Te smutne roztargnione twarze,
Pełne myśli ułożonych w słowa, które nic nie znaczą dla nich.
Ah te dzieci, kiedyś były uśmiechnięte.
Kiedyś były pewne siebie.
Kiedyś się nie bały!
Ciągle wychodziły poza schematy.
Systemie, co się z nimi stało?
Przemijamy zagubieni w świecie wymagań, które nam kreujesz.
Pragniesz dobrze...
Przekazujesz wiedzę.
Oczekujesz kreatywności budując coraz to nowsze kraty!
Gdyby tak jednak jeszcze raz można było zobaczyć tamte nieokiełznane dzieci.
CZYTASZ
Białe Węże
Poetry"Białe węże, podobne jak białe kruki. Unikatowe, niejednolite, inne... Przenikające przez bariery czasu. To co przekażą dziś tobie będzie tylko twoje... I to ty uznasz czy ich słowa będą miały wartość." Czyli zbiór mojej krótkiej poezji. Nie ma ta...
