Şiirlerim

Dünya'yla Sevişmeler

Bedenimi yırtıp açtığımda
İçimden dökülen toprak
Sadece sana ait
Susamış dünya

Çıplak kalan ruhumu tadan
O derin göz.
Nehirlerinin kıvrımlarında kaybettim kemiklerimi
Bulmak için süründüğümde
Ağzıma sürtünen kemikleri

Bugün de sana kaldırıyorum
Taşıdığı yükten geoit
Susamış dünya

Okyanusuna değdiğinde dudaklarım
Sonsuz felsefen akıyor ruhuma
Acını duyumsarım
-beni içine aldığında
depremlere, hortumlara
sarsılışlara, homurtulara,
Susamış dünya

Bugün de sana kaldırıyorum
İçine gömecek beden arayan
Susamış dünya

Galakside sarhoş yalpalanan bir adam
-bulanmış yalnızlığından
Doğa kanunları izin vermez dışarı akıtmasına
O yüzden sonsuz dökecek gözyaşlarını,
insanların -susamış- yanaklarına