Vol verwachting kijk ik hem aan wanneer hij op kijkt van mijn brief. Zijn ogen glinsterend en een lichte glimlach op zijn lippen. Zijn gezicht zegt al genoeg.
"Ja, ik wil niets liever Demi."
Het gaat goed tussen Matthy en mij. Haast net iets te goed zou je zeggen. Of tenminste, dat zou ik zeggen, maar die standaard ligt toch al laag bij mij na Jesse.
Nadat matthy mijn brief had gelezen, en het antwoord gaf wat ik enigszins wel verwachtte, waren we allebei heel blij. Wat Matthy niet wist is dat ik ondertussen contact had met Raoul, die thuis taart en champagne zou neerzetten.
Nogmaals, heel cheesy, maar daar hou ik toch wel van. Nadat we de sushi ophadden gingen we naar huis en werd Matthy, maar ook ik, verrast door wat Raoul had neergezet voor ons. Al was hij nergens te bekennen, had hij echt zijn best gedaan.
"Demi, dit had toch niet gehoeven?"
"Nee hehe, dat snap ik zelf ook wel Matt, maar ik vond het wel leuk."
"Ik vind jou wel leuk." Zei hij tegen mij.
Ik popte de champagne open en we aten de taart, ook al zaten we beiden nog vol van de sushi. We gingen naar zijn kamer en keken een film, waarvan we de helft niet hebben meegekregen door andere dingen, en elkaar.
Nu, ongeveer een week of anderhalf later, lig ik weer naast hem. Zoals elke dag afgelopen tijd. De jongens worden inmiddels al gek van ons.
Ik kijk naar Matthy, wiens haar nog rommelig zit en ogen nog gesloten zijn. Langzaam gaat mijn hand door zijn haar. Van zijn haar, langs de zijkant van zijn gezicht, de lijn van zijn kaak, hals en mijn hand blijft rusten op zijn borst.
Ik kruip nog iets dichter tegen hem aan en sluit mijn ogen. Kort daarna voel ik wat kusjes op mijn hoofd landen.
"Goeiemorgen Deem." Zegt hij met een schorre stem waarna hij zijn neus in mijn haar moffelt.
"Goeiemorgen Matthy." Antwoord ik. "Klaar voor vandaag?"
"Ik denk het, er zal vast niks gebeuren toch?" Antwoord hij.
"Nee zolang jij maar niks probeert."
"Tuurlijk niet lieverd, ik heb jou toch?"
Vanmiddag gaat Matthy met Lauren praten. Zijn ex.
Gister kreeg hij een appje, die hij meteen aan mij liet lezen.
"Matthy is dit het nou? Ik snap dat het uit is maar laat je nou echt niks meer van je horen?"
Matthy had veel uit te leggen aan haar. We hadden het er samen over en bedachten dat het een goed idee was om even met haar te praten, om de lucht te klaren.
Omdat ik niet zo'n goede ervaring heb gehad met exen praten om 'de lucht te klaren', was ik een beetje bang voor Matthy zijn idee, die dit initiatief voorstelde. Maar later stelde hij mij gerust. Ze zouden gaan wandelen en daarna zou Matthy gewoon weer naar huis komen. En daarin vertrouw ik hem volledig.
Het is inmiddels een twee uur s'middags en Matthy heeft om half drie afgesproken. Ik blijf in het huis, waar Rob en Milo ook zijn. Raoul en Koen zijn samen een video opnemen voor Raoul's kanaal en Milo was gewoon gezellig langs gekomen.
''Demi, maak je niet druk. ik ben over twee uurtjes weer terug oke?''
Ik geef Matthy een zoen en loop met hem naar de deur. ''Tot straks Matt.''
Ik kijk hoe hij zijn auto instapt en weg rijd, waarna ik de deur zachtjes dicht gooi.
Ik vertrouw Matthy met heel mijn hart, echt waar. Maar toch vind ik het niet zo'n chill idee. Maar het komt goed, zoals hij al tien keer tegen mij heeft gezegd. Toch?
Matthy POV
Langzaam rij ik over de dijk richting de grote weg. Lauren haar huis is hier niet heel ver vandaan en inmiddels weet ik wel aan te bellen bij het goeie huis.
