Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6.BÖLÜM
Duman: Her Şeyi Yak.
***
Neyine bağlandım bu kadar, bana bakmayan gözlerine mi yoksa benim olmayan kalbine mi?
(Özdemir Asaf)
***
Bazı duyguların tarifi kelimelerle anlatılamazdı. Tıpkı şu an yaşadığım duyguyu kelimelere sığdıramadığım gibi...
Kalbim deli gibi atıyordu.
Fatih'in zifiri karanlık gözleri gözlerimin içine bakmıyor adeta akıyordu. Gözlerinde geceye savaş açan siyah alevleri gördüm. Öyle net, öyle belirgin orada duruyordu.
Fatih beni gözleriyle öldürebilirdi.
"Söyle," diye tısladı gözleriyle yüzüme ateş ederken. "Ben sana ne yapayım?"
"Sev..." dedim. Lacivert gözlerim siyah gözlerine büyülenmiş gibi kenetlenmişti. "Âşık ol, sev beni Fatih."
Geceye meydan okuyan gözleri kısıldı. Kollarımı tutan ellerinin baskısı bir tık arttı. Bakışlarını bir saniyelik bir zaman diliminde gözlerimden çekip dudaklarıma değdirdi. Sesli bir şekilde yutkundu. Yutkunurken âdemelmasının hareket edişi gözüme takıldı.
Bir adamın âdemelması bile bu kadar güzel olur muydu?
"Ya da," derken sanki yeterince yakın değilmişiz gibi yüzümü biraz daha yüzüne yaklaştırdım. "Öp beni Fatih."
Fatih'in gözlerinden bu kez gerçekten ateş fışkırıyordu. Vücudu kaskatı kesildi. Alıp verdiği sert solukları yüzümü yalayıp geçerken dudakları birkaç kez açılıp kapandı ama söyleyecek hiçbir şey bulamadı. Benden duymayı beklemediği şeyleri duyduğu için afallamıştı.
Beni öpmek istediğini biliyordum. Hatta arttırıyorum beni öpmek için resmen deliriyordu.
Abart abart Süm. Bu az oldu, böyle olmaz uzayın derinliklerine kadar abart.
"Hadi itiraf et." Dedim gülümsemem yüzümde büyüdü. "Sen şuan beni öpmek istiyorsun." Kuruyan dudaklarımı yalayarak ıslattım. Fatih'in alev alev yanan gözleri yaladığım dudaklarıma kaydı. "Kes şunu!" diye dişlerinin arasından tısladı.
"Neyi?" diye sordum.
"Olmayan beyninde kurduğun zırvalıkları!" diye bağırdı. Beni kendi bedenine iyice yaklaştırdı. Şimdi gerçekten o kadar çok yakındık ki sanki ikimiz aynı anda konuşsak dudaklarımız istemsiz bir şekilde birleşecek gibiydi.
"Yok, seni öpmek istediğimi itiraf edecekmişim?" dalga geçer gibi güldü. "Bana baksana kızım sen! İyi bak! Ama öyle bakmak için değil anlamak için bak! Gözlerimin içine bak! Sözlerimden anlamıyorsun gözlerimden anla! Benim gözlerimde seni öpmek isteyen bir adamın bakışı mı var yoksa seni öldürmek isteyen bir adamın bakışı mı var?"
