AŞK-I TEVAFUK

7.Bölüm

onları dedikten sonra zehra teyze teleşlandı. ağlamaya başladı. Hümeyra da çok korkmuş ve telaşlanmıştı. araba çok hızlı gidiyordu. ana yola girdiğinde önündeki arabalara makas atarak ilerliyordu. kaza yapmamız kaçınılmazdı. gözü dönmüştü sinirden. arabanın içini zehra teyze'nin ağlamaları Hümeyra'nın da duaları sarmıştı. Herkesi bir korku sarmıştı. ben ise ne olduğunu çok merak ediyordum. yirmi Dakika sonra bir eve vardık. bu ev 2 katlı villa tarzı büyük bahçeli bir evdi. araba aniden durduğunda ömer kapıyı açık bırakarak eve doğru koşmaya başladı. aynı şeyide zehra teyze ve Hümeyra da yapmıştı. giderken Ömer'in kapısını da kapatmayı unutmadılar ben anın şokuyla arabadan bile çıkamıyordum. ne yapacağımı da bilemiyorum. bir yanım arabadan çık sende onlarla git diğer yanım ise arabada kal aile sorunlarına kulak misafiri olma. ikisi arasında gidip geliyordum. daha fazla dayanamadan arabadan çıktım. hem gitmek istiyorum hem de istemiyorum. Ne tepki vereceklerini kestiremediğim için yerimde durdum. birkaç dakika öyle bekledikten sonra evin içindeki sesler daha fazla arttı kesin kötü birşey olmuştu. ne olur ne olmaz diye içeriye koştum. Kapısı açıktı evin. kapıyı itekledikten sonra salona geçtim yukarıya baktığımda bir tane kız elinde bıçakla bana doğru koşmaya başladı. kızın elindeki bıçağı gördüğümde gözlerime inanamadım. bu ne böyle bir adım geriye gittim. kızın arkasına baktığımda tüm ailesi oradaydı. Hepsi perişan haldeydi. herkes 'Esma ' diye bağırıyordu. kızın yanıma yaklaştığında bana sığındı ve sarıldı. sarılmanın etkisiyle yere düştüm. kız bana sokuluyordu. Yüzünü örtümün içine bastırıyordu. elleride titriyordu. elinde bıçak elini diğer elinin içine koyarak yakınlaştırma kendine;

"Lütfen Bana dokunmalarına izin verme" diye yalvarıp ağlıyordu. bedeni tir tir titriyordu. Ben ne yapacağımı bilemez halde kıza odaklandım. sadece bakıyordum ona ellerini bedenine sarmıştı. Sonra aklıma Dank etti arabada bahsettikleri kız buydu. kriz geçiriyordu. rahatlatmalıyız onu yoksa kendine zarar verir. etrafımız kalabaklaştığında daha fazla titriyor ve ağlıyordu.

"Lütfen kurtar beni diyordu." bir nevi transa girmişti. saçı başı dağılmıştı ellerine baktığımda ellerini çok fena çizmişti.

"Dağılsın herkes." diye bağırdım bir iki kere daha tekrarladım dağılmaları için. kalabalıktan korkuyordu. yanımızda sadece ömer Hümeyra ve Zehra teyze kalmıştı. Hümeyra elinde bir iğneyle geliyordu yanımıza. Ömer Hümeyra'nın elindeki iğneyi alıp esma'nın koluna iğne yapacaktı. esma'nın kolunu yukarı kaldırdığında direk iğne yaptı. herşey o kadar hızla ilerliyor ki adapte olamıyordum. Esmaya baktığımda titremesi dinmiş kendine gelmişti. bitkin düştüğü için ömer onu odasına götürdü. ben kızı merak ettiğim için onların peşinden geldim. sonra diğer aile üyeleri de geldiler. ben Hümeyra ile zehra yenge'nin ortasındaydım. biraz sonra ömer onu odasına bırakıp çıktığında. Herkese sinirli gözlerle baktı.

"-Nasıl oldu bu, nasıl bu hale geldi anlatın." tane tane bastırarak konuştu.

"-Siz akşam ilaçlarını vermediniz mi?"
yaşlı bir kadın konuşmaya başladı.

"-Nasıl olduğunu bizde anlamadık. çığlık seslerini duyarak yukarı çıktık KRİZ geçiriyordu. bizde o ara sizi aradık.

"-Doktor'u aradınız mı?" diye sordu ömer hayır anlamında başını salladılar. ben ağzımı tutamayan konuştum.

"-Ne zamandır bu halde." dedim herkes bana döndü. Hümeyra sorumu cevapladı.

"Yaklaşık üç dört aydır bu halde ve durumu iyiye gitmiyor." neler olduğunu sormak istedim belki anlatmazlar diye sormadım.

"-Üç dört ay'mı, hiç gelişme olmadımı."

"-Hayır." diye cevapladı zehra yenge.

"-Bu çok tuhaf. üç dört ay durumu böylemiydi."

"-Hayır, durumu şuanki kadar kötü değildi."

"-Hiç bir hasta'nın iyileşme durumu bu kadar uzamalı. peki tedavi görüyorum. "

"-Evet ilaç tedavisi görüyor haftada bir gün Doktor'u geliyor."

"-İlaçlarına bakabilirmiyim." dedim herkes niye dercesine bana baktılar.

"-Şey psikoloji okuyorumda. belki bir yardımım dokunur Size."

"-Tamam." diyerek gitti Hümeyra bir iki dakika sonra elinde ilaçlarla geldiğinde. ilaçları elinden alıp baktım. ilaçları kontrol ettiğimde şaşırdım kim hangi akılla bu ilaçları esmaya verir bu ilaçlar onun için çok tehlikeli kafamı kaldırdığımda. onlara baktım herkes meraklı gözlerle bana bakıyordu. ilaçları geri Hümeyra'ya verdim.

"- Bu ilaçları kullandıktan sonra KRİZ ve nöbetleri artmaya başladımı. "

"-Evet." dedi zehra teyze

"-Peki gece çığlık atıyormu."

"-Evet." dedi zehra teyze;

"-Bakın zehra teyze sizinle açık bir şekilde konuşacam. kızınızın iyileşmeme durumu ilaçlar yüzünden. bu ilaçlar insan zarar veren ilaçtır. kızınız'ın bu ilaçlara ihtiyacı yok hatta hiçbir ilaç tedavisine gerek yok. bu ilaç madde gibidir. insan'ı kendine bağlıyor. ve durumunu kötülüyor. hemen bu ilaçları bırakması gerekiyor. yoksa bu ilaçlar belirli bir zamandan sonra insan'ı tehlikeye sokacak derecede psikolojisini bozuyor." onlara baktığımda herkesin ağzından 'NE' iniltileri çıkıyor konuşmaya devam ettim

"-Bu ilaç çok özel hastalar için yapılıyor. Doktorunuz niye bu ilacı vermiş hala anlamış değilim."

"Onu Gebertecem." diye bağırdı ömer çok sinirli bir yapısı vardı. yine konuşmaya devam ettim

"-Kızınız için bu ilaçları atmalısınız." dedim ve tepkilerini ölçmek için onlara baktım. hepsi sinirli ve şok olmuş şekilde bana bakıyorlardı.

"-Eğer isterseniz yanında staj gördüğüm Merve hocayı yarın getirebilirim. işinde gerçekten çok iyidir. hem kız olduğu için rahatsız olmazsınız." dedim zehra teyze beni çekip sarılıp ağlamaya başladı.

"-Allah razı olsun kızım. iyiki de karşımıza çıktın. biz hala kızımızın mezarını kazıyor olacaktık seni karşımıza çıkaran Allah'a şükür olsun." sırtını sıvazlayarak ayrıldım ondan. yüzüme hafif bir tebessüm koyarak zehra teyze ye baktım.

"-Cümlemizden zehra teyze. Her hayırda bir şer. her şer de bir hayır vardır diye boşa dememişler. sen sadece kızına odaklanmaya bak gerisi boş." deyip yine sarıldı bana ondan sonra Hümeyra bana sarıldı.

"-Allah iyikide seni karşımıza çıkarmış. Yeniden umut oldun bize Allah senden bin kere razı olsun Meyra." Dedi onun da sırtını Dost bir şekilde sıvazladım."

"-Allah beni sizin karşınıza boş çıkarmadı demekki varmış bir bildiği çıkarmış karşınıza ."

"-Evet."

"-Ben artık gidiyim. felaket gündü bugün. yoruldum dinlenmem gerek."

"-Doğru diyon kızım çok kötü bir gün geçirdin. bir hayrada vesile oldun senin dinlenmen gerek ömer ile Hümeyra seni evine bırakırlar." itiraz etmedim zaten etsem bile boş beni dinlemeyecekki.

"-Hayırlı geceler." deyip çıktık evden
arabaya bindik ve Sevde abla'nın evinin tarifini söyledim. araba yolculuğu sessiz sedasız geçti sonunda Sevde abla'nın evine vardık beni evin önüne kadar bıraktılar. Ben ve Hümeyra arabadan indiğimizde ömer arabada kaldı. kapıyı çaldığımda Sevde üstüme atlayarak sarıldı.