FAÇALI YÜREKLER

Façalı Yürekler

"Akşam yemeginden sonra odama çıktım. Ve yarınki sınava hazırlanacaktım, fakat bu kadar kolay olmadı."

Tek başıma kaldıgım evimde üniversite son sınıf öğrencