4

23 3 2
                                    

15 Mart Salı

Tan: iltifatların...

Gerçekten çok güzel.(01.39)

Ben: Sen...

Bana cevap mı verdin?

Hem de bu saatte? (01.39)

Tan: Hey, ben de insanım değil mi? Bu saatte uyanık olmam normal değil mi?

Ben: Değil.

Sen her zaman 10 da uyumaz mısın?

Bir şeyin mi var? Yoksa hala ders mi çalışıyorsun?

Tan: o kadar delirmedim.

Keyfi ayaktayım, hem senin bu bilgileri nerden bildiğini sorgulamam gerekmiyor mu?

Anonim yazıyor...
Anonim yazıyor...

Tan: ama hiç sorgulayasım yok. Bazı şeyler bilinmemelidir değil mi?

Ben: Aynen öyle.

Ama artık uyumalısın, yarın geç kalmanı istemem.

Tan: Neden beni yatırmaya çalışıyorsun?

Ben: Çünkü o kadar heyecanlıyım ki, ellerim titriyor. Kelimeleri yazamıyorum, bu yüzden yüz kere silip tekrar yazmam gerekiyor. Avuçlarım terledi. Kalbim tekledi, sanırım vücudum buna daha fazla dayanamayacak.

Tan: Hey hey, sakin ol. Buradasın değil mi?

Seni nasıl bu kadar heyecanlandırabiliyorum?

Ben senin anlattığın, hayal ettiğin kadar iyi biri değilimdir inan bana.

Karşında normal bir insan var.

Yani ben ehe.

Ben: Önemli olan bu zaten, karşımda sen varsın.

SEN.

Şuan seninle konuşuyorum, benimle konuşuyorsun, bilmem kaç zamandır bunu bekliyordum. Ve bu gerçekleşiyor.

Sana söyleyecek o kadar şeyim varken neden konuşamıyorum?

Ekranım bulanıklaşıyor...

Tan: Bayılmayacaksın değil mi?

Anonim?

Hey!

İyi misin?

Ben: İyim, sadece gözyaşlarım.

Pekala, benim nasıl olduğumu mu sordun?

Hıçkırarak ağlamamak için kendimi zor tuttuğumu söyleme ihtiyacı duydum.

Tan... Benim siyah kuğum...

Ben sanırım sana yanlışlıkla aşık oldum. (02.02)

(Görüldü.)

***

Merhaba!!
Hmm, sizce hızlı bir açılma mıydı?
Bilemedim.
Devamını bekleyin!!!
Teşekkür ederim~~~

Kurtar BeniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin