Yağmur odaya geçtikten beş dakika sonra bende yanına gittim. Onu yatakta oturur vaziyette gördüm. Bir an düşündüm 'Efkan'la buluşmasam mı acaba' diye. Çünkü Efkan'la buluşsam Yağmur'u yanlız bırakacaktım ve bunu hiç istemiyordum. Daha sonra 'Efkan'ı eve davet edebilirim' diye düşündüm. Bu daha mantıklı gelmişti. Hem onu ekmemiş olurdum, hem de Yağmur yanlız kalmamış olurdu.
"Kuşum ben gitmek istemiyorum. Acaba Efkan'ı buraya mı çağırsak, olur mu?"
Yağmur sesimi duymasıyla ilk başta irkildi sonra da bana döndü. Gözlerime baktı, baktı.
"Benim için kalmak zorunda değilsin. Gerçekten. Hem banada yanlız kalmak iyi gelir biraz, kafamı toparlarım. Gitmek istiyosan gidebilirsin."
"Efkan'ı çağırsam?"
Gitmek istemiyordum çünkü Yağmur her ne kadar gitmemi istesede, içinde bir yerlerde yanlız kalmak istemediğini biliyordum. Gitmem onu duygularıyla yanlız bırakmak demekti ve bu hiç iyi olmazdı, kendimden biliyordum.
"İstersen çağır ama ben odadan çıkmam. Hem daha iyi olur eve çağırman, gözümün önünde olursunuz."
Yağmur'un dedikleriyle güldüm ve salona telefonumu almaya gittim. Telefondan Efkan ismini buldum ve mesaj yazdım.
Parkta buluşucaktık ama bizim eve gelsen sorun olur mu?
Mesajı gönderip sayfadan çıktım. Sonrada genellikle sessizde kullandığım telefonun sesini açtım ve Yağmur'un yanına gittim.
"Yazdım şimdi. Ben üstümü giyineyim, hemen gelir o." Yağmur hemen ayaklandı ve yanıma geldi.
"Ne giyeceksin?" demesiyle afalladım. Bilmem anlamında dudaklarımı büktüm.
"Normal bir sweat ve pantalon giyicem işte. Saçımıda at kuyruğu yaparım. Off, misss." Yağmur gözlerini kısarak bana bakmaya başladı.
"Ne oldu?"
"Sen Mısra olduğundan emin misin?" Bu soru kaşlarımı çatmama neden oldu.
"Evet?" Beni kendi etrafımda döndürdü.
"E, bir şeyde yok sende. Acaba kafana mı bir darbe geldi?" Galiba kendi kendine konuşuyordu. Kafama bakmaya çalışınca onu yavaşça kendimden uzaklaştırdım.
"Ne olduğunu anlatacak mısın?" Sabrım azalıyordu.
"Bitanem, normalde senin şu an bu odayı dağıtıp, hangi kıyafeti seçeceğine karar vermen gerekiyordu ya da daha doğrusu karar verememen." Hafif kıkırdadı ve yüzüme baktı.
"Hadi şimdi ne giyeceksen giy, Efkan gelir birazdan." demesiyle telefonuma bildirim gelmesi bir oldu. Telefonuma ilerlerledim ve elime aldım. Mesaj Efkan'dandı. Yağmur'a gülerek döndüm.
"Artık 'iti an çomağı hazırla' mı dersin, yoksa 'iyi insan lafının üstüne gelir' mi dersin bilmem, ama mesaj Efkan'dan."
Yağmur'a lafımı söyledikten sonra yavaşça yatağa oturdum ve mesajı açtım.
Bir sorun mu var?
Hayır ama eve gelebilirsen daha iyi olur ya da başka zaman buluşabiliriz.
Kaçta geleyim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mısra
De TodoBen Mısra. Hayatım bir anda öyle bir değişti ki... Hayatında abisinden ve bir arkadaşından başka kimsesi olmayan birisiydim ben. Keşke hayatım hiç değişmeseydi... Keşke hiç bir şeyi öğrenmeseydim... Keşke... -ALINTI- Sabah kalktığımda yanımda abim...
