Timeback| Kazutora x Fem Reader

15.bölüm

Bölümü pek güzel yazamadım ama bir iki bölüme düzene sokucam. NaoDerlerBanaBitches eliiif416

7 yıl öncesi

Katil olmak kötü bir şey mi, bir kötülüğe son vermek kötü birşey olmamalıydı bence. İki gençte böyle düşünüyordu.

Kazutoranın hayatı babasını öldürmesiyle değişmişti. Ablası ve annesini her gün döven o adamı cezalandırmalıydı, ve öylede yaptı.

Tabi kendi başına hiç bir şey yapamazdı, Jeanny ona yardım etmekte ısrarcıydı. Onu ne kadar tehdit etsede jeanny kulak asmamıştı.

Tabi babasını öldürmek biraz fazla pahalıya patlamıştı, nerden bilebilirdi kazutora, babasının çete işlerine bulaştığnı.

Ablası jeanny ile dolaşırken durdurulmuşlardı. Biraz fazla kişi vardı, direnselerde dayak yemekten kurtulamamışlardı, gözlerini açtıklarında kendilerini bilmedikleri bir yerdelerdi.

Korkuluklardan ayaklarını uzatmış kadın onlara dik dik bakıyordu, eliyle saçlarını geri atıp iki genci selamladı ve direk uzatmadan onlara konudan bahsetti.

"Çooook sevdiğim bir adamım vardı, bana borçluydu ve şimdide o öldü. Bence oğlunuda çok severim o yüzden benimle çalışmak zorundasın. Aksi taktirde sonuçları için fazla üzüleceksin."

"Genç cocuk babanın borçları bitene kadar benimle çalışmak zorundasın. Adamım eksik sadece dövüşceksin."

Tabikide hayır dedi.

O bok parçası için bir şey yaparmıydı asla.

Yaklaşık 2 hafta bir şey olmayınca boş bir şey olduğnu düşünmeye başladı kazutora.

Fakat suzume denilen kadının ne kadar pislik olduğnu bilmiyordu.

Tekrar kaçırılmışlardı, bu defa korkuluklardan bacaklarını sarkıtmıyordu. Gülmüyordu.

Jeannyi aradı gözleri, elinde bir bıçak ile yerde oturuyordu. "Galiba ikinizde onun çocuklarısınız, harika."

"Bak, 2 seçeneğin var onu mu öldürmek istersin. Yoksa kendini mi?"

Kazutora o tarafa bakamıyordu bile, hepsinin babasının suçu olduğnu düşünüyordu. Tek istediği buradan jeanny ile birlikte çıkıp her zamanki dondurma satan yerden dondurma alıp bajiye uğramaktı.

Nerden bilebilirdi bugün son yedikleri dondurma olduğnu.

Jeanny etrafına baktı ne yazıkki dövüşmeyi bilmiyordu, fazlasıyla adamda vardı.

Önünde tek bir seçeneği kalıyordu. "K-kazutora, o adam için bunu yapmayacaksın bunu kendi iyiliğin için yapmak zorundasın. Ablan hep seni sevecek. Ne zaman dara düşersen aynaya bak, ben hep orada olacağım."

Küçük kardeşinin yanında güçlü görünmek zorundaydı, göz yaşlarını zor tutuyordu.

"Benim küçük kardeşim olduğun için teşekkür ederim."

Elindeki bıçağı zorlada olsa kalbine götürmeyi başarmıştı, elleri titriyordu. Korkuyordu ama alışıktı bu korkuya, kardeşi için bunu yapmak zorundaydıda.

Derin bir nefes alıp bıçağı kalbine soktu, ölmek istemiyordu. Ama olmuştu işte, yüzündeki buruk gülümseme ile son anlarını geçiriyordu.