ԵՐԿԵՐԵՍԱՆԻՆԵՐԸ

•{7/?}•

"Հետ վերադառնալու ճանապարհին"
Յունգին այս անգամ սովորականից ավելի լուռ էր,իսկ Թեհյոնի հարցերին միայն կես բառով էր պատասխանում,ինչը իհարկե նրան դուր չէր գալիս,դրա համար նա այլ մոտեցում գտավ Յունգիից բառեր քաղելու։
-Յունգի,-սկսեց նա վարորդական նստարանին նայելով,-Երբ ես այսօր Նամջունին հարցրեցի,թե ինչու՞ էիր դու այդքան կարմրած, նա ինձ ասեց,որ համբուրվել եք,-դա սուտ էր իհարկե,Նամջունի հետ Թեհյոնը բացի լողափերում հանդիպող կիսամերկ 50-անց կանանց լողազգեստից ուրիշ ոչինչ չէր քննարկել,այն էլ միայն Նամջունն էր խոսում։
-Ինչ!?,-Յունգին այնքան ուժեղ ոտքով սեղմեց արգելակման ոտնակին,որ Թեհյոնը իներցիային չդիմանալով գլուխը հարվածեց,-Այդ հիմարը չլինի նաև հինգ րոպեանոց մինետի մասին էլ է պատմել?-ձեռքը մտցնելով մազերի մեջ ասեց Յունգին,սակայն հետո հասկանալով թե ինչ թռցրեց բերանից միանգամից հարվածեց ճակատին,-Գրողը տանի քեզ ու այդ տականքին։
Թեհյոնը նախ ձեռքով քերեց վնասված ճակատը,հետո ուղեղը սկսեց մարսել Յունգիի ասած նոր ինֆորմացիան ու երբ նա հասկացավ ,թե Յունգին ինչ ասեց վարկյաններ առաջ,ապա ծիծաղից սկսեց հեկեկալ։
-Յունգի,միայն թե չասես...Աստված իմ!!!,-Ձեռքով հարվածելով ծնկներին ու աչքերից արցունքները սրբելով ասեց Թեհյոնը,-Նա ինձ ոչինչ չէր ասել, հիմար,բայց դու հիմա ինձ մի շատ լավ բան ասեցիր,հն?աղի էր?,-ավելի ուժեղ ծիծաղի նոպա ստանալով ասեց Թեն։
Յունգին միանգամից հասկացավ թե ինչ նկատի ունի Թեհյոնը ու դրա համար ձեռքով հարվածեց ծիծաղից մահացող ընկերոջ վզակոթից։
-Հիմար!
-Դե Յունգի,գոնե ասա,թե ո՞նց ստացվեց դա,ձեռքերը քեզ արդեն քի՞չ էին,թե՞ նոր համեր փորձելու կարիք կար,-դեռևս թեթև ծիծաղով ասում էր Թեն։
Այդպես իրար ձեռք առնելով ու հարվածելով նրանք վերջապես հասան տուն,սակայն այնտեղ էլ Թեն պոկ չեկավ Յունգիից,պահանջելով տեղի ունեցածի մանրամասները։
-Դե ասեցի պոկ արի ինձանից Թե!,-նայելով ընկերոջ շան հայացքին ասեց Յունգին,սակայն Թեն գիտեր ինչ էր անում,գրողի տարած մանիպուլյատոր,-Ատում եմ քեզ ընկերս,իրոք ատում եմ,-դատապարտված հոգոց հանեց Յունգին։
-Ես էլ քեզ եմ սիրում,իհարկե ոչ այնպես,ինչպես Նամջունը...,-Փորձում էր շարունակել Թեն,սակայն լռեց տեսնելով Յունգիի բարկացած հայացքը
-Էլի մի բառ ու առանց գիշերային ֆանտազիաները իրականացնելու պատմությունների կմնաս-Թեն լռելու ժեստ ցույց տվեց,ինչից հետո Յունգին շարունակեց,-Սկզբում ամեն ինչ լավ էր,սակայն հետո, երբ բարձրացանք Նամջունի ննջարան նա..գրողը ձեզ տանի,նա ուղղակի սկսեց հետույքս շոշափել,ու այդ անասունի ձեռքերը այնքան մեծ ու տաք էին,որ անկախ ինձնից տնքոց հանեցի,ու այդ անպիտանը դա որպես լավ նշան ընդունեց ու առանց հարցերի ինձ պտտեց իր կողմ համբուրելով!!!-մինչ Յունգին պատմում էր Թեհյոնը փորձում էր զսպել իր հիստերիկ ծիծաղը,-գրողը տանի դու գիտես նա լեզվով ինչեր է անում,Աստված վկա ես կյանքում չէի մտածի,որ ուրիշի լեզուն այդքան կսիրեմ,-ձեռքերով ակտիվ ժեստերի անելով պատմում էր Յունգին,-Նա համբուրելու հետ մեկտեղ իմ տաբատը հանեց,ու ես արդեն չէի գիտակցում ինչ էի անում,գրողը տանի նա այնքան տաք բերան ուներ!!!,-Կարմիր երեսը ձեռքերով ծածկելով ու սիրահարված տոնով ասեց Յունգին,-Սատանան գիտեր,թե ինչ անի,երդվում եմ,եթե մեջս  տղամարդկություն չլիներ,ապա ես նույն պահին կավարտեի,իսկ հետո ստիպեց,որ ես...
