Melez (Kasuka 2)

-Final-

Tam olarak 3 ay 19 gün sonra

"Hoşçakal tatlım" deyip Facundo'ya bir öpücük verdim. Babamın yanında çalışmaya başladığından beri babamla araları daha da iyi olmuştu. Tam olarak baba oğul ilişkisi yaşıyorlardı. Bazen onları kıskanıyordum. İşten gelince oturup muhabbet ediyor gelecekle ilgili konuşuyorlardı. Ayrıca artık Facundo ile aynı odada yaşıyorduk. Bize en büyük odayı vermişlerdi. Ayrıca bazı şeylerden şüphelendiğim için test yaptırmıştım.

Test sonuçlarını almak için Facundo'nun çalıştığı hastaneye gittim. Sonuçları çantama koyup tam çıkacakken bir kadın beni durdurdu.

"Afedersiniz. Şey.. Facundo Young'ı tanıyor musunuz? Burada çalışıyormuş."

"Siz kimsiniz?"

"Ben Lara Young. Kız kardeşiyim."

Bir anda donup kalmıştım. Aman Tanrım eğer Facundo kız kardeşini görürse babama olan düşmanlığı tekrar başlar ve hayatım cehenneme döner. Cennetim yerle bir olur. Facundo kız kardeşiyle tanışmamalı.

"Ben.... evet siz yanlış hastaneye gelmişsiniz. Ben sizi götüreyim." Dedim ve yola koyulduk. En dar sokaklardan girip şehirden uzaklaştık.

Nihahet hava kararmıştı. Onu bir sokağa götürdüm. Çıkmaz bir sokağa.

"Ah, beni bir saniye bekle." Dedim ve uzaklaştım. Tam gidecekken birden aklıma dank etti.

Lara bir kurt ve kokumu takip edebilir. Ve Facundo'yu bulması felaketim olur. Vampir hızımla arkasına geçtim ve yaklaştım. Korktuğunu hissedebiliyordum. Çenem titriyordu. Bir anda karnımda bir şey hissetmemle dişlerimi Lara'ya geçirdim. Kanını emip tükürdüm.

Yerde yatan sevdiğim adamın kız kardeşinin cesedine bakıyordum. Onu ben öldürmüştüm.

Üzgünüm Tanrım, tüm bu olanlar için. Ama Facundo'nun babamdan nefret etmesini izleyemem. Belki her şey farklı olurdu ama bu riski göze alamam. Ben yapamam. Her şey için çok üzgünüm. Bunun için kimse beni yargılayamaz. Çünkü bunu sahiden yapamazdım. Kendim için, annem babam için, Facundo için. Karnımda büyüyen bebek için...

Ona bunu yapamazdım...