"ဟင့်အင်း မလုပ်ပါနဲ့ မလုပ်နဲ့"
မျက်ရည်တွေနှင့် ရှိုက်သံတွေအကြား အားတင်းပြောရသည့် အသံတွေက လျစ်လျူရှူခြင်းသာ ခံလိုက်ရသလို။
တစ်စုံတစ်ရာ တုန့်ပြန်သံဆိုတာ မရှိ...လုပ်လက်စကိုသာ အာရုံစိုက် နေတဲ့ ပေါ်ကောကြောင့် မျက်ရည်ကြွေတို့ ပိုးပိုး ပေါက်ပေါက်။
ခြေမျက်စိနား ရောက်လုလုအထိ ဘောင်းဘီလေးက အရှက်တွေ လွင့်စင်အောင် လုပ်နေခဲ့ ပြီ။
အကြမ်းဆွဲချွတ်ခံလိုက်ရသည့် အကျီ က ကားနောက်ခန်းမှာ ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကြ၏။
ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကြားထဲ အတင်းတိုးတိုက်ဝင်လာတာမို့ ရုန်းထိုးရင်း...ငြင်းဆန်သော်ငြား...ပေါ်ကောရဲ့ အင်အားကို တကြိမ်တစ်ခါမှ မယှဥ်နိုင်ခဲ့တဲ့အခါ....။
လက်တွေဆိုတာ ပေါ်ကော လက်တစ်ဖက်ထဲ စုန်းစုန်းမြုပ်လျှက် သား.....။
ရုန်းကန်မိသည့် ခြေထောက်တို့က ဘယ်ညာခွဲခြင်းခံထားရတာမို့ ကားယားလေးဖြစ်လို့ နေကာ အရှက် တရားတွေ အားလုံး ပေါ်ကော မျက်လုံးတို့ရှေ့ ထင်ထင်ရှားရှားနဲ့ ။
"ဟင့်!"
"မငိုနဲ့ မငိုနဲ့ ကလေး"
"လွှတ်ပေး"
"ကို မင်းလေးကို အနိုင်မကျင့်ချင်ပါဘူး "
"ဒါပေမဲ့.. ဟူး...ကလေးလေး ကို လည်း...."
အသံက အေးဆေးနေသော်လည်း ခပ်အုပ်အုပ်လို့ ဖြစ်လို့နေပြီး ရမ္မက်တို့ကို အတင်း ထိန်းချုပ်နေသလိုမျိုး။
တွင်တွင် ခါရမ်းနေမိသည့် ခေါင်းက ဘယ်ညာရမ်းကာ မျက်ရည်တွေလည်း တစ်စစီလွင့်ပျံလို့နေရင်း....။
"ဟင့်အင်း..မထိ...ဟာ့..မလုပ်နဲ့!"
အဝလေးနား...တိုးကပ်ထိစပ်လာသည့် အေးစက်စက်အရာက မမြင်ရလည်း လက်ချောင်းတွေမှန်း ရှောင်းကျန့်သိသည် ။
ပေါ်ကောဆီမှ ဘောင်းဘီ ဇစ် ဆွဲချသံက ကမ္ဘာ ကြီး တစ်ခုလုံး ဖြိုချခြင်းခံလိုက်ရသလိုနှယ်....။
ရုန်းထွက်လို့ မရခင်မှာပဲ ပူနွေးနေသည့် အရာတစ်ခု ရှောင်းကျန့် အနောက်ပေါက်လေးနား ရောက်လာခဲ့သည်။
YOU ARE READING
ရင်း....
RomanceI only write yizhan fanfic. So, be careful of reading lists. အချစ်....အမုန်းလား....နားမလည်တတ်စဥ်ကတော့...ကျွန်တော် မသိဘူး လို့ ဖြေခဲ့လိုက်တာပဲ...ဝေးသွားမှ...ကျွန်တော် သိခဲ့တာ... *အချစ်က..ခဗျားရယ်* စွန့်လွှတ်ပေးတာ မဟုတ်ဘူး ရှောင်းကျန့်...မင်းလေး..ကို့...
