22

1.2K 275 18
                                    

"ඔයා කිව්වේ දන්නෙ නෑ කියලා.. මොකටද බොරු කියන්නේ?" මෙච්චර වෙලා නිහඩව උන්න යුන්ගී ප්‍රශ්ණ කලා...

"මං දන්නේ නෑ තමයි ඒත් එක දෙයක් දන්නවා ඒ එයා ඇමෙරිකාවෙන් ගියා කියලා" මිස්ටර් ජෙයොන් කිව්වේ කල කිරුණු ස්වාභාවයකින්...

"කොහෙද ගියේ කියලා දන්නවද? අඩුම ගෙස් කරන්නවත් තැනක්-
ජිමින් ඇහුවේ ටේහ්යුං අහන්න ගියපු ප්‍රශ්ණෙමයි...

"ඇත්තටම මං දන්නෑ ඒත්- ඔයා දන්නවා ඇති" මිස්ටර් ජෙයොන් ඇගිල්ල දික් කරපු පැත්තට ඇහැ යවපු ජිමින්, ටේහ්යුං දැක්කේ ඒ වෙන කවුරුත් නෙවෙයි යුන්ගියි කියලා..

"මං- මං දන්නෙ නෑ... ඔයා කොහොමද ඔහොම මට ඇගිල්ල දික් කරන්නේ ජන්කුක්ව හරියට බලා නොගෙන-
යුන්ගි තරහින් කෑ ගැහුවා... ඇයි ඇත්තටම මිස්ටර් ජෙයොන් යුන්ගිට ඇගිල්ල දික් කරේ?

"නෑ මං දන්නෙ නෑ ඒත් ජන්කුක් මට වඩා කාලයක් ගත කලේ ඔයත් එක්ක... එයා යන තැනක්, ආස කරන තැනක් එහෙම ඔයා දන්නවා ඇති එහෙමනේ" ජෙයොන් කිව්වාම යුන්ගිට දුක හිතුනා... මොකද කවදාවත් යුන්ගි ජන්කුක්ව ශක්තිමත් කොල්ලෙක් කරන්න උත්සාහ කලාට ඒ කොල්ලගේ ඕන එපා කම් ඇහුවේ නෑ...

"මං දන්නෙ නෑ... මං දන්නේ නෑ... ජන්කුක් එක්ක මං ඔය වගේ බොලද දේවල් කතා කරලා නැහැ... මොකද- මොකද ජන්කුක් මගේ ගෝලයා ඒ වගේම මං එයාට ඉගැන්නුවේ කොන්ද පන තියෙන කෙනෙක්, නිර්භීත කෙනෙක්, කාටවත් නැවෙන්නේ නැති දැඩි කෙනෙක් වෙන්න මිසක් බොලද දේවල් ගැන හිතන්න නෙවෙයි... කවදාවත් මේ වගේ දේවල් ගැන අපි කතා කරලා නෑ..." යුන්ගි කියද්දී මිස්ටර් ජෙයොන්ට තිබ්බ තවත් බලාපොරොත්තුවක් නැති වෙලා ගියා...

"මට මතකයි දවසක් ජන්කුක් පැරිස් ගැන කිව්වා... එයා කිව්වා දවසක එයා ආදරය කරන කෙනා එක්ක එහේ යන්න පුංචි කාලේ හීන මැව්වා කියලා, ඒත්- ඒත් එදා මං එයාට කිව්වා කලින් ඔහොම ඇහුව පාර ඔයා කිව්වේ ඔයා යන්න ආස metropolitan museum එක බලන්නනේ කියලා... එදා එයා කිව්වා නෑ එයා කැමති පැරිස් වලටයි දැන් කියලා... මං එදා එයාට පොරොන්දු උනා අපේ වෙඩින් එක එහේ ගන්නවා කියලා..." ටේහ්යුංගේ කතාව අහගෙන උන්න මිස්ටර් ජෙයොන්,

MY JUNG-K HAS CHANGED|TK| ✔Where stories live. Discover now