-Ստիպե՞ց,-ծիծաղից սղված ձայնով հարցրեց Թեն
-Լավ,ԽնԴրԵց(իրոնիայով ասեց Յունը),որ ես էլ նրան օգնեմ ավարտել,ահա և ամբողջ պատմությունը փսլնքոտ,գնա քնելու,այ երբ Չոնգուկը քեզ հյուրասենյակի սեղանի վրա վերցնի ես կողքից կնկարեմ ու կուրախանամ,-բռնելով իր վրա նետված բարձը ասեց Յունգին ու դուրս եկավ ննջասենյակից։
Թեհյոնը վերջապես ի սրտե ծիծաղեց,իսկ գիշերը քնելուց առաջ փորձում էր դա գլխում պատկերացնել,բայց երկու փորձից հետո սրտխառնոցով տանջված դեմք ընդունեց ու որոշեց որ դա լավ տարբերակ չի ու որոշեց ուղղակի հանգիստ քնել,մինչ դեռ Յունգին դեռ երկար չէր կարողանում քնել գլխում պատկերացնելով շարունակությունը,որը հաստատ կլինի։
Մինչ Թեհյոնը ծիծաղից մահանում էր Յունգիի խոսքերից,Չոնը դրանց անգամ ուշադրություն չէր դարձնում։
Նամջունը ոգևորված պատմում էր իր լեզվի արկածների մասին,սակայն Չոնը նստել էր այնտեղ,որտեղ Թեհյոնը և ագահությամբ օդն էր շնչում,փորձելով իր թոքերի մեջ մաքսիմալ շատ Թեհյոնի հոտից պարունակող թթվածին ներշնչել,դրանից անգամ ավելի մեծ հաճույք ստանալով,քան ԲԴՍՄ սաբերը էրոտիկայից։
Նա ասես այդպես միաձուլվում էր Թեհյոնի հետ,ու կարծես ամեն ինչ իդեալական էր,սակայն Նամջունը փչացրեց այդ իդեալը։
-Ընկերս,դու կարծես գարնանային կատու լինես ,-նստելով Չոնի կողքին ու ձեռքը նրա ծնկին դնելով ասեց Նամը,-Չեմ զարմանա, եթե նրա օգտագործած ափսեների մնացորդները լպստես,այդպես նրա թուքն էլ կունենաս,չնայած...չլինի՞ արդեն արել ես,-ևս մեկ անգամ ցավոտ հրոց ստանալով Չոնի կողմից Նամջունը ծիծաղեց ու լռեց,գլուխը հանգիստ հետ գցելով,որպեսզի վայելի այդ պահը։
Երկուսն էլ նստած էին իրենց մտքերի մեջ ու չէին խախտում այդ հանգիստ լռությունը,մինչ միմյանցից աննկատ ու անկախ երկուսն էլ միաժամանակ կանգնեցին գնալով ննջասենյակ' հանգստի։
Այդ գիշեր չորսն էլ մի լավ էրոտիկ երազ էին տեսել,ինչի համար երեքը(բացի Նամջունից,նա շատ այլասերված էր կարմրելու համար) կարմրած և կանգնած ընկերոջով վեր թռան ու վազեցին լոգարան,իսկ Նամջունը ուղղակի գնաց անձեռոցիկներ գտնելու(եղեք Նամջունի պես),իհարկե Թեհյոնը միակն էր,ով ամաչում էր այդ երազի համար ու դա սխալ էր համարում,սակայն նա մեկ է չստեց իրեն ասելով,որ նրան դուր չեկավ։
Թեհյոնը ամբողջ օրը կարծես թռչեր ամպերում,նա մտովի անընդհատ վերադառնում էր Չոնի սեքսուալ կերպարին,ու ամեն անգամ  մտովի ինքն իրեն հարվածում էր,մտածելով,որ ֆանբոյի հանդեպ նման վերաբերմունք չպետք է ունենա։
Մինչ դեռ Յունգին իրական հաճույք էր ստանում լոգարանում Նամջունի մեծ մկանների մասին մտածելով ու ինքնաբավարարվելով։
Ինչպես ասում են երկու խելագարներ միմյանց գտան,մինչ դեռ Թեն ու Չոնը չէին կարողանում նրանց արագ տեմպին հասնել,ու ստիպված էին կամաց-կամաց զարգացնել հարաբերությունները։