In mezelf bedenk ik wat ik wil zeggen tegen haar en hoe zij zou doen. Ik vraag me af of ze echt boos is of alleen gefrusteerd over hoe het is gegaan. Zij heeft het tenslotte uit gemaakt. En dat ze me nu appt, prima. Het uitpraten, ook helemaal prima. Maar ze moet maar niet denken dat ik terug wil bij haar. Want dat is absoluut niet zo.
Ik bedenk ook in hoeverre ik haar ga vertellen over Demi. Ga ik enkel vertellen dat zij mijn nieuwe vriendin is, of ook hoe het zo is gekomen? Ik weet dat Demi nu thuis zit te piekeren over wat Lauren en ik mogelijk bespreken. Ik weet ook dat Demi mij vertrouwd maar dat ze het met dit soort dingen wat lastiger heeft door haar verleden, en dat begrijp ik ook helemaal en daar zou ik ook absoluut geen misbruik van maken.
Zodra ik de straat, die ik inmiddels al iets te goed ken, inrijd besluit ik te stoppen met piekeren en maar gewoon af te wachten hoe het gaat lopen.
Ik parkeer mijn auto en loop richting Lauren haar huis, die net naar buiten komt gelopen. Zodra ik dichtbij genoeg ben bekijkt ze mij van top tot teen en begroet ze me. "Hey Matthy.''
Ze doet een kleine stap vooruit, maar dan weer snel eentje terug. Het lijkt alsof ze mij een knuffel wilde geven, maar zich toch bedacht. "Hey Lauren.''
We vragen elkaar hoe het gaat en beginnen te lopen. ''Je zei dat het een lang verhaal was, dat je het wilde uitleggen. Dus vertel."
''Nou kijk Lauren, voordat ik begin met het hele verhaal moet je weten dat ik een nieuwe vriendin heb. En ja het is misschien snel gegaan, maar ik zal het je uitleggen.'' Ik kijk haar aan en zie haar even slikken.
''Nadat het uit was tussen ons zat ik flink in de put. Ik was echt heel verdrietig en heb een week lang me zo verschikkelijk kut gevoeld dat ik amper buiten ben gekomen. Op een keer kwam Koen mijn kamer binnen en zag mij zitten. Hij zei ''Mat dit gaat niet zo. kom op knap je op we gaan stappen.'' Dus zo doende. Het was leuk, maar uitgaan met Koen en de jongens betekend veel zuipen. Omdat ik me nogsteeds niet top voelde, dronk ik. Ik vergat de hele situatie en dat voelde toen fijn, als een soort opluchting. ook al was dat natuurlijk ook niet de manier waarop het hoorde. Maar ik deed het wel. Op diezelfde avond wilde ik naar jou toe om sorry te zeggen, maar in plaats daarvan belande ik dus bij Demi, die verderop in jou straat woont. Zij hielp mij, en een dag later beging ik weer dezelfde fout. Ik zag in dat het niet zo kon, dus ik herpakte mezelf en ging langs haar om sorry te zeggen en zo gingen we verder. We leerden elkaar in korte tijd beter kennen, door soms niet al te leuke omstandigheden, maar dat doet er nu niet toe. In het begin zat je nog veel in mijn hoofd, maar hoe hard het misschien ook klinkt en ik het niet leuk vind om te zeggen, vergat ik jou steeds meer. Of tenminste, ons. Daardoor heb ik ook geen contact verder meer gezocht, wat ik misschien wel had moeten doen. Maar ik hoop ook dat je begrijpt waar dat vandaan kwam. En daarom wilde ik nu even praten om dit hele verhaal te vertellen.''
Voordat ik het weet heb ik alles gezegd. Aan een stuk door vertel ik alles aan Lauren, die mij aankijkt maar niks zegt.
''Ik, euh, ik snap je wel. Denk ik. Ik weet alleen even niet zo goed wat ik nog meer moet zeggen.'' Brengt ze uit.
JE LEEST
maybe it's been you all along - bankzitters fanfiction
Fanfiction"Matthy, niet weer. Je kan niet naar mijn huis blijven komen terwijl je naar haar gaat." "Maar ik wil niet naar haar. Ik wil dit keer wel naar jou." Wanneer Matthy zich opnieuw begeeft in zijn eerder gemaakte fouten ontmoet hij een meisje, die hem i...
