Hoofdstuk 10 - last chance

1.4K 36 28
                                    

"Ik ben er zo klaar mee Matthy. Hij blijft me maar achtervolgen. Ik ga hem op alles blokkeren, ontvolgen op alles. Ik stuur hem nog één bericht en dan is het klaar." In mijn ooghoek zie ik door mijn waterige ogen heen Matthy knikken.

"Dat is het beste voor je Deem."

"Is dit goed? Kan ik dit sturen?"

Matthy kijkt over mijn schouder mee naar het bericht wat ik in mijn notities heb getypt. "Heel goed. Nou is het hopelijk een keer duidelijk voor hem."

Ik kopieer het bericht en plak het in de chat. Ik kijk Matthy aan die mij een geruststellend knikje geeft. Met trillende vingers druk ik op versturen. Voor de laatste keer lees ik door wat ik zojuist heb gestuurd.

"Jesse. Beste Jesse. Normaal was ik begonnen met lieve. Maar na dit niet meer. Jij had dit niet van mij verwacht? Kom op nou Jesse, jij bent hier degene die fout zit. Voor de zoveelste keer speel je weer slachtoffer door het op mij en dit keer ook op Matthy af te reageren door hem de schuld te geven van jou eigen problemen die in je hoofd zitten. Wie zegt dat ik bij hem ben? En al ben ik bij hem, dan nog? Wat wil je dan? Misschien krijg ik van hem wel de steun en liefde die bij jou ontbrak. Dus Jesse, wie zit hier nou fout? Ga maar eens even goed nadenken.
Hoe veel kansen heb ik jou gegeven Jesse? En waarom kom je nu pas met ik wil laten zien dat ik wel goed ben en dat soort onzin?
Liefde maakt blind zeggen ze wel eens hè. Nou dat is bij mij zeker het geval geweest. Want ik had zoveel eerder al kunnen zien dat jij alleen maar aan jezelf denkt, niet goed was voor mij. Zoveel eerder had ik me al beter kunnen voelen. Maar ik zag het niet. Nu pas heb ik mijn ogen geopend en zie ik de fouten. Er waren genoeg signalen maar ze kwamen niet aan. En tuurlijk, ik ben ook niet perfect. Maar Jesse, dit keer ligt het probleem toch echt bij jou, en ik distantieer me daar nu van.
Ik heb het beste met je voor maar het is nu echt klaar. Ik hoop dat jij ook weer gelukkig wordt. Maar ik hoop vooral dat je hierdoor zal gaan nadenken en dat je volgende meisje niet zal doorstaan wat ik heb doorstaan. Misschien moest het wel zo gebeuren, maar Jesse ik hoop dat je verandert. Maar ik ben er niet meer bij betrokken. Ik zoek me geluk bij iemand anders.
Het beste Jesse,
Demi."

Opnieuw springen er tranen op in mijn ogen. "Demi het is verschikkelijk moeilijk, je hebt hem lang leuk gevonden en als iets op zo'n manier moet eindigen is het ook lastig. Maar het is het beste. Je moet dit doen anders breekt het jezelf op." Ik zwijg en druk op het knopje blokkeren. Na Snapchat, instagram en zelfs Wordfeud was dit het laatste wat er nog moest gebeuren. Hij is nu overal weg. Op mijn telefoon tenminste. In het echte leven helaas niet.

Mocht ik hem ooit nog tegen komen zal ik best hoi kunnen zeggen. Hem kunnen begroeten als ieder ander normaal mens. Maar terug bij hem gaan nooit meer. Voor mij is het nu eindelijk klaar.

"Ik ben trots op je Demi." Zegt Matthy lief en hij geeft me een knuffel waarna ik opnieuw begin te snikken in zijn armen.

Een tijdje blijf ik stil denkend aan wat er weer is gebeurt. "Dankje Matt." Hij kijkt mij aan en veegt de tranen van mijn wang. Opeens schiet me iets te binnen over gisteravond.

"Matthy?"

"Ja?"

"Gister hè, toen jij naar me toe kwam dat ik op de bank zat, wilde je wat zeggen toch? Maar toen onderbrak Milo ons. Wat was dat nou?"

"Oh nee dat was niks hoor." Hij kijkt me met een lach aan.

"Ja ja, wees nou eens eerlijk." Lach ik door mijn tranen heen.

"Daar kom je nog wel achter."

"Nee nee Matthyas het Lam dit gaan we niet doen. Hier heb ik een hekel aan, vertel het."

"Oké oké, nou kijk ik wilde dus zeggen dat ik je er oprecht echt heel mooi uit vond zien en," opeens merk ik dat hij een beetje op een zenuwachtige toon begint te praten. "En dat ik degene voor je wil zijn waar je je zorgen op kan uitten. Je problemen tegen kan vertellen."

"Heb je dat nou nog niet door Matthy? Tuurlijk ben je dat."

"Ja ja wel maar het was meer, ik wilde het gewoon nog even tegen je zeggen. Dat je altijd naar mij toe kan." Ik kijk naar de jongen die nog steeds naast me in zijn onderbroek zit.

"Dankjewel Matt, dat weet ik, dat is heel erg lief van je."

Als antwoord daarop geeft hij mij een kus die ik beantwoord door over te gaan in een zoen. Matthy zijn hand verplaatst van het bed naar mijn haar en woelt er langzaam door heen waardoor mijn handen hetzelfde doen bij hem.

Langzamerhand voel ik dat onze zoen intenser wordt en dat we beiden naar meer verlangen.

Matthy laat mij ietsje los en kijkt me aan waarna hij zachtjes mijn naam uitspreekt en mij opnieuw zoent. Dit keer verplaatsen zijn handen naar de onderkant van mijn shirt en trekken deze langzaam omhoog.

Zijn koude handen strelen over mijn bovenlichaam richting de sluiting van mijn bh wat me doet rillen.

Hij kijkt me aan. " is dit oké? Als je het niet wilt moet je het zeggen he?" Ik bijt op mijn lip en kijk hem opnieuw aan en knik zachtjes.

"Is er iemand anders nog in het huis?"

"Nee, alleen jij en ik Demi." Fluistert hij zacht.

En met dat vliegen de kleren die Matthy net schoon had aangetrokken weer door zijn kamer heen.

maybe it's been you all along - bankzitters fanfictionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu