"Tekrar mı kaçacaksın?"
"Evet, sonuna kadar."
"O halde sonuna kadar seni arayacağım."
.
.
.
.
- Anime(Manga)'den tamamen bağımsızdır!
- Bu kitapta karakterler 19 - 27 yaşları arasındadır!
- Bu kitapta (+18, cinsellik) yoktur!
- Küfür, aile sorunla...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bölüm 24 : Ölmeyi İstemek"
"O kadardı ki sana olan güvenim kalbimi söküp alsalar yine de güvenirdim sana abi... Ancak söken kişi sen oldun.."
~ Misaki ~
'İlahi Bakış Açısı'
Manjiro'nun dudakları şaşkınlıkla aralandı. Nasıl olurdu böyle bir şey? Simon ölmemiş miydi?
"Ne? Mateo ne diyorsun sen?! Simon nasıl yaşayabilir?"
Manjiro gerçekten inanamıyordu. Simon.. Yıllarca onu öldü sanmışlarken şimdi ise hayatta olduğunu öğreniyordu.
Mateo'nun ağlayış sesleri daha artmıştı. Manjiro nedensizce içine düşen üzüntüyü anlayamamıştı.
"Tanrı belamı versin!"
Mateo'nun ağlarken aynı zamanda kendine belalar okuması Manjiro'yu hareketlendirmişti. Adımlarını tekrardan eve çevirdi. Hızlı adımlarla ilerlemeye başlamıştı.
"Tanrı belamı versin ki ölmek istiyorum!"
Mateo'nun haykırışları devam ederken Manjiro bu sefer de koşar adım kapıya giderken Sanzu'ya döndü. Gözler ile yukarıyı işaret etti. Bu da 'Misa'yı yanız bırakma.' anlamına geliyordu.
Manjiro evden çıkıp hemen evin önünde ki arabasına bindi.
"Sakin ol! Neredesin sen?"
Manjiro aynı zamanda arabayı çalıştırıyordu. Mateo'nun ise ağlayışları biraz olsun azalmıştı.
"Ne fark eder ki?"
Mateo'nun ağlarken söylediği şeyle Manjiro iyice sinir olmuş arabayı çalıştırıp evden ayrılmıştı.
"Nerede olduğunu söyle dedim sana!"
Manjiro endişeliydi. Mateo için çok endişeliydi. Neden bir türlü hayatlarını düzene sokamıyorlardı ki? (Yazar öyle istiyor çünkü)
"Uçurum kenarı.."
Mateo'nun sesi ile Manjiro'nun çatık olan kaşları yavaşça düz bir çizgi halini alırken şaşkınlıkla dudakları aralandı.
