Melez (Kasuka 2)

Çetinceviz

Tenefüste kütüphaneye gittik. Gery bir kitap almak için uzaklaştı. Bir yer gösterdi ve orada durmamı söyledi. Ben kitabın birini raftan aldım ve göz atmaya başladım. Bir anda önümde bir kafa tam olarak ters bir kafa belirdi. Çığlık atarak yere yapıştım.

"Üzgünüm seni korkuttum" dedi beni elimden tutup kaldırırken.

"Korkmadım ben..... ben sadece şaşırdım."

"Tabi öyledir çetinceviz melez." Dedi ve güldü. Yerden kitabı alıp rafa koydu.

"Beni tanıyor musun?"

"Elbette. Seni bütün okul tanıyor. Sen bu okulun kurucularının kızı ve torunusun. Müdürün yeğenisin. Dünyadaki ilk melezsin. Çok akıllı, zeki ve güzelsin. Seni kim tanımaz ki. Seni kurtlar bile tanıyor."

"Kurtlardan nefret ediyorum."

"Etmelisin. Kurtlar kötüdür." Bir kahkaha attım.

"Sen Drakulasın Frankestein değil. Şimdi de kurtlar kötü diyorsun. Frankestein de şöyle söylüyordu: Ateeeeşş Kötüüüü." Vampir çocuk da kahkaha attı.

"Espri yeteneğin de güçlü. Ama hayır ismim Frank değil Alex. "

"Vay anasınııı benimki de Alexandra" dedim ve güldüm.

"Artık gitmeliyim çetinceviz." Dedi ve göz kırptı. Sonra da vampir hızıyla kayboldu. Ardından Gery geldi.

"Sen biriyle mi konuşuyordum?" Dedi .

"Unut gitsin." Dedim ve omuz silktim. Birlikte kantine oradan da sınıfa gittik.

Son tenefüsteydik. Ben dışarı çıktım. Gery ise Profesör Browni'ye bir şey sormaya gitmişti. Merdivenlerin bir basamğına oturup okulu izlemeye başladım. İlk gün sorun yaşamamış olmak güzeldi. Aniden yanıma Alex geldi. Elinde kan vardı.

"İster misin?" Elindeki içi kan dolu karton bardağı aldım, pipetten kanı ağzım dolana kadar çektim ve yutuverdim. Yuttuğum anda öksürmeye başlamıştım. Önce yavaş yavaş öksürdüm sonra da öğürerek öksürmeye başlamıştım. Ağzımdan çıkabilen tek cümle "lanet olsun" oldu. Alex içeceğini fıratıp yanıma geldi. Öksürmeye devam ediyordum. Birden beni kucağına aldı. Bacağımdaki elini hissedebiliyordum. Öyle korumacıydı ki.

Gözlerimi açtım. Sedyede yatıyordum. Gözümü açınca babamı gördüm. Birine bağırıyordu. Odaklanınca bağırdığı kişinin Alex olduğunu anladım. Son sözü şöyleydi:

"KIZIMDAN UZAK DUR!" Sonra Kevin araya girdi.

"Hey, hey Josh. Alex bunu bilemezdi."

"BUNU DÜŞÜNMELİYDİ. LANET OLSUN O BİR VAMPİR DEĞİL. BİR MELEZ. SEN DE KANTİNDEN BÜTÜN KURT KANLARINI
KALDIRMALIYDIN!!" Kevin babamı yatıştırmak için sakin konuşuyordu.

"Zaten kaldırdım Josh."

"Bay Cull ben onu evden getirmiştim. Üzgünüm ben..... ne diyeceğimi bilemiyorum."

"Defol Alex" dedi babam şakaklarını işaret ve baş parmağıyla ovarken.

"Baba" dedim doğrulmaya çalışırken. Her şey bulanık gibiydi. Babam vampir hızıyla yanıma geldi ve elimi tuttu.

"Bebeğim iyi misin? Nasıl hissediyorsun? Sana kan getireyim mi? Ya da yemek? Ne istiyorsun söyle?"

"Baba ben iyiyim." Dedim anlımı avcumla ovuştururken.

"Az önce bağırdığın kişi Alex miydi?"

"Bunun önemi yok. Önemli olan senin kendini nasıl hissediyor oluşun."