AŞK-I TEVAFUK

2.BÖLÜM

"- Alo Meyra Bulem Lina yanınızda mı?" Dedi bir dakika ya o, Bulem Lina'mı dedi. Yanınızda'mı derken? İyi de yanımızda değil. Yanımızda değil ise o zaman nerde bende telaşlanarak:

"- Ne Bulem Lina'sı abla yanımızda değil ki." dedim Sevda abla da:

"- Sizin yanınızda değilse o zaman nerde bu kız." dedikten sonra ağlamaya başladı.:

"- Oraya geliyorum abla." dedim telefonu kapattım aynı hızla yerimden kalktım. Sevde ve Bukre'de telaşlanarak onlar da hazırlanmaya başladılar. Hemen feracelerimizi giyip , şallarımızıda yaptıktan sonra da evden çıktık. İçimizdende dualar ediyorduk başına birşey gelmemesi için.:
"- Bu kız nereye gitmiş olabilir ki? Dedim. Sevde konuşarak;

"- Allah bilir." dedi doğru dedi onun yerini ancak Allah bilir. 'Allah'ım sen koru onu' diyorduk bir yandan dilimizden üşmeyen tek dua'ydı. Bir taksi"yi durdurup bindik Sevda abla'nın adresini verdikten yaklaşık yarım saat sonra anca varabildik. Bende şoför'ün ücret'ini verdikten sonra. Sevda abla'nın bahçe kapısını açıp, içeri girdik. Evin zilini çaldıktan sonra Sevda abla bize kızarmış ve yaşlı gözlerle kapıyı açtı. Onun bu haline acımadan edemedim. Bir anda bana sarılarak , anın şokunu üstümden atıp bende ona sarıldım. Ağlamaya başladı o anda:

"- Meyra bana kızım'ı bulun ne olur." dedi iyice bitik hale gelen Sevda abla daha fazla kendini tutamadı yere düştü. Hala ağlamaya devam ediyordu zaten bizde kendimizi fazla tutamadık ağlamaya başladık. Sevda abla'yı yerden kaldırıp içeriye götürdük onu koltuğun üstüne oturtup bir bardak su getirip ona içirdim ve olanları anlatmasını istedim ondan:

"- Sevda abla şimdi bana herşey'i anlat. Bulem Lina ne zaman çıktı dışarıya , nereye gitti , nasıl gitti. Ne zamandır dışarıda. Şimdi bana herşey'i anlat." dedim Sebda abla da başını sallayarak "-Tamam." dedi. Ve olanları anlatmaya başladı."- İkindi vaktinden beri kayıp. En son arkadaşlarımın yanına gidecem deyip çıktı evden. Saat epey ilerlemişti. Bende telaşlanarak çıktım evden. Aşağıdaki oyun parkına gitmişti. Bende ilk oraya baktım yoktu orada. Arkadaşlarına sorduğumda. Çok önce"den ayrılmıştı yanımızdan dediler. Eve erken gelmek için eve geldim belki gelmiştir. Ama eve geldiğimde göremedim onu. Gidebileceği her yere baktım ama oralarda bile yoktu benim Lina'm nerde." diyip ağlamaya başladı biraz sonra kapı çaldığında komşularda gelmeye başladılar. Hepsi şaşırmışlardı. Altı yedi yaşındaki kız nereye gitti diye diye aralarında konuşmaya başladılar. Sevda abla'ya bakıtığımda çökmüştü bir kol'unda sanırım yanlış hatırlamıyorsam Aynur Teyze ve diğer kol'unda kızı vardı. Sevda abla'yı sakinleştirmeye çalışıyorlardı. Bizim kızlara baktığımda ikiside komşulara su dağıtıyorlardı ben ne yapacağımı , ne düşüneceğimi , nereye gideceğimi hiç bilmiyordum. Bende aramaya çıkmalıyım dedim. Biraz uzağımda bir grup kadın toplanmıştı. Aralarında konuşmaya başladılar:

"- Ay kız seher şimdi şuncacık kızı kaçırmamışlar mı?" dedi bu sefer diğer kadın konuşmaya başladı:

"- Hiç bilmiyorum gülin , kesin kızın başına kötü birşey geldi." dedi şimdi ben bunları bitirmezmiyim ne biçim konuşuyorlar. İnşAllah Sevda abla duymamıştır dedim içimden Sevda abla'ya baktığımda olanları duymuştu çoktan. Aynur Teyze'ye sarılıp:

"- abla kızımı kaçırmamışlardır. Değil mi?" dedi bir yandan da Aynur Teyze'nin kolunu tutup sallıyor. Aynur Teyze de Sevda abla'yı sakinleştirmek için kollarını tuttu:

