir kaç yazı vardı ve ek olarak da işe yarar jutsuları barındıran parşömenler.
Hemen bir mum alıp yazılanları okumaya başladım.

Yıllar önce,Susanoo Konoha köyünün sokaklarında başıboş bir şekilde geziniyordu.1. Hokage Hashirama bunu bir tehlike olarak algıladı ve Susanoo'yu Uchiha Madara'ya mühürlemeyi teklif etti.

Uchiha Madara bunu kabul etti ve hazırlıklara başlandı.Uzun yıllar sonra,Üçüncü Hokage döneminde hazırlıklar tamamlandı.Fakat Uchiha'lar bu duruma karşı çıktılar ve isyan sonucunda Susanoo parçalanarak tüm üyelere mühürlendi.

Bu olay,sonu gelmeyen güç mücadelelerine neden oldu. Üçüncü Hokage Uchiha İtachi'yi görevlendirerek tüm klanı yok etti.Fakat biri hariç.

Susanoo tekrar tehlikeli hale geldiğinde bir Uchiha'ya ihtiyaç duyacaklardı.Bunun için klanın en genç üyesi olan ve İtachi'nin gözlerini alan Uchiha Sasuke hayatta bırakıldı. Küçük çocuğun beyni yıkandı, anıları silindi ve yesyeni bir uchiha olarak yaşamaya devam etti.

Fakat hikayenin sonunda,uchiha sasuke kendini genjutsuya sokarak abisinin ona bıraktığı tüm gerçekleri öğrendi. Öfkeden deliye döndü ve köyüne karşı büyük bir nefret duymaya başladı.

Abisinin barış için feda ettiği gözleri yıkım için kullandı.

Fakat içindeki bu duygu değişimleri içindeki Susanoo'nun kana susamışlığındandı.Bu tanrısal yaratık onu kuklası gibi kullanıyor,yapmak istemediği şeyler yaptırıyordu.

En sonunda genç uchiha,ona inanan bir arkadaşı sayesinde içindeki bu nefretten ve Susanoo'dan kurtuldu,onu bir taşa mühürledi.

Fakat Susanoo tekrar uyanacak,uyandığında dünyada bir Uchiha varsa barış, Uchihaların soyu tükenmişse yıkım gerçekleşecekti.

Bu Uchiha,gelecekte yaşananları her varis gibi taş tabletlere yazacaktı.

Bu satırlar,amcam İtachi'nin genjutsusundan bile daha ayrıntılı anlatıyordu herşeyi.

Sanırım Orochimarunun deneyevine(genelev desek daha doğru) gidip bundan sonraki adımımı gerçekleştirmem gerekiyordu.

____________
Bu bölüm fazla...şey oldu

Şey

Anlatımı güçsüz

Bı de kurgu ile ilgili hâlâ kafamda oturmayan şeyler var mesela bundan sonra ne olacağını bilmiyorum ehehe doğrusu bı anlık hevesle yazmıştım kitabı

VârisHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin