Süt kokulu odaları geçiyorum
Geçmişimin üstüne çökmüş meyve kolyeli 4 yaşındaki kız
Yatakta zıplarken sorardı annesine "adım ne?"
Daha o zaman şaşırırdım adımın olmasına
Özge derdi annem yumuşak şefkatiyle
Özge Şevval.
Misafir odasının turuncu koltuğu hâlâ aklımda
Saklıyorum özenle o ânı
Üstüne uzanıp adımı düşünürdüm
O ismin yazgısını
Daha o zaman şaşırırdım adımın olmasına
Özge derlerdi bana
Özge Şevval.
O büyük çiçeğin olduğu masayı dönerken
Ev sahibi hissederdim kendi küçük dünyamda
Ve derdim kendime daha o zamanlar
Kimdir bu Özge Şevval
Tatlı tariflerinin olduğu dergiyi karıştırırken
Muhteşem keki gördüğümde
Söz verdim kendime
Çoooook büyürsem unutmayacağım bu anı
Ve belki o zaman anlayacağım
Özge Şevval'in varlığını
15 yıl geçti aradan
Fakat ben,
Başka bir sey anlamadım varlığımdan
O muhteşem kek dışında.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirlerim
Poesíakendi yazdığım şiirler :) Not: okurken ekranın ortasına dokunun. Aa- belirecek. Ona tıklayın. Böylece şiir sayfaya sığacak.