"- Bu düşünceleri bir daha aklına getirme kızım Allah izin vermedikçe kızına birşey olmaz. Sen Allah'a güven o sana kızını sağ salim getirecek sabırlı ol." dedi ve bakışlarını Sevda abla dan çevirirek o iki kadına hitaben konuştu bu sefer:

"- Seher ve Gülin gidin buradan o hayırsız ağzınızı burda da açarsanız kapıya gidin." dedi o iki kadından biri konuştu:

"- Ama abla olabilecek şeyler." dedi bu sefer az öncekinden daha sert konuşmaya başladı Aynur Teyze:

"- Ben size demedim mi o hayırsız ağzınızı açarsanız gidin buradan demedim mi? Ne olabilecekmiş ha hiç birşey olmayacak Bulem lina'ma sağ salim gelecek o bir daha bu kadın'ın yanında böyle şeyler derseniz hiç hoş şeyler olmayacak anlaşıldı mı?" dedi ikisine bakarak ikisi de tamam anlamında kafalarını salladılar. Aynur Teyze ayağa kalkarak hebimize bakarak konuşmaya başladı:

"- Böyle oturarak elimize birşey geçmez o yüzden arayacaz. Allah'ın izniyle bulacaz onu." dedi ve kafasını Sevda Abla'ya bakarak:

"- Polis'e haber verdin mi kızım." dedi Sevda abla:

"- Verdim abla." dedi. Sonra küçük bir çocuğa bakarak:

"- Veysel oğlum git dışarıdaki abilerini çağır içeriye gelsinler." dedi içeri yavaş yavaş adam dolmaya başladı. İçlerinden biri:

"- Anne ne oldu neden bizi çağırdın içeriye." dedi Aynur Teyze'de:

"- Bulem Lina'yı aramaya gidiyorsunuz şimdi. Bir haber falan aldığınızda hemen bizi arıyorsunuz." dedi kerem denen o adam da:

"- Tamam anne ben onları götürüyorum şimdi. Haydi Allah'a emanet olun." dedi ve çıkıp gittiler. Ben de ayağa kalkıp:

"- Böyle oturarak bekleyemem bende aramaya gidiyorum." diyip ayağa kalktım Aynur Teyze de:

"- Kızım zaten az önce aramaya gittiler." dedi

"- Biliyorum Teyze ama ben Bulem Lina'nın iyi olduğundam emin Olmadığım sürece böyle oturup bekleyemem. Belki şuan bir köşede bizi bekliyor ama biz bilmiyoruz o yüzden bekleyemem ben burda." diyip kapıya doğru yürüdüm. Arkamdan Sevde ile Bukre'nin sesleri geldi:
"- Bizde geliyoruz dediler."
"- Olmaz şuan Sevda abla'nın bizim desteğimize ihtiyacı çok var burda kalıyorsunuz ikinizde." dedim onlarda :

"- Tekmi gideceksin." dediler ben konuşacakken Aynur Teyze'nin kızı şuan adını bilmediğim için sanırım ona Aynur Teyze'nin kızı demeye devam edecem sanırım.

"- İsersen seninle gelebilirim." dedi Aynur teyze'ye bakarak:

"- Anne gitmeme izin veriyormusun." dedi

"- Tamam kızım git sen onunla." dedi
Bana bakarak:

"- Her halde seninle gelmeme izin vereceksin."

"- Tabiiki de gelebilirsin." dedim
Ayağa kalkarak yanıma geldi ayakkabılarımızı giymeye başladık. Aynur Teyze ona seslenerek:

"- Nira kızım kendinize dikkat edin Allah'a emanet olun." arkasından Sevda abla adımı seslenerek:

"- Meyra" dedi ayağa kalkarak yanıma geldi ve sarıldı. Bana sarılırken:

"- Meyra buraya müjdeli bir haberle gel tüm umutlarım artık sende umutlarım tükenmeden gel çabuk lütfen." dedi bende ona karşılık:

"- Söz abla umutların tükenmeden gelecem hemde Lina'yla söz veriyorum abla Lina'sız bu eve gelmiyecem." dedim sonra yüzüme bakarak gözyaş'ını silip:

"- Allah'a emanet olun." dedi bizde ayakkabılarımızı giyip çıktık evden. Ben ise düşünüyorum Lins nereye gider diye ah be Lina'm ah be küçüğüm nereye gittin sen şimdi ben seni nerden bulacam keşke şuan her nerdeysen çıkıp gelsen keşke