gecikme için üzgünüm, bir kaç bölüm yazdım hepsini paylaşacağım şimdiden keyifli okumalar..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çıplak bedenleriyle büyük geniş yatakta uzanıyordu iki beden. Hyunjin Chan'in çıplak göğsüne başını koymuş parmaklarını göğsünde gezdiriyordu. Chan ise eşini kolunun altına almış bel oyuntusunu okşuyordu. Sarı saçlarının kokusunu içine çekiyor bazen öpücükler konduruyordu. Dışarısı ve içerisi karanlıktı odayı aydınlatan tek şey dışarıdan vuran hafif bir ışıktı. Chan içine dolan rahatlıkta gülümsedi... kaos bitmişti eşine yalan söylemek zorunda değildi belkide artık tüm o kavgalar geride kalmıştı. Gülümsedi, Hyunjin onun gülümsediğini hissedince Chan'e baktı. Chan ona bakan gözlerle birleştirdi bakışlarını. İçine sığmayan bu sevgi dışarı dolup taşıyordu. Ufacık kısacık bir öpücük kondurdu eşinin dudaklarına.
"Chan?"
"Hmm?" Dedi Chan mırıltıyla.
"Artık yalnız değilsin her şeyin üstesinden beraber geleceğiz." Dedi Hyunjin eşinin boynuna biraz daha sokulurken. Chan Hyunjini biraz daha sardı. Göz kapakları ona ihanet edercesine düşüyordu sanki. Hyunjin parmaklarını eşinin göğsünde gezdirmeye devam etti. Tüy gibi dokunuşlar bırakırken ıslak bir öpücük bıraktı tam göğsüne. Chan aylar sonra ilk kez huzurla uykuya dalmıştı. Hyunjin onun uyuduğunu anlayınca bir kaç saniye yüzünü inceledi. Aklına gelen düşünceler bir yandan onu yiyip bitiyordu. Sırf onunla birlikte olduğu için gördüğü bu muamele onu delirtiyordu sanki. Kafasındaki planlarla uyumaya çalıştı Hyunjin her şeyi düşünmüştü yapmaktan çekinmeyeceği her şeyi...
Hissettiği soğukla gözlerini yavaşça açtı Chan. Yanında kimse yoktu bir kaç saniye yatakta kendine gelmeyi bekledi. Komidinin üzerinde duran telefonu alıp saate baktı çoktan 9 olmuştu bile. Haftanın başı olduğu için Hyunjinin derse gittiğini düşündü. Yataktan kalkıp yerde duran iç çamaşırını altına geçirdi. Dün geceyi hatırladıkça gülümsüyordu sanki. Üstüne bir şey giymeden alt kata indiğinde burnuna dolan kokuyla derin bir nefes aldı.
"Günaydın!" Dedi Hyunjin gülümseyerek. Chan eşinin ellerinde duran kreplere baktı.
"Günaydın, güzelim." Dedi Hyunjinin dudaklarına öpücük kondururken. Mutfak masasına baktığında kahvaltılıklarla dolu olduğunu gördü.
"Uzun zamandır beraber yiyemiyorduk." Elindeki krepleri masaya bıraktı Hyunjin. Chan gülümseyerek sandalyeye oturduğunda eşinin bileğinden tutup onu kucağına oturttu.
"Hey-"
"Şşşh. Böyle yiyeceğim doyur beni." Dedi göz kırparak. Hyunjin hafif sızlayan kalçasını iyice eşinin kucağına yerleştirdi.
"Seni doyurduğumu düşünüyorum?" Dedi imalı bir şekilde. Chan onun bu açık ifadesine gülerken dudaklarını yaladı.
"Sana asla doymayacağımı biliyorsun." Dedi hızla Hyunjinin yanaklarına elini koydu ve dudaklarını birleştirdi. Öpücükleri derinleşirken Hyunjin Chan'in kasıklarına kendini bastırdığında Chan'in ağzından hafif bir inleme kaçtı. Hyunjin ise acıyla kendini geri çekti. Chan endişeyle ona bakarken Hyunjin ona sıkıca sarıldı. Anında beline dolanan eller ile iyice yerleşti olduğu yere.
