Yalnızlığımı tavada pişiriyorum
Bugün canım omlet çekiyor
O da istemişti sanki-
Onun için ayrı bir tava çıkarıyorum
Etrafa yağ ve yumurtanın kokusu yayılıyor
Ve hiç yoktan hissediyorum yine
Yalnızlığımı
Anlaşılmak için ettiğim kahvaltı
Masaya sığmıyor
O da oturacaktı masaya sanırım-
Bir sandalye daha çekiyorum
Parkeye sürtünen odun
Hiç yoktan hissettiğim yalnızlığımı dilimliyorum
Omleti kızarttığım tavadan zaman portalı açılıyor
Yumuşak gülümseyişler, güneş sarısı kahkahalar, tuzlu sohbetler
Ağzımda dağılışın yumuşak bir müziği anımsatıyor
Geceleri rastgele çaldığın
Seni gerçekten seviyordum tatlım,
Bu güzel omlet kadar hem de.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirlerim
Poetrykendi yazdığım şiirler :) Not: okurken ekranın ortasına dokunun. Aa- belirecek. Ona tıklayın. Böylece şiir sayfaya sığacak.
