Yorum Sınırı: 60
Oy Sınırı: 10
BÖLÜM ÖNİZLEMESİ:
"Shoto bu sefer çok ileri gitti! Sırf Dynamight ondan ayrılsın diye kendini gazetecilere bastırmak mı?! Ona bu sefer iyi bir ders vereceğim!"
"Çok incesin."
Katsuki, eşinin yanağını okşadı ve eşi de elini yanağına bastırdı.
"Hayır sadece işimi yaptım."
"Bu senin işin değil. Sen sadece çok iyi bir insansın."
"Teşekkürler.."
Gülümsediğinde çok tatlı!
"Bir şeyler yedin değil mi?"
"Yedim. Ama keşke ben hazırlamış olsaydım."
"Kimin hazırladığının ne önemi var? Ye işte."
"Sen yedin mi?"
"Evet yedim."
"Gerçekten mi?"
Gözlerini kısıp ona ciddi bir bakış attı. Ya da ciddi olmaya çalışan bir bakış çünkü cidden tatlıydı.
"Tamam yerim birazdan."
O kadar tatlı ki tüm sinirim uçup gitti...
SİKTİR ONA BU İFTİRAYI ATANLARA SİNİRİM KALMAYACAK BU GİDİŞLE!
"Hemen yemelisin, aç çıkmamalısın."
"İşim var hemen çıkıp geri geleceğim yoksa işimi halledemem. Söz senin istediğin kadar yerim gelince."
"Söz mü?"
"Söz!"
Kendimi küçük bir çocukla evliymiş gibi hissettim bir anda...AMA TRİPLERİ ÇOK TATLI!
Katsuki eşinin şirinliğinden feels geçirmekten önündeki meseleye bile odaklanamıyordu.
Kendine gel Katsuki!
"Her neyse, ben sana bir doktor göndereceğim---"
"Olmaz! Doktorla evde baş başa olamam! Bu aldatmak olur..."
O aptal okulun öğretilerine mi uyuyor cidden?! O OKULU YAKACAĞIM!
"Olmaz ya---"
"Olmaz! Ben Alfamı aldatmam!"
Beyni iyice uçmuş...
"Ama işlerim---"
"Benim doktora gitmem gerekmiyor! Alfamın mutlu---"
HAY SİKECEM!
"TAMAM!"
Katsuki kendini tutamayıp bağırdığında siki tuttuğunu anlamıştı.
"B-B-B-Ben...Ö-Ö-Özür..."
"Özür dilerim bağırmak istememiştim!"
Onun ellerini tuttu.
"Ama öğretmenim---"
"Unut onları! O aptallar ne dediyse hepsini unut. Biz eşiz, birbirimize karşı saygılı olacağız ve birbirimizi seveceğiz. Az önce için çok üzgünüm, benliğimden dolayı biraz işitme kaybına uğradım bu yüzden arada sesim yükselebiliyor, beni affedebilecek misin?"
"Ben...Sadece Alfamla mutlu olmak istiyorum...Sen ben ve bebeğimiz mutlu olacağız!"
"Bebeğimiz mi?"
