AŞK-I TEVAFUK

8.Bölüm

Sevde bana delice ne sarıldığında düşecektim az kalsın beni çok sıktığı için nefesimi zar zor alıyordum.

"-Kız bi dur. düzgün bir şekilde nefes almama izin ver." bunları dediğimde benden ayrılıp yüzüme baktığında.

"-Sen ilk önce herkes'i telaşlandır sonra da gel düzgün nefes almama izin ver. seni burada öldürmediğime dua et."

"-içeriye geçeyim bi anlatacağım zaten her şeyi."

"-Hele Bi anlatma vallahi benden kurtulamazsın. hem senin telefon'un nerde. arıyorum ulaşılamıyor diyor" bu kız gerçekten  sabrımı sınıyor olmalıydı.

"-Ayy tamam yeter sus sevde. vallahi bıktım senin şu çenenden. bizi bi içeriye al." dedim Hümeyra ve beni işaret ederek sevde  yüzü kızarmış bir şekilde ikimize bakıyordu. Utanmış olmalıydı. Hemen yolu açarak bize yol verdi.

"-Gerçekten çok teşekkür ederim ama biz hemen gitmeliyiz.  başka bir sefere."

"-Yemin ederim ki Hümeyra bırakmam seni."

"-Ama-" sözünü kestim

"-Hiç boşuna itiraz etme. Eğer esma için endişeleniyorsan zaten ev insanla dolu hem zehra teyze de yanında. birşey olmaz ona."

"-Tamam o zaman ben ömer'e gitmesini söyleyeyim."

"-Hiç gerek yok o da gelebilir. zaten ev onun için müsait. biz kızlar olarak başka o da da olacağız. " dedim sevde'ye bakarak.

"-gelin zaten  evde hala misafir var."

"-Allah Allah gitmedilermi hala." 

"-Hayır sadece Aynur teyze oğlu kızı. bide bir kaç komşu." Hümeyra ben Ömer'i çağırayım diye gitti yanımızdan. yarım saniye sonra Hümeyra tek geldi üstelemedim zaten ister gelir ister gelmez bu onun bileceği birşey. kapıyı ona  açarak girmesini  sağladım.  içeriye geçtiğimizde herkes ayağa kalktı. Benim geldiğimi görenler tek tek sarıldılar.  hepsi de neler olduğunu sormaya başladılar üstü kapalı bir cevap verdim herkese biraz daha oturduktan sonra ayağa kalkıp onlar da dağıldılar.

Ben, sevde, bukre  Hümeyra ve nira  kalmıştık.  onlar gittikten sonra sevde daha fazla kendini tutamayarak neler olduğunu sordu. Ona başımda geçenleri anlattığımda sinirden şekilden şekile  girdi. diğerleride  aynı tepkiyi verdiler.

"- Meyra sen neler yaşamaşsın. keşke seni dinlemeyip  bende gelseydim." dedi sevde. ondan sonra nira konuştu;

"-Ben seni hangi akılla dinledim ki. şuan kendimi öldüresim geldi.; dedi nira ondan sonra bukre konuştu;

"-Herneyse olan olmuş. şuan geçmişi konuşup kendimizi üzmenin bir manası yok. Allah sizden de razı olsun. Meyra'yı kurtarıp sağ salim buraya kadar getirmişsiniz." bukre aramızdaki en olgun davranan kişiydi sevde ise ağzından geçilmiyordu. ben ise ne çok olgun davranan, nede çok konuşandım. Hümeyra bukreye gülümsedi. ondan sonra sevde yine konuştu.

"-Ondan sonra ne oldu. herhal de bu saate kadar dövmüyordunuz onları. sonrasınıda anlatsana neler oldu."  direk Hümeyra'ya baktım. bu onun aile meselesiydi.  onun izni olmadan anlatamazdım. zaten bende istemeyerek tanık olmuştum. O da bana bakıyordu sadece. anlamıştım bana anlatmam için olumlu bir işaret vermedi. Anlatmayı istemiyordu bende olsam bende anlatmazdım;

"-Sonrası yok İşte biraz yolda oyalandığımız için erken gelemedim. " sevde tek kaşını kaldırarak yalan söyleyip söylemediğimi ölçmek istiyordu.

"-Diyorsun." dedi sevde

"-Demiyorum zaten öyle."

"-peki madem dediğin gibi olsun. inanmadım ama inanmış gibi yapacam. Bu arada sana saldıranları hatırlıyormusun."

