Uzun zamandır gecenin karanlığında bahçedeki koltuklarda oturuyordu iki genç. Chan konuya nasıl başlayacağını bilmediği için sürekli gökyüzüne bakıyor arada onu merakla bekleyen eşine bakıyordu. Nereden başlaması gerektiğini asla bilmiyor dilinin ucuna gelen cümleleri söylemekten kendini son anda alıkoyuyordu. Düşündü Chan karşısında duran senelerdir sevdiği adamın gözlerine baktı. 'Ya kendini suçlarsa?' Diye sordu iç sesi ona. Suçlayacaktı hatta belkide bütün suçu omuzlarına alacaktı eşi. Hyunjin sabırsızlıkla Chan'in konuşmasını beklerken ona birazda olsa zaman tanıyordu. Bazen bakışları birbirine değiyor uzun uzun bakıyorlardı birbirlerine. Hyunjin sonunda dayanamayıp eşinin stresten oynadığı ellerini, elleri arasına aldı. Gözlerinin içine baktı ona güven vermek istiyordu. Her ne kadar kırılmış olsa da bu evliliği kurtarmak onunla yeniden mutlu olmak istiyordu.
"Chan."
"Hyunjin." İkisi aynı anda birbirlerine seslendiklerinde gülümsediler.
"Her şey 3 ay önce başladı aslında..." Chan lafa girdiğinde gözünün önüne çoktan yaşananlar gelmişti.
Chan apar topar babasının neden onu çağırdığını anlamaya çalışıyordu. Yanında uyuyan sevgilisine baktı çoktan gecenin yorgunluğu ile uykuya dalmıştı. Beline sardığı ellerini üstünden çekerek çıplak vücudunu yataktan çıkardı. Köşeye fırlatılmış boxer'ini hızla giydi. Tamamen giyindiğinde sevgilisinin üstünü sıkıca örttüğünden emin oldu ve şirketin yolunu tuttu.
"Oğlum?" Dedi babası ona sarılırken. Chan şimdi daha çok şaşırmıştı aylardır ona dokunmayan babası hem ona oğlum diyor hemde sarılıyor muydu? Şaşkınlıkla babasından gördüğü sevgiye karşılık verdi genç. Babası omuzlarından tutup ona baktı gülümsedi.
"Seninle her zaman gurur duydum." Dedi tekrar oğlunu şaşırtarak. Chan sanki konuşmayı unutmuş gibiydi. Derin nefesler alarak babasını izlemeye devam etti. Babası masasına geçip çekmeyici açtı ve oradan bir dosya çıkardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Married
FanfictionHyunjin ve Chan kötü giden evliliklerini kurtarmaya çalışırken her şey daha çok kötüleşir...