2b jeon's jewel

𓂀XXIV

THREUM
tasarladığın kolyenin ölçüleri benim ölçülerim hâlâ.

ben
ben değiştirmediğin için öyle
öyle iyi hissediyorum ki.
sende kalabilmek, senin yarattıklarında var olabilmek beni bir çocuk gibi hissettiriyor.
savaştan kurtulmuş ve ülkesine dönebilmiş bir çocuk gibi.

değiştireceğini düşünmüştüm.
benimle ilgili olan ne varsa semâya salıverdin sanmıştım.
ama sen meğer beni hep giydiğin o gömleklerin içinde tutuyormuşsun.

ne denir ki?

seninle yüzlerimiz aynı hizadayken konuşmak istiyorum.
eskisi gibi.
lakin bunu istemediğinin ve sana iyi gelmeyeceğinin bilincindeyim.

ama seni çok özlüyorum jeongguk.

üçüncü aya yaklaşıyoruz.
ve bir paravan çekili aramızda.
seni göremiyorum.
duyamıyorum.
bunun beni nasıl acıttığını bilemezsin.

nasıl dayanıyordun?|
ne hissettiğini tam olmasa da anlayabiliyorum ve buna dayanmak öyle can alıcı ki, iki büklüm duruyorum hep.|

kimse bilmiyor ama o kolyenin kalıbında rol oynayan benim.
gerekmiyor da birilerinin bilmesi.
bu bizim aramızda beni mutlu eden bir sır.
özel ve değerli hissettiriyor.

basit bir teşekkürle geçmek istemiyordum.
bu yüzden sana ben
çevrim içi.
yazıyor..
çevrim içi.
yazıyor..

bir şiir yazdım.

bunca zaman bir kez bile yazmamışken.|

senin yazdıklarına hiç benzemez.
öyle yüreğini de kaynatmaz ama yazdım işte.
içimden geldi ve yazdım.

ne zaman görürsün bu mesajları bilmiyorum ama son iki haftadır hiçbirine bakmadığın için ümidini kaldırımlara satmış bir insanım artık.
yine de şimdi onlardan biraz cesaret alıp sana şiirimi atıyorum.

ve bir gün gözlerine bakarak söylemenin hayaliyle yaşıyorum.

o gün benim doğum günüm olacak, buna inanıyorum.|

nerede doğduğumu bilmiyorum
zamanı çok ırak
kimsesiz
beni doğduğun yerde al kucağına
kimliksiz
dünyaya geldiğim yere kollarının arası
tarihe doğum yılın yazılmalı
sebepsiz
akran olmalıyız
yaşın yaşımın aynası
bedenin bedenimin yorganı
yakamoz ve deniz olmalıyız
öpmeli yirmi altılı
otuz dördündeki bir adamı
tan yerinde feza olmalıyız

görüldü [bir hafta sonra, gece.]

―――――――

şiir bana aittir.