"දැන් අවුරුද්දක් වෙන්න එනවා ටේහ්යුං ප්ලීස් දැන්වත් එයා ගැන හිතන එක නතර කරල දාපං..." ජිමින් අහස දිහා බලාගෙන කල්පනා කරන ටේහ්යුංට දැන් ඕක කියන්නේ කීවෙනි වතාවටද කියලා ගණන් කෙරුව නම් ඒක සමහර විට මිලියන වාරයක් වෙන්නත් පුලුවන්... මොකද හැමදාම උදේට දවල්ට රෑට ජිමින් ඕක සිය වතාවකට වඩා ටේහ්යුංට කියනවා...
"එයා මාව අමතකම කරල දාල වගේ නේද? අඩුම එයාට තිබ්බා මට කෝල් එකක් අරගෙන 'හියුන් මං මෙහේ හොදින් ඉන්නවා' කියලවත් කියන්න... ජිමී ඇයි එයා එහෙම එකපාරටම මාව දාලා යන්න ගියේ?" වලාකුළු නැති නිල් අහස දිහා බලාගෙන ටේහ්යුං එයාගේ හිතේ තියෙන දුක ජිමින්ට කිව්වා... ජිමින්ට පුලුවන් ඔය දේවල් අහගෙන ඉදලා බර හුස්මක් පහලට දාන්න විතරයි...
"මගෙන් එයාට මොකක්හරි වැරුද්දක් වෙන්න ඇති! නැත්නම් හිටපු ගමන් යන්න එයාට හේතුවක් තියෙන්න ඇති... හම් එයාට එහෙ ගියාම වැඩ වැඩි වෙන්න ඇති... කෝමත් එයා පාඩම් වැඩ කරද්දී කරදර කරනවට කැමති නෑනේ... එයා ලොකු කෙනෙක් වෙලා ආපහු මාව බලන්න එයි... එයා හොදට ඉගෙන ගෙන එයි... මං ආදරෙයි ජන්ගුක්... හැමදාමත් ඔයාට ආදරෙයි" ටේහ්යුං හැමදාම වගේ එයාගේ හිත හදාගත්තා...
____________________________________
"බොස් මිනිහ රටෙන් පිට වෙලා වගේ..."
"ඌ දැන් අපිව මග අරිනවද?"
"එහෙම එකක් නෙවෙයි බොස්... මෙහෙට දැනුම් දීල ගිහින් තියෙන්නේ... කියන විදිහට එයාගෙ ඩෑඩ්ගෙ කීමකටලු යන්න උනේ"
"අහ් අන්කල් නම් හරිම කරදරයක්"
"බොස් එයා තමයි මේ වැඩේට ගැලපෙන්නේ... වෙන කෙනෙක්ව යවල රිස්ක් එකක් ගන්න බැහැ... මොකද කරන්නේ?"
"උගෙ නම්බර් එක හොයන් කතා කරල කියපං ඉන්න තැනක ඉදන් අපිට වැඩේ කරල දෙන්න කියලා..."
"බොස් එයා කොරියාවෙ ඉන්නේ"
"ඕකේ අපිත් එහෙ යමු... ඩැනියල් සේරම ලෑස්ති කරපං අපේ ඊලග ගනුදෙනු සේරමත් කොරියාවට ගෙන්නපං... කාලෙකින් අපේ රටට යන්න පුලුවන්..."
YOU ARE READING
MY JUNG-K HAS CHANGED|TK| ✔
FanfictionHow come you don't even know Taehyung's name when Taehyung's love who left the country came back to Korea? Is it possible to turn someone's character upside down in one year, erase their memories and change their name... Yes, Taehyung loved Jungguk...
