Sarada'dan
Sonunda Orochimaru'nun laboratuvarına varmıştım. Beni Suigetsu karşılamış ve hiç bir şeyden haberi olmadığı için kovmaya çalışmıştı.
Fakat daha sonra Orochimaru gelip beni içeri davet ermişti.
"Demek Sasuke sonunda dediğini yaptı ha.."
"Ne yani,sen biliyor muydun?"
"Evet,Sasuke benim öğrencim olduğu zamanlar ara sıra kendi kendine konuşuyordu.Sonrasında kendi kendine değil,aslında içinde ki Susanoo ile konuştuğunu fark ettim.Ve müthiş psikolojik bilgilerimi kullanarak gerçeği öğrendim."
Onun bu 'müthiş psikolojik bilgi' lafına gözlerimi devirdim.Çünkü kastettiği şey o iğrenç yılanlarıyla insan konuşturmaktan başka bir şey değildi.
Daha fazla oyalanmadan tüp içindeki gözleri ona verdim.
"Bu gözleri saklayabilir misin?Şu an senden başka güvenebileceğim biri yok."
"Büyük bir zevkle Sarada-chan."
O değişik ve korkutucu sırıtışını yapmıştı yine.Fazla takmayıp onun laboratuvardaki odalara girip çıkışını izledim.Nihayet geri geldiğinde oturup konuşmaya devam etti.Odadaki bu loş ışık ortama gerginlik katıyordu.
"Şimdi sen de baban gibi benim yanımda kalıp sharinganını güçlendireceksin.Daha sonra,yeterince güçlendiğinde öldürmeni istediğim biri olacak.Tabi bunun için Susanoo'yu da kullanmayı öğrenmen gerek.Yani işimiz uzun."
"Ama benim burada olduğumu öğrenirlerse?Hem kaybolduğumu fark edince ilk bakacakları yer burası olur."
"İşte tam da bu yüzden eski sığınağıma gideceğiz."
Biz bunları konuşuyorken babamın eski arkadaşları geldi yanımıza.Karin-san,Jugo ve Suigetsu. (Diğer ikisine de -san ekiyle mi hitap ediyordu hatırlayamadım)
"Konuşmanıza biraz kulak misafiri olmuş olabiliriz."dedi Suigetsu.
"Misafir mi?Sen direk evi sahiplendin lan." Karin-san yine Suigetsu ile uğraşıyordu.İkisinin kavgaları, izlemesi en zevkli şeydi.
"Şaka bir yana,Sasuke gerçekten...?" Jugo-san'ın bu sorusu üzerine başımı yere eğdim.Gözlüklerimi yalandan düzeltip kısık sesle "evet" dedim.
"Onu Naruto'dan başka öldürebilen yok diyordu herkes.Kendini kızına öldürteceğini kim tahmin edebilirdi ki..."
"Hayat bazen size en "yapmam" dediğiniz şeyleri yaptırabiliyor." Neyseki Ororchimaru beni bu sıkıcı sohbetten kurtarmıştı.
"Tamam.Yeter bu kadar.Herkes iş başına,eski sığınağımıza geri dönüyoruz."
Ve böylece hayat ile olan imtihanım başlamıştı.
Amcamın kurtarmaya çalıştığı köyü koruma görevi ,artık benimdi.
♚
♚
♚
♚
♚
♚
♚
Sakura'dan
"NE DEMEK SARADA KAYIP!"
Olanları Naruto'ya anlattığımda ilk tepkisi bu olmuştu.
"Ekip göndereceğim.Onu aramaları için.Kesin o Orochimaru pisliğinin laboratuvarında kalıyor.Keşke ona güvenmeseydim!Ve Sasuke...o...o..."
Gözleri dolmuştu.Bense ağlayamıyordum bitmiş gözyaşlarım yüzünden.Kafasını masaya doğru eğip kollarını siper etti kendine."Bunca yıllık uğraş...."dedi"Bunun için mi geri getirdim onu köye?Bunun için mi sağ kolumu kaybettim?Ama her şeyden öte o benim kardeşimdi Sakura,senin de sevdiğin adam.Şimdi nasıl olur da ölür!?Kim öldürmüş onu söyle!"
"Sakin ol Naruto!Bende bilmiyorum."
Telefondan birilerini arayıp Sarada'yı aramaları için emirler verdi ve onlarla gitmek için hazırlandı.Fakat arayışımız günler,aylar hatta yıllar sürdü...
♚
♚
♚
♚
♚
♚
Sarada'dan
Orochimaru'nun yanında kalalı üç yıl oluyordu.Üç yıl içinde mangekyou sharinganımı geliştirmiş,hatta babamın gözlerini bile almıştım.Susanoo'yu rinnegan ve sharingan sayesinde ustalıkla kontrol edebiliyor,Orochimaru'yu bile nakavt edebiliyordum.
Ve yine o antrenmanlardan birinde galip gelmiştim.Dinlenmek için yere oturdum ve biarz soluklandım.Orochimaru da yanıma oturdu.
"Sanırım artık sana bahsettiğim kişiyi öldürebilirsin.Yeterince güçlendiğini düşünüyorum."
"Kimi öldüreceğim?Yine o çöp adamlardan biriyse-"
"Yedinci Hokage." Bu iki kelime ile az önce savaş için kullandığım gözlerim bir anda büyümüştü.Babam yokken bana sahip çıkan adam,ustam...Onu nasıl öldürebilirdim ki?
"Ne!?Saçmalama,onunla hiç bir derdimiz yok ki!"
"Senin yok.Ama benim var.Görmüyor musun Sarada,köyü oyuncakçı dükkanına çevirdi!Onu öldürüp yerine ben Hokage olacağım.Böylece insanlar artık daha güçlü olacak."
"Yine de bunu yapamam."
"Eğer böyle diyorsan,peki.Bende Sakura'ya babanı senin öldürdüğünü söylerim.Böylece boşu boşuna aramazlar katilin kim olduğunu."
"Bunu yapamazsın."
"Sen öyle san." Aklıma kaybedecek hiç bir şeyi olmadığı geldiğinde onu durdurup teklifini kabul etmek zorunda kaldım.Yine o iğrenç sırıtışını takınarak gitti yanımdan.
Dayanamıyorum amca...
Keşke yanımda olsan da beni teselli etsen...
___________
Merhabamak
Umarım saçma olmamıştır
Mantık hataları varsa yorumlarda belirtin lütfen
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vâris
Fanfic[mitsusara] Uchiha Sarada,babasından ona miras kalan gözlerle dünyayı değiştirecekti. Fakat değişen tek şey dünya olmadı...
