23.04.22 - Yazım
18.05.22 - Yayım
🧷 Tanıtım 🧷
Elinden damlayan kanların yerde bıraktığı noktacıkların oluşturduğu birikintiye hipnotize olmuş gibi bakıyordum.
Dehşeti buyur eden bedenim korkuyla titremeye başladığında üzerimde hissettiğim gözleriyle gözlerimi buluşturdum.
Yüzünde gerçek bir nefretin iskeleti vardı.
Korkunçtu.
Hislerimin çığlıklarını duymuş gibiydi.
"Korktun mu?" diye sordu ürkütücü bir tınıyla. Dudağının ucuna yerleşmiş gülümsemesi irkilmeme sebep oldu. Bana doğru bir adım attığında yerimden kıpırdayamadım. Donup kalmıştım. "Korkuyorsun değil mi?" daye sordu zaten cevabı biliyormuş gibi. "Korkuyorsun."
Kalbimin korkulu sancılarını duyabilecek kadar yakınıma geldi. Gözleri, zehrini akıtmak ister gibi bakıyordu bana. Onun yüzünde hayat bulan bu nefret, iğreti beni dehşete düşürüyordu. Onu böyle tanımamıştım.
Gözlerini gözlerimden bir an bile ayırmadan dudaklarını araladığında söylediği her kelime, bir tahdit gibi işledi tenime, ürperdim. "İşte senin yaptığın buydu; zebanilerden kaçarken şeytana sığınmak."
&
Yeni başlangıçlar her zaman güzeldir. Aklımdaki ilk fantastik hikaye olmasa da başlangıç için güzel bir ilk olacağını umuyorum. ✨
Umarım okuyan herkes beğenir.
Bu hikayeyi Z'ye ithaf ediyorum. 🍭
ve tabii kendime de başarılar diliyorum!👻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EFLATUN SENİN RENGİN
Fantasy🧷 Gözlerimi açtığımda kendimle ilgili hiçbir şey hatırlamıyordum. Adımı bile. Bir çeşit hafıza kaybı yaşadığımı sanıyordu herkes. Oysa gerçek çok farklıydı. Peki, ben kimdim? "Unutma Eflatun senin rengin..." 🧷 18.05.2022 • Çarşamba *Kapak tasar...