"-Evet, yani hayır. Ne için sordun ki?"

"-Hiç onlara bir hediye vermek istiyorumda. Meyra sen iyimisin ah! bu gerizekalılar kalan Son beyin hücreni de alıp götürmüşler. Ne için sorabilirim acaba."

"- bilmiyorum." dedim sevde bana' Ulan gerizekalı şimdi sen benim arkadaşımmısın." bakışları atıyordu.

"-Acaba avukat olduğum için olabilirmi."

"-Hmm tamam  anladım." dedim

"-Ay yok bu kız iyi değil. Bide tamam anladım diyor. yarın ilk işimiz doktora gidiyoruz unutma."

"-Uzatma sevde sadece yorgunum." dedim bu kız gerçekten bazen baş belası oluyordu. sonra Hümeyra'nın telefonu çaldı;

"-efendim ömer."

"-(...)."

"-Tamam geliyorum." telefon'u kapatıp ayağa kalktı. Onun ayağa kalktığını gören hepimizde ayağa kalktık.

"-Ömer aradıda. eve gitmemiz gerektiğini söyledi."

"-Tamam canım bekletmeyin onları." deyip sarıldım ona. sırasıyla diğer kızlarda sarıldı ona. Onu kapıya kadar geçirdik.

"-Hadi Allah'a emanet olun." dedi ve gitti onun ardından da nira gitti eve. bugün sevda abla'nın evinde kalacaktık.  saat gece yarısına geldiği için gitmedik eve. sevda abla diğer oda da bulem lina'yla uyuyorlardı. üçümüzde oturma odasına geçip yer yatağı kurduk. ortada ben vardım sağımda bukle solumda sevde vardı. kafamızı yastığa koyduğumuzda üçümüzde camdan gökyüzüne baktık.

herkes kendi derdini düşünüyordu.  yaşadıklarımızı ve yaşayamadıklarımızı düşünüyorduk. hayat her zaman zordu. kursağımızda o kadar çok heves bıraktılar ki. yaşayacaklarımıza bile engel oldular. bu dünya bize göre değildi. biz bu dünya'ya göre çok masumuz. insanların iki yüzlülüğü o kadar çoğaldıki. kime güveneceğimize bile şaşar olduk.

üçümüzden de ses yoktu. herkes aklındaki sesle konuşuyor. onlara bir soru yönelttim;

"-Kızlar diyelim ki eğer biz şimdi birbirimizi tanımıyor olsaydık sizce ne yapıyor olurduk ve hayatınızın nasıl olmasını istersiniz ."

"-Ben annem ile babam'ın yanında olurdum." dedi sevde zaten en büyük hayali buydu;

"-Ben Emir ile çocuklarımıza bakardık." içimi bir acı sardı. Bu kızın her cümleleri hüzün kokardı. bazı acıların tarifi olmazmış derler doğru demişler. bazı acılar içimizi yaksa da biz sadece susardık;

"- Sen Meyra sen ne yapmak isterdin." dedi sevde;

"- Hiçbir şey yapmak istemezdim. yeniden gelip hayatıma dahil olmanızı beklerdim çünkü ben sizinle var olmayı öğrendim." Dedim ikisi bana dönerek  mutlu bir yüz ifadesiyle bana bakıyorlardı. Birden ikisi de bana sarıldı. bende onlara sarıldım. ikisi de benim için bulunmaz iki mücevherdi.  birbirimizden ayrıldık.

"-Yarın karakola gidiyoruz Meyra unutma." sevde her zaman güzel vakitleri bozan bir insan olmuştur. Bu kız bu huyundan vazgeçmiyor.

"-Tamam sevde gideceğiz.  iki de bir bu olayı hatırlatma." dedim sevde bana dönerek;

"-Tamam Meyra yapalım haydi" deyip  battaniyeyi kafasına kadar örterek arkasını bize dönerek uyumaya çalıştı

"-Yatalım sevde Yatalım."

"-Trip atacaksan hiç atma."

"-Sevde sus, uyu."

"-Ay Meyra uykum varken valla hiç çekemem seni yarın atarsın tribini." bu kız bildiğimiz saf odun. gerizekalı ne olacak;

"-İflah olmazsın sen sevde." dedim ve arkamı dönerek uyudum.

"-Biliyorum Meyra, hadi uyu." bukre de bize kıs kıs gülüyordu. tabi buldumu eğlenceyi gülmezmi. daha fazla gözlerimin kapanmamasına engel olmayarak gözlerimi kapatarak uyudum.