Fontabella 4: Taking The Risks

Chapter 14

Chapter 14

After laughing with the two, my eyes went to Aljon. He's on the far side of the room dancing with somebody else whom I don't know. He's back facing us with his broad back, wide shoulders, wearing a white ¾ long sleeves that's folded up to his elbows paired with pants and I don't know what his footwear is.

Kinuha ko ang can ng beer sa mesa saka tumungga ng isang beses. Three can of beers are not enough to make me feel drunk—I'm still sober as fuck! I know it was Aljon kahit nakatalikod pa siya. My senses never lies on me and wala namang kaso kung may kasama siya.

Ang kinaiirita ko rito, naiinis ako kapag nakikita ko siyang may kasamang iba kagaya na lang n'ong Cecilia na iyon. Something's between the two that's for sure but Aljon's feelings for me—I'm uncertain about this one.

Boys want love and attention from women. If a man loves a gay like me, he just wants attention. Maybe Aljon doesn't love me or like me, he just likes the idea of having me, right? Ugh, fuck. Ayaw na ayaw ko na nag-o-overthink nang ganito.

"You good?" I gazed at Ghon and nodded.

"Oo."

While eyeing everyone around the place, I noticed that Griffin's already flirting with the guy sitting pretty on the couch. Ang harot-harot ng gaga.

"He likes that so let him be." Napalingon ako kay Ghon na nakatingin din pala sa gawi ng kapatid. He shrugged afterwards. "Kuya doesn't want to be misunderstood by anyone surrounding him. Gusto niya lang na maunawan siya ng tao na gano'ng bagay ang gusto niya, kung hindi naman kayang unawain, kahit respeto na lang."

Tumango ako at sumulyap nang sandali kila Griffin na patuloy pa rin sa ginagawa. Para nga siyang bata na nakikipaglampungan sa lalaking iyon sa mahabang upuan. He seems so free, unlike when he's around with his parents and people who know him—the outside part of him. Mostly, huhusgahan at kahuhumalingan ka ng tao sa panlabas mo.

Hindi naman na bale ang gano'ng bagay sa akin, ang importante rito ay magawa mo kung ano nagpapasaya sa iyo nang malaya. Sa lagay na ito ni Griffin, akala ng mga tao ay mabait siya na akala mo santo na isasama ka sa simbahan tuwing linggo. Hindi. Kahit na maamo ang mukha niyang hinayupak na iyan, may kabulastugang itinatago iyan.

Iisipin kasi ng tao na kung ano ang panlabas mong anyo ay gano'n ka. Kung dinaanan nga ng delubyo ang mukha mo, sasabihin nilang masama kang tao at kabaligtaran naman sa isa. Nasa sa kanila naman na iyon kung ano ang iisipin nila sa iyo. You can be unbothered about it, don't give them a damn shit.

Griffin is a bisexual. Their parents know at pinapakita naman niya but he never confirmed what his sexuality is. Around his parents, may prinoprotektahan siyang image na kailangang hindi masira at sa mga taong nakikita siya sa pang-araw-araw na buhay. But when he's around with these guys that doesn't even know a thing about him, mas lalo niyang nailalabas ang sarili niya kasi alam niyang hindi siya huhusgahan ng mga ito. Or they just don't really care.

In Ghon and my case, hindi lang namin kilala si Griffin, nauunawaan din namin siya. There's a huge difference between kilala, inuunawa at nauunawaan. Kilala mo ang isang tao kung hanggang saan ka lang niya hahayaang makilala mo siya, ang inuunawa naman ay kahit hindi kayo magkakilala ay inuunawa mo o naiintindihan mo siya at ang nauunawaan naman ay malapit ka sa kaniya at kilala mo siya ng buo.

If you don't get it, ewan ko na lang.

"Ikaw? Single ka pa rin?" tanong ko at nagbalik na ng tingin kay Ghon para sa privacy ng kapatid. Tumawa siya habang umiiling. "Why naman natatawa?"

Dumakot ako ng boy bawang sa lamesa para mangata. For now, enjoy ko muna ang sarili ko at kailangang maging stress free. Relax relax lang muna bago bumalik sa haggard days. Narinig ko ang pagngitngit ng kinauupuan ni Ghon kaya nilaanan ko siya ng tingin. He stretched out his arms and neck.