အမုန်းပင်မှပွင့်သောအချစ်ပန်း (Completed)

အပိုင်း {၆}

အမုန်းပင်မှပွင့်သောအချစ်ပန်း
အပိုင်း {၆}

"ဟဲလို..ဦးအောင်ခန့်ကျော်ပါလားရှင်"
"...."
"ဟုတ်ကဲ့...ကျွန်မဒေါ်နန်းရိပ်လွှာပါ"
"...."
"...."
"...."
"သစ်လွင်...ဒီမှာဖုန်းကျေးဇူးပါနော်"
"မဟုတ်တာအန်တီရယ်...ရပါတယ်"
"လွန်းဟယ်ရီမနိုးသေးဘူးမလား..."
"ဟုတ်တယ်အန်တီမမလေးမထသေးဘူး..နှိုးပေးရမလား"
"ဟင့်အင်းနေပါစေ..အိပ်နေတာပဲကောင်းပါတယ်အန်တီအပြင်သွားဖို့ပြင်အုံးမယ်"

အပေါ်ထပ်ဆီတက်သွားသည့်အန်တီအား ငေးကြည့်ရင်းသက်ပြင်းသဲ့သဲ့ချနေမိသည်မှာသစ်လွင်သာပင်။သစ်လွင်ဖုန်းအားအန်တီကိုငှားသည်အားမမလေးသိလျှင်မိုးမီးလောင်ပေလိမ့်မည်။ဒါပေမဲ့ သစ်လွင်မငှားပဲမနေရက်ခဲ့။အန်တီခမျာ ဒီရောက်တည်းကအနေကျဥ်းကျပ်၊စိတ်ကျဥ်းကျပ်ဖြင့် နေနေရသည်မှာသစ်လွင်တို့မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ပင်။အခုဆို သစ်ရိပ်မေဆိုသည့်သူကပါထပ်ပါဝင်လာတာကြောင့်မပြောပေမဲ့အန်တီဘယ်လောက်ထိ စိတ်ညစ်နေကြောင်းသစ်လွင်သိပေသည်။

"ဝဋ်ကြွေးဆိုရင်လည်းကျေစေချင်ပါတယ်အန်တီရယ်။ဘာလို့လဲမပြောတတ်ပေမဲ့အန်တီအပြုံးတွေမြင်နေရတာကိုပဲ သစ်လွင်စိတ်ချမ်းသာပြီး ပျော်ရွင်မိပါတယ်"
"သစ်လွင်တစ်ယောက်တည်းဘာတွေပြောနေတာလဲ"
"ဟင်..ဆူးပြန်လာပြီလား"
"အင်း..ဒီမှာကသစ်လွင်သွားရင်ဘယ်သူမှမရှိတော့ဆူးပြန်လာလိုက်တာ..အန်တီရောမမလေးနဲ့အဆင်ပြေရဲ့လားဟိုတစ်ယောက်ကောပြန်သွားပြီလား"
လက်ထဲရှိအထုပ်အားမချပါဘဲ တရစပ်မေးနေသည့်ဆူးအားကြည့်ကာသစ်လွင်ရယ်မိလိုက်သည်။
"ဖြေးဖြေးမေးပါဟယ်..အန်တီနဲ့မမလေးနဲ့ကလည်းမပြေဘူး သစ်ရိပ်မေကလည်းမပြန်ဘူး ညကသူနဲ့မမလေးကတစ်ခန်းထဲအိပ်လို့အန်တီကအောက်ဆင်းအိပ်ရတယ်"
