Gecenin yarası

1. Bölüm

Hadi bismillah

Medyada iz ve gece var.
Başlama tarihlerini şuraya atalım:

🔅

Uyuduğum güzellik uykumdan uyandım
Yavaşça yatağımda yuvarlanarak esnedim.

Diyiceğimi sanmayın çünkü büyük heycanla bilgisayarımın başında saatlerdir üniversitemin hangi şehire çıkıcağını bekliyorum "ayy şimdi heycandan bayılıcam yeminle" diye bağırdım. annemin bana seslenişlerini duyuyordum fakat heycandan duyamaz hale geldim resmen.

"Sus kız iki saattir heycandan benimde elimi ayağımı titrettin, senin yerine ben bayılıcam şimdi" diye söylenmeye başladı.

"Ay azoş ben heycanlanmıyımda kim heycanlansın Allah aşkına? Bir sene mezuna kaldım diye dünyanın lafını ettin. Şimdi şu güzel heycanımada laf et hemen. "yok yaaaa" annem sırıtıp saçımı okşadı.

"Annecim deme öyle ben hep senin iyiliğini düşünürüm bilmezmisin." Dedi. İçimden yaw he he diye geçirsemde susup ekrana bakmaya devam ettim. Niye bu kadar bekletiyorlar bizi mal gibi diye düşünürken ekranda yazılar belirdi.

"Hassiktir bakamıycam galiba sen bak bana söyle anne" dedim ve gözlerimi kapattım nerdeyse heycandan götümden nefes alıcaktım.

"Kız burda yazan doğrumu?" Dedi annem sanki ekrana bakıyorum anasını satıyım söyle işte. Yavaşça gözümü açıp ekrana baktım. Cidden siktir yaa tamda aşık oldugum şehir çıktı karşıma, resmen hayattaki tüm şansımı şimdi kullandım.

"Kız Ordu yazıyor ya orda" dedi.

Heycandan konuşamadım bi anda. telefonum çalmaya başladı. Tabiki yakın arkadaşlarımdan birisi olan esma arıyordu. Büyük ihtimal nereye çıktığını sormak için. Dün gecede bunun için baya konuşmuştuk.

"İlkim annecim kendindemisin açsana şu telefonu" annem kıpırdamadığımı, hala mal gibi ekrana baktığımı görünce esmanın aramasını yanıtladı.

"Alo esma efendim canım"

"........"

"Kendisinin dili tutuldu kuzum Orduya çıktıya sevinçtendir o kendine gelir birazdan"

Esma nasıl bağırdıysa artık "NE CİDDİMİSİN AZOŞUM? ALLAHH!" diye böğürdüğünü duydum esma'nın.

"Kız sus ciyaklama sende valla, bir deli yetiyor bana bebeğim. Şimdi kapatıyım birazdan ha bu deli arkadaşın arar seni sevinçle"

"........."

"Tamam kuzum merak etme sertçe vururum kafasına o gelir kendine hadi kapattım" diyip telefonu kapattı annem ve bana bakıp sırıttığını hissettim. Bi anda kafama "şlap" diye vurunca yerimden sıçradım.

"Ananı si" diycektim ki tekrar kafama bir tokat yedim. Elide kürek gibi maşallah.

"Sus kız anana küfür etme. Bak ne güzel kendine geldin oh. Bi an heycandan öte tarafa gidicen sandım sevind- ay korktum annecim" diyip tekrar sırıttı.

Anneme göz devirip konuştum "Anne doğru okudum ordu çıktı demi"

"Evet kızım doğru gördün valla. Bi gram Aklın vardı oda uçtu heralde. Sende ne meraklıymışsın ananı bırakıp başka şehirlere gitmeye hıhhh" bi anda içimdeki tüm sevinç çöp oldu anasını satıyım daha çığlık atıp ağlıycaktım ben... annem üzüldüğümü görünce bana sıkıca sarıldı.

"Üzülme annem şakasına şey ettim ben elbetteki o şehire gitmeyi istediğini çok iyi biliyorum ben. şimdi sevincini yaşa sonra ayrılık vaktinde üzülürüz birlikte" beni üzmemek için sarılmayı bıraktı ve mutfağa yürüdü "hadi şimdi görüntülü ara o çatlak kızı sevincimizi yaşarken hava atalım demi ama"

Esma genelde cidden baya çatlak oldugu için annem ona çatlak demeyi seviyor. Esmayı arayıp sevinçten kudururken bi yandanda planladığımız şeyleri konuşuyorduk. Daha sonra geceye kadar annemle konuştuk arada ağlaştık ama orduya olan aşkımı yıllardır bildiği için kendini üzülmediğine ikna ediyordu. canım annem...
Onu bırakıp gitmek çok zor olucaktı.
Bugünde böyle geçip gitti, gece yatarken orduda beni bekleyen eğlenceli günlere ve mutlu olucagıma inandığım günlere hazırladım kendimi.

Zorlu bir aşkın hayatını nasıl alt üst ediceğinden habersiz, farklı bir şehirde okuyucak olmanın mutluluğunu yaşadı o akşam iz. Karşısına nelerin çıkıcağını bilmeden gülümseyerek tavanı izledi sabaha kadar...

İlk bölümde bu şekilde bitmiş oldu
Hadi bakalım bizi daha neler bekliyor :)