Siedzimy tu razem, ale nie znamy swoich imion.
Wymieniamy się słowami, ale nie wiemy kim jesteśmy.
Patrzymy na nijakie chociaż piękne twarze i jesteśmy wobec nich obojętni.
Ludzie z historią, której nie znamy. Ludzie którzy nie znają i nas.
Dzielimy się obrazami, będąc ślepcami w skórze innych.
Relacje bez wartości. Słowa bez znaczenia i świat, który milczy w swojej donośności.
Nic nas nie łączy.
CZYTASZ
Białe Węże
Poetry"Białe węże, podobne jak białe kruki. Unikatowe, niejednolite, inne... Przenikające przez bariery czasu. To co przekażą dziś tobie będzie tylko twoje... I to ty uznasz czy ich słowa będą miały wartość." Czyli zbiór mojej krótkiej poezji. Nie ma ta...