"ဘာ..အဲ့ကောင်မကိုငါထုထောင်းပစ်ချင်တယ်အန်တီလည်းသနားပါတယ်"
"ဟုတ်ပ"
"ဒါနဲ့မမကြီးအကြောင်းအန်တီသိချင်တယ်ပြောတယ်ငါကပြောပြပေမဲ့နင့်လောက်မသိဘူးလေ အဲ့တာပြောပြလိုက်ပါအုံး"
"အင်းပါ"လေးပင့်စွာပြောရင်းမီးဖိုခန်းဆီထွက်လာလိုက်မိသည်။အန်တီလည်းမမကြီးအကြောင်းသိချင်ရှာပေမည်ပေါ့။ဒီကိစ္စကြောင့်မဆီမဆိုင်ပါဘဲ မိန်းကလေးတစ်ဦးအားလက်ထပ်ခဲ့ရပြီးစိတ်ညစ်နေခဲ့ရသည်မလား။
မီးဖိုထဲနှစ်ယောက်သားချက်ပြုတ်နေရင်း အိမ်ရှေ့ဆီမှဆူဆူညံညံအသံများကြောင့်အခန်းဝမှလှမ်းကြည့်မိတော့အန်တီနဲ့မမလေးပင်။အန်တီက ဆင်စွယ်ရောင်မြန်မာဝတ်စုံဝမ်းဆက်လေးအားဝတ်ဆင်ထားပြီးလက်ထဲတွင် သူမကိုင်နေကျ လက်ကိုင်အိတ်လေးအား ကိုင်ထားလေသည်။မျက်နှာထက်တွင်အရင်ရက်တွေကလိမ်းနေကျသနပ်ခါးမဟုတ်တော့ပါဘဲ မိတ်ကပ်ပါးပါးထပ်ထားတာကြောင့် အပြင်သွားမည့်ပုံပင်။
"ဒါကဘယ်လဲလို့ကျွန်မမေးနေတယ်လေ ဒေါ်နန်းရိပ်လွှာ"
"တို့ဘာသာဘယ်သွားသွားပါ..မင်းနဲ့မဆိုင်ဘူးလွန်းဟယ်ရီ။တို့ကအကျဥ်းသားမဟုတ်တဲ့အတွက် မင်းတို့ကို အိမ်ထဲမှာချုပ်လှောင်ထားစရာမလိုဘူး"
"အိမ်ထဲပြန်ဝင်လို့ကျွန်မပြောနေတယ်"
"ငာအပြင်သွားမလို့လွန်းဟယ်ရီပြန်မဝင်ဘူး"
တစ်ယောက်တစ်ခွန်းဖြင့်စကားများနေသည့်သူနှစ်ယောက်အားကြည့်ကာ သစ်လွင်တို့မှာ သက်ပြင်းသာချနိုင်တော့သည်။ဝင်လည်းမပြောရဲပေ။
"လွန်းဟယ်ရီ..လွှတ်..ငါ့လက်ကိုလွှတ်ငါသွားစရာရှိတယ်"
"ကောင်းကောင်ခေါ်နေတုန်းလိုက်ဒေါ်နန်းရိပ်လွှာ"
အိမ်ရှေ့ဆင်ဝင်အောက်တွင်ထိုးရပ်လိုက်သည့်ကားသံကြောင့်နှစ်ယောက်လုံးရပ်သွားတော့သည်။ကားပေါ်မှဆင်းလာသူအားမြင်တော့ ဟယ်ရီဒေါသတို့ပိုထွက်သွားရသည်။
"ဒီအိမ်မှာဖျားနာတဲ့သူတစ်ယောက်မှမရှိဘူး ဦးအောင်ခန့်ကျော်"
"ဦးအောင်ခန့်ကျော်ကိုငါခေါ်ထားတာလွန်းဟယ်ရီ..မင်းနဲ့မဆိုင်ဘူး"
"ဘာ!!"
"ဆောရီးပါဗျာ ကျွန်တော်နည်းနည်းနောက်ကျသွားတယ်"
"ရပါတယ်ရှင် ဒါဆိုကျွန်မတို့သွားကြမလား"
"ဒေါ်နန်းရိပ်လွှာ"
"မောင်"
အသံနှစ်ခုမှတစ်ပြိုင်တည်းထွက်လာလေသည်။ဟယ်ရီဘယ်လောက်ဒေါသထွက်ပြပြထိုအမျိုးသမီးကတော့ဂရုမစိုက်။ကားပေါ်တွင်ထိုင်နေသည့်အမျိုးသမီးအား ဆွဲခေါ်ချင်ပေမဲ့ ဟယ်ရီမာနများကလက်မခံ။ကားလေးမှာဟယ်ရီရှေ့မှထွက်သွားလေသည်။
"မောင်ရယ်သွားပါစေ..အစတည်းကသူကဒီလိုသွားနေကျပဲကို"
"သစ်ရိပ်မေ!!"
ပုံမှန်အသံထက်ပိုကျယ်သွားသည့်အသံကြောင့် သစ်ရိပ်မေ ကိုယ်လေးပင်တွန့်သွားလသည်။
"မောင်..မောင်မေကိုဘယ်တုန်းကအော်ဖူးလို့လဲ"
"ဒီကနေသွားတော့..သွားတော့လို့ငါပြောနေတယ်"
"မောင်..မောင်တရားလွန်နေပြီနော်။မေ့ကိုမပြောမဆိုနဲ့မြန်မာနိုင်ငံကိုပြန်သွားတဲ့အပြင် တစ်ခြားမိန်းမတစ်ယောက်ကိုယူလိုက်သေးတယ်။မေအဲ့ထိခွင့်လွှတ်တယ်..ဒါကမောင့်မမကိစ္စကြောင့်ဆိုပြီး။အခုကျအဲ့မိန်းမအတွက်နဲ့မေ့ကိုအော်တယ်။မောင်မလွန်လွန်းဘူးလား"
"သစ်ရိပ်မေ..သွားတော့လို့..ငါ့ဘာသာကြိုက်တဲ့သူကိုလက်ထပ်တာ မင်းနဲ့ဘာဆိုင်လဲပြီးတော့မင်းနဲ့ငါကဘာမှပတ်သက်တာမဟုတ်ဘူး..ဒါကိုမင်းမမေ့နဲ့ငါ့အိမ်ကနေခုချက်ချင်းထွက်သွား"
"ဆူး..သစ်လွင်"
"ရှင်မမလေး..."
"သူ့အထုပ်တွေယူပေးလိုက်"
"ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့မမလေး"
"နောက်တစ်ခါ ငါတရားဝင်လက်ထပ်ထားတဲ့ငါ့အမျိုးသမီးကို မင်းဘာမှထိခိုက်ပြောဆိုစရာအကြောင်းမရှိဘူး"
စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြင့်ထွက်သွားသည့်ကျောပြင်ကလေးအားကြည့်ကာ သစ်ရိပ်မေဒေါသတို့မှာ မဆီမဆိုင်ပါတဲ့နန်းရိပ်အပေါ်ပုံကျတော့သည်။
"ဒေါ်နန်းရိပ်လွှာ ရှင့်ကြောင့်မောင်က ကျွန်မကိုဒီလိုဆက်ဆံတာ..ရှင့်ကိုကျွန်မမကျေဘူး"
အထုပ်အားဆွဲကာ ထွက်သွားသည့်သူအားကြည့်ရင်းဆူးနဲ့သစ်လွင်မှာပြုံးစိပြုံးစိဖြစ်နေတော့သည်။
"သူများအိမ်ပေါ်တက်နေချင်တဲ့သူခုတော့အထုပ်ဆွဲပြီးသွားရပြီး ဟိဟိ"
"ဟိုကကြားရင်ပါးလာရိုက်လိမ့်မယ် လာကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်ပြန်လုပ်မယ်"
----
"ဘာသောက်မလဲ တစ်ခုခုမှာလေ ဒေါ်နန်းရိပ်လွှာ"
"Apple Juice တစ်ခွက်ပဲရပါတယ်"
"ဟုတ်ကဲ့...ဒါဆို Apple Juice နှစ်ခွက်ပေးနော်"
waiterကောင်လေးအားမှာပြီးစကားပြောနေမိကြသည်။
"ကျွန်တော့်ကိုတစ်ခုခုပြောစရာရှိတယ်မလား အားမနာပါနဲ့ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပါ"
"အကူအညီတစ်ခုလောက်တောင်းချင်လို့ပါ ဦးအောင်ကျော်ခန့်အဆင်ပြေမယ်ဆိုရင်"
"ရင်းရင်းနှီးပဲခေါ်ပါရပါတယ် ကျွန်တော်ဘာကူရမလဲသာပြောပါ"
"ကျွန်မ အလွတ်တမ်းစုံထောက်တစ်ယောက်လောက်လိုချင်လို့ပါ။ပြီးတော့အမှုတစ်ခုကိုပြန်စုံစမ်းချင်တယ် ကိုအောင်ခန့်"
"မဟုတ်မှ..လွန်းဟယ်ရီရဲ့အစ်မအမှုထင်တယ်"
မထင်မှတ်ထားတာကြောင့် နန်းရိပ်အံ့သြမိသွားသည်။သူမအပြင်ထွက်လာရတဲ့အကြောင်းအရင်းကဒီအရာပင်။စုံထောက်တစ်ယောက်ငှားပြီး ဒီအမှုကိုပြန်ဖော်ဖို့ပင်။အဲ့တုန်းက တစ်ခုခုဖုံးကွယ်ခဲ့တာသေချာသည်။ဒီလိုအမှုကြီးတစ်မှုကို ပိတ်သွားသည်ဆိုမှာ တော်ရုံကိစ္စမဟုတ်ပေ။
"အံ့သြသွားတယ်ထင်တယ်၊သွန်းချယ်ရီသေဆုံးတော့ စစ်ဆေးတဲ့မှုခင်းဆရာဝန်ဟာ ကျွန်တော့်အကိုတစ်ဝမ်းကွဲပါပဲ။အဲ့တာကြောင့်တစ်ချို့ကိစ္စတွေကျွန်တော်သိနေတာပါ"
"ဒါဆို ကိုအောင်ခန့်ကိုပဲအကူအညီဆက်တောင်းရမှာပဲ။ကျွန်မဒီကိစ္စကိုစုံစမ်းချင်တယ်။"
"ကျွန်တော်ကူညီပါ့မယ်ဗျာ...ဒေါ်နန်းရိပ်လွှာကိုကူညီခွင့်ရတာ ကျွန်တော့်အတွက်ကံကောင်းမှုတစ်ခုပဲ"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင်..ကျွန်မကို ဒီကိစ္စသိသလောက်ပြောပြပေးလို့ရမလား"
"ရတာပေါ့ဗျာ..ပြောပြပေးမှာပေါ့...ဒီလိုဗျ"
ပြောပြသည်များအား ဂရုတစိုက်နားထောင်ရင်း စိတ်ထဲမယ်မေးခွန်းတွေ တစ်သီတစ်တန်း ပေါ်လာတော့သည်။
"အဖြစ်အပျက်တွေကတော့ ဒါပါပဲဗျာ ကျွန်တော့်အစ်ကိုဆို ဒီကိစ္စကိုတွေးတိုင်းစိတ်မကောင်းဖြစ်နေတာတဲ့။မသေသင့်ဘဲသေသွားရပြီး တရားခံကိုလည်းလွှတ်ပေးလိုက်လို့တဲ့လေ"
"ဒီနောက်ကွယ်မှာတစ်ခုခုတော့ရှိတာသေချာပြီပဲ။ကျွန်မဒီကိစ္စကိုမြန်မြန်သိချင်လှပြီ"
"သိစေရပါမယ်ဗျာ"
"ဒါဆို ဒီနေ့အတွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော်..ကျွန်မကိုကိုကြီးဆီသွားအုံးမယ်"
"ကျွန်တော်လိုက်ပို့ပေးပါ့မယ်"