Egemen sonunda kendini toparlayıp cevap verme zahmetinde bulundu.
"Harika olmuşsun bitanem!"diyip elini Ceren'in beline doladı,öptü. Tabi bende mal gibi izleyip şörüklerimi akıtıyorum. Ceren'in kahkahaları mağazada yankılanırken gözlerimin dolduğunu hissettim. Ben ne zaman mutlu olucam . Onlara çaktırmadan mağazadan çıkıp kumsala doğru yürüdüm. Bu sıralar ağlamadığım kadar ağlıyorum regl mi olacam lan . Ya bi kerede önünüze bakın kardeşim ya kafam uğuştu bu ne sert bir vücut.
"Öykü?" Çarptığım kişi adımı söyleyince şaşkınca kafamı yukarı kaldırdım.
"Aras."bir kaç saniye gözlerimin içine baktıktan sonra yoluma devam ettim. Beni ağlarken 3.görüşü lanet olsun ya. Sahile yürümeye devam ettim. Parkı gören bir yere oturup çocukların eğlencesini izledim. Bankın hafif sarsılmasıyla yanıma birinin oturduğunu hissettim. Bu koku çok tanıdık."Selam" diyen Aras'a bakmamaya çalışarak ve sesimin soğukluğunu belli etmek için özen göstererek
"Selam"dedim. Bir süre sustuktan sonra
"Nasılsın?"dedi . Cidden mi? Böyle mi konuşucaz. Bu çok saçma. Gerizekalı,orangutan...
"İyi sen?"içinden say say Öykü dışından oyo son. Mal mal mal.
"Boş"dedi. Uzun süre sustuk parktaki çocuklarda yavaş yavaş gitmeye başladılar. Aras'ın bakışlarını üzerimde hissedince ağır çekimde Aras'a döndüm. Tam konuşmak için ağzını açmıştı ki telefonum çaldı cebimden çıkarıp arayana baktım. Egemen. Sakince telefonu açıp "Efendim." Dedim
"Öykü nerdesin?!"sesi baya endişeli çıkmıştı.
"Şey Özür dilerim, Eda beni acil çağırınca gitmek zorunda kaldım."diye yalan söyledim.
"Bize niye haber vermedin?"
"O kadar sevimli ve mutlu görünüyordunuz ki bölmek istemedim"
"Peki. Sonra görüşürüz o zaman."
"Tamam"diyip telefonu kapattım yeniden sakince Aras'a döndüm. Dikkatle izliyordu. Rahatsız olup konuşmaya başlayan bendim.
"Bir şey mi oldu?"
"Yo Hayır" dedi biraz daha sessiz kalınca sıkılıp ayaklandım. Tam gidecekken Aras kolumdan tuttu.
"Gitme biraz daha kal,konuşalım."dedi küçük bir çocuğun annesine dondurma al derkenki masum bakışı gibi .
"Peki seni dinliyorum."dedim trip atar gibi.
"O kızı sevmiyorum sadece zaman geçiriyorum,gerçekten. "
"Ne ne alaka şimdi? Ben sana o kız neden yanında yada niye sülük gibi yapışmış demedim."diye saçmalarken gözlerini bana dikmiş dikkatle izliyordu.
"Sakin ol Öykü. Sadece sana açıklama yapmak zorundaymışım gibi hissettim."dedi
"Bana açıklama yapmak zorunda değilsin Aras."
"Zorundayım çünkü..."
"Çünkü? " kalbim yerinden çıkacak gibiydi .
"Öykü, nedenini benden iyi biliyorsun."
Bunları Aras mı söylüyordu? Saate baktım geç olduğunu görünce
"Aras ben gidiyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pilli Bebek
Teen FictionGarip değil mi? Bazı hatıralar mutluluk verirken bazıları intihara sürükler...