Melez (Kasuka 2)

Bizim Mucizemiz

Korku filminin klasik bölümlerinden biriydi. Kız perili eve giriyordu. Bir anda Anastasia bağırdı.

"Sakın oraya girme!!" Anastasia'ya baktım. Ağlıyordu.

"Tatlım neden ağlıyorsun? Bu sadece bir film. Neler oluyor? Bana bir şey söyleyecekmişsin gibi geliyor." Anastasia başını eğdi.

"Aslında bu imkansız ama eminim."

"Anastasia Cull neler olduğunu öğrenebilir miyim?"

"Tatlım, sanırım baba oluyorsun"

Bir anda kendimi koltuğun üzerinde zıplarken buldum. Zıplıyor ve amor en aire adlı şarkıyı söylüyordum.

"Bir bebeğim olacakkkk." Anastasia ellerini göğsünde birleştirdi ve bana baktı. Öksürüyormuş gibi yaptı.

"Öhö , öhöööö"

"Bebeğimiz olacak" dedim üstüne basarak. Ardından koltuğun üstünden indim. Aklıma bir anda bunun imkansız olduğu gelmişti. Bir an için normal bir insan gibi hissetmiştim.

"Ama bu imkansız. "

"Biliyorum ama ...... Belki de o bizim mucizemizdir." Dedi Anastasia uzun bir iç çekerek.

"Bence de öyle küçük hanım. Ama yine de emin olmak istiyorum. Haydi Jack'in çalıştığı hastaneye gidelim." Anastasia olumlu anlamda başını salladı.

Hastaneye varmıştık. Jack birkaç tane test yaptı. Şu an bir aleti Anastasia'nın karnında gezdiriyordu. Karşıdaki ekranda görüntüler çıkmaya başladı.

"Bu nasıl oldu bilmiyorum ama Ana haklı. Dede oluyorum." Dedi Jack yüzünde kocaman bir gülümsemeyle. Hayallere dalmış gibiydi.

"Çok sağlıklı, vampir ile kurt karışımı. O hem normal yemek hem de kan içecek ama daha dişleri çıkmamış olacağı için doğduğu yıl kan içemeyecek. 18 yaşından sonra içmeye başlar diye düşünüyorum yani vampir yaşıyla 118. Ayrıca çok hızkı büyüyecek. Ayda bir yaş büyür diye tahmin ediyorum. Bir melez olduğu için 118 yaşından sonra -yani on sekiz- büyümesi duracak. Ölümlü de değil. 118 yaşında kurta dönüşecek ilk defa. Cinsiyetini bir hafta sonra kesin olarak öğreneceğiz ama şu an söylebileceğim %80..." deyince Jack'i durdurdum.

"Kesinleşince öğrenmek istiyorum. Boşuna hayaller kurmak istemiyorum çünkü." Jack anladığını belirtircesine baktı. Sonra Josh'a döndüm. Çok heyecanlı olduğunu elimi sıkarken damarlarının belirmesinden anlamıştım. Ama artık canım yanıyordu.

"Josh, elim..." dedim elimi işaret ederek. Josh elimi bıraktı ve özür diledi. Gülümsemedim. O da kızarıklığı yeni geçmiş elimi tuttu ve öptü. Bir eli elimde diğerini ise aceleyle giydiği siyah pantolonunun cebindeydi. Jack saatine baktı.

"Artık çıkmam gerek. Josh kapıyı kilitlersin anahtar üst çekmecede. Zaman da nasıl geçmiş. Geç kaldım." Sonra bana yaklaştı ve elimi tuttu.

"Ufaklığa iyi bak." Sonra da Josh'a sarıldı.

"Sen de Ana'ya iyi bak babası." Dedi ve göz kırparak gitti.

Anastasia ile birbirimize bakakalmıştık. Elimi karnının üzerinde gezdiriyordum.

"Hamile olduğunu nereden anladın?" Anastasia gülümsedi. Anıları hatırlamaya çalışır gibi bir noktaya odaklanmıştı.

"Annem anlatırdı. Bana hamile olduğunda çikolata çekiyormuş canı. Bugün bende de aynısı oldu. Sonra da midem filan bulanmaya başladı. İşe gitmeden önce birkaç test yaptırdım. Pozitif çıkması beni hem şaşırttı hem de heyecanlandırdı. O yüzden işten biraz erken çıktım. Sana sölemek için sabırsızlanıyordum." Ona baktım. Hala olanlara inanamıyordum.

"Şu ufaklığın kızımız mı, yoksa oğlumuz mu olduğunu öğrenir öğrenmez alışverişe çıkıoruz. Ayrıca isim de bulmalıyız. Bir odayı boşaltır ve süsleriz. Çok işimiz var... Hatta çok işim var çünkü senin tek görevin ufaklığın istediği şeyleri söylemek ve uzanmak. Diğer bütün işleri ben, Al -Ally-, Mina -Melina-, Marie, Jack, Kev -Kevin- ve Atin -Austin- yapacak. " Sadece gülümsedim. Ufaklık sayesinde çok rahat edeceğim belliydi.