Yorum yapmayı unutmayın bu kez bölümü ben de sizinle okuyacağım ve elimden geldiğince bütün yorumlara cevap vermeye çalışacağım. Haydi sizinle yorumlarda buluşalım.😘
Keyifle okuyun.♥️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3.BÖLÜM
Serdar Ortaç: Ben Adam Olmam Hande Yener: Bela
🥀🥀🥀
Aramızda kısa bir sessizlik oldu. Fatih'in kapkara gözleri, lacivert gözlerime tutunduğunda hiç beklemediğim bir şey yaptı. Elini beline attı ve çıkarttığı silahı kafama dayadı. Dudaklarında ruhsuz bir gülümseme vardı.
"Eee ben o zaman senin işini kolaylaştırayım." Silahın emniyet kilidini açtı. "21 gün bekleyemem, seni şimdi öldüreceğim."
İrice açtığım gözlerimin hedefi Fatih'in kapkara gözlerindeydi. Kafama dayalı olan silahtan bile daha korkutucu bir şekilde bakıyordu. Siyah irislerinden resmen öfke akıyordu. Kaşlarını o kadar çok çatmıştı ki neredeyse iki kaşının ortasındaki boşluk yok olmuştu.
Kaşının ortasını parmağımla dokunup düzeltmemek için kendimi çok zor tuttum.
Yapma böyle yakışıklı, çatma o kaşlarını.
Sonra genç yaşında kırışacaksın.
"Ne yapıyorsun?" diyerek başıma dayalı olan silahı elimin tersiyle itmeye çalıştım ama sadece çalıştım çünkü silah milim bile kıpırdamadı.
"Çeksene şu silahı!" şimdi ben de kaşlarımı çatmıştım. "Manyak mısın?"
"Asıl manyak sensin kızım!" silahı biraz daha başıma bastırdı. "Tam şuan senin tek kurşunla nefesini keserim. Kimsenin de ruhu duymaz. Hiç tanımadığın bir adamın evinde, namlunun ucundasın."
Bağırarak konuşmuyordu ama sesi öyle baskın öyle sertti ki neredeyse içim gibi bedenimde titreyecekti.
"Sen hayırdır ya, neyine güveniyorsun?"
Yüzüne bön bön bakmaya devam ettim.
"Alooo sana diyorum! Hayırdır?!"
Öfke desen var.
"Hayrın yolu bayırdır." dedim.
Afalladı.
Afallamasıyla bir adım geriye gidip başımı silahın namlusundan kurtardım ve kendimi oldukça eski sayılabilecek koltuğun üstüne hızla attım, boğazımı temizleyip konuştum.
