Choi Kördüğüm Soobin, yangını çıkarıyor ama ben, aslında yangına körükle gidenin ben olduğunu bilmiyorum ve bilmiyorum Choi Kördüğüm Soobin'in, nar çiçeği kokuyor, yangın çıkışı olduğunu bilmiyorum.
#0310
The Neighbourhood - Prey (CHOI SOOBIN, KÖRDÜĞÜM, 23)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Choi Kördüğüm Soobin. Yaş nerden baksan yirmi üç, boyu bir doksanlarda. Saçları siyah artık kızıl değil. Kızılı seviyorum. Kördüğüm'ü son gördüğümde saçları kızıl, dokuz ay öncesinde, artık değil. Saçları simsiyah, uzamış, gözlerini kapatıyor, saçlarının uçları kirpikleriyle çarpışıyor; göz bebeklerindeki kırmızılığı, gözlerindeki uykusuzluğu, göz altlarındaki morlukları kapatıyor, bir şeyleri gizlemeye, saklamaya çalışıyor. Ben biliyorum. Saçlarını uzatmış ve gözlerini kapatıyor çünkü kimsenin onu bu halde görmesini istemiyor. Çok geç. Yoluna koyulamaz, halledilemez, çözülemez. Buna izin vermez. Bitmiş.
Choi Kördüğüm Soobin. İnsanın kendine kızgın olduğu zamanlarda, kendi dışında bir düşman yaratmak, öfkesini ona boşaltma ihtiyacı olduğunu bilen adamlardan biriydi. Benden nefret eder, ondan nefret ederim. Liseden beri böyle. Birbirimizle konuşmayız, onu görmem, duymam, bilmem, merak etmem. O beni hiç bilmez, tanımaz, tanımak istemez ve görmez çünkü görmek istemez. Benimle herhangi bir temasa tahammülü yok, benimle aynı ortamda aynı oksijeni solumaya tahammülü yok en çok da bana tahammülü yok. Liseden beri böyle, dolabıma mektuplarından sonuncusunu bırakırken göz göze geldiğimiz günden sonra daha beter. O mektuplar bana değil, bilmiyordum belki de bilmek istemiyordum çünkü hoşuma gidiyordu. Mektupları seviyorum, Kördüğüm'ün bambaşka biri olduğunu okuduğum mektupları seviyordum. Mektupların sonuna bıraktığı yaprakları seviyordum, gül kurularını, lavanta kokularını mektuba yayılan kokularını seviyordum. Mektuplar bir daha hiç gelmedi, doğru adresi bulmuştu, Kördüğüm'ün dudakları Isa'nın dudaklarındaydı, onu bir maç sonrası öpmüştü. Ve biliyordum benden her geçen gün daha da nefret ediyordu.
Choi Kördüğüm Soobin. Tek başınayken kutusundan çıkartılmayan bir kibrit kadar soğuktu ve kendine bile yararı yoktu. Görünenin aksine yapayalnız, çok dalgalı bir denizde çırpınan bir kibrit çöpünden ibaretti hayatı. Annesini, KHALEESI, buzun gerçek kraliçesini, kaybettiğinde lisedeydi daha. Annesine çok düşkün bir ana kuzusu, daha çok annesi yanındayken bile annesiz büyüyen o çocuk.
