BÖLÜM ÖNİZLEMESİ:
"Açık konuşmak gerekirse ben oğlunuzu beğendim. Onunla evlenmek istiyorum."
"Touya-nii, Natsuo-nii!"
Shoto sıkıca kardeşlerine sarıldı. Nihayet evine, yuvasına dönebilmişti. Bir zamanlar annesi ve kardeşleriyle yaşadığı eve. Çok mutluydu. On iki yıllık ayrılıktan sonra nihayet ait olduğu yere dönebilmişti.
"Seni çok özledik!"
"Evet seni bizden kimse ayıramaz artık!"
Touya ve Natsuo yıllar sonra gördükleri kardeşine sıkı sıkı sarıldılar.
"Ablam nerede?"
"Nerede olacak mutfakta yemek hazırlıyor. Senin bugün geleceğini duyduğundan beri sürekli yemek hazırlıyor. "
"Ablam hala eskisi gibi."
Shoto gülümseyerek onlara baktı yeniden.
"Evet insan on iki yılda biraz değişir ya! Fuyumi hala aynı. Eskiden de yemek meraklısıydı şimdi de öyle."
"Boş verin. Ablam böyle çok sevimli."
"Sen de her şeye çok olumlu bakıyorsun."
"On iki yıl sonra evime dönmüşüm, ne yapayım?"
"Shoto haklı Touya-nii üstüne gitme!"
"Tamam tamam."
"SHOTOOO!"
Fuyumi koşarak geldi ve on iki yıldır görmediği ufak kardeşine sarıldı. Onu çok özlemişti.
"Yemekler hazır, küçükken sevdiğin her şeyi yaptım, soğuk soba ana yemeğimiz ve özellikle yakisoba gidip aldım."
Kardeşinin alnından öptü ve ona gülümsedi.
"Seni çok özledik, bir daha ayrılmayacağız!"
Shoto gülümsedi ve kardeşlerine baktı. Burada mutluydu, keşke annesi de burada olsaydı o zaman daha da mutlu olurdu.
Tabii hayat Omegalara kolay değildi. Bunu zaten bilse de her dakika hayatın bunu hatırlatmasına gerek yoktu.
"Shoto."
Alevli bıyığı ve sakalı, kocaman cüssesi ile içeri giren Enji'ye baktı herkes.
"Baba..."
Shoto gömleğinin ucunu hafifçe sıkıp ona döndü. Babasını hiç mi hiç sevmiyordu ve bu duygusunun karşılıklı olduğunu da biliyordu. Babası, onu varisi olarak görmüştü ancak Omega olduğu ortaya çıktıktan sonra direk onu o aptal okula göndermiş, tatilde bile eve gelmesine izin vermemişti. Kardeşlerinin ziyaret etmesini yasaklamıştı. Annesini hastaneye kapatmıştı.
"Nihayet geldin. O okulda nasıl biri olman gerektiğini öğrenmişsindir diye düşünüyorum."
İtaatkâr, cevap vermeyen bir köle. Tek işi çocuk doğurmak ve onlara bakmak olacak. Bir de kocasını mutlu etmek tabii. Şiddet de görse, aldatılsa da susup Alfam en iyisini bilir diyecek. Cidden bu mu?
"Evet öğrendim baba."
Kavgaya gerek yok. En azından şimdilik.
"Güzel. Bu arada, bu akşam birini yemeğe davet ettim. Yemeği hazırla. Güzel de giyin."
Güzel giyin mi? Bir Alfa mı çağırıyordu yani? Direk o gelir gelmez onu evlendirmek mi istiyordu? Dişlerini sıkıp başını salladı.
Ama Shoto yapacağını biliyordu. 'Müstakbel Alfası'na kendini beğendirmeyecekti. Sakar davranacak, babası görmediğinde hakaret edecekti. Tüm her şeyi mahvedecekti.