"Bebeğim, nasıl hissediyorsun?"
"Yorgunum."
Alnımı öptü ve saçlarımı çekti.
"Bebeğimiz nasıl?"
"Oğlumuz gayet iyi güzelim."
Oğlumuz. Bir oğlumuz daha olmuştu. Gözlerimden yaşlar süzülürken onları sildi ve gözlerimi öptü.
"Nerede? Görmek istiyorum."
"Birazdan getirirler bebeğim."
"Çocuklar? Onlar neredeler?"
"Hina ve Jungkook eve götürdüler onları."
Gözlerimi kapatıp bir süre öyle bekledim. Aldığım narkoz yüzünden hâlâ kendime gelememiştim.
"Sen gördün mü?"
"Görmedim daha. Beraber görelim istedim."
Biz konuşurken kapı açıldı ve içeri kucağında bebeğimizle bir hemşire girdi. Taehyung doğrulmama yardımcı olduğunda hemşireye kollarımı uzattım.
Gülümseyerek oğlumu kucağıma bırakınca dikkatle yüzüne bakmaya başladım. Çok güzeldi.
Kendime yaklaştırıp kokusunu derince içime çektim. Tarif edebileceğim bir koku değildi. Öyle güzeldi ki...
"Taehyung o çok güzel." dedim yanağımdan süzülen bir damla yaşla.
Oda yaklaşıp kokusunu içine çekti ve elini tutup üstüne dudaklarını bastırdı hafifçe.
"Çok güzel Haneul."
"Aramıza hoş geldin bebeğim."
...
"Çocuklarımız iyi olacaklar bebeğim. Sakin ol biraz."
Derin bir nefes aldım ve Taehyung'un omzuna başımı koyup gözlerimi kapattım.
Taemin üç aylık olmuştu ve Mi Cha'nın durumu daha da kötüleşmeden ameliyatın yapılmasına karar verilmişti.
"Korkuyorum."
"Korkma meleğim. Hiçbir şey olmayacak. Oğlumuz ablasının iyileşmesine yardımcı olacak ve biz çok mutlu olacağız."
Sandalyelere oturup beklemeye başladık. Ameliyat başlayalı bir saat kadar olmuştu. Hâlâ bir haber yoktu.
Hastane koridorlarında acı dolu anılarım vardı ve buna bir yenisi eklenecek diye korkuyordum. Eğer çocuklarımdan birisine bir şey olursa yaşayamazdım.
Taehyung'un telefonu çalınca cebinden çıkartıp baktı. Hina'nın aradığını görünce endişelendim. Jaemin onlardaydı.
"Efendim Hina?"
Ekranda Hina belirince bakmaya başladım.
"Oppa, ameliyat bitti mi?"
"Hayır, daha bitmedi. Sen neden aradın? Jaemin'e bir şey mi oldu?"
"Hayır hayır. Gayet iyi o. Sizi görmek istedi." demesiyle Jaemin kamera açısına girdi.
"Babacığım, iyi misin?"
Jaemin başını iki yana salladı ve bize endişeyle bakmaya başladı.
"Merak etme anneciğim, kardeşlerinin ikisi de iyi olacaklar."
Beni onayladı ve Hina'ya dönüp başını salladı.
"Ameliyat bitince bize de haber verin oppa."
"Hina endişelenme tamam mı? Senin için iyi değil."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Begin Again - Kim Taehyung
Fanfiction"Kızıma bir şey olursa yaşayamam." dedim gözlerimden süzülen yaşlarla. Elimi tuttu ve "Ona bir şey olmaması için her şeyi yapacağız." dedi kararlılıkla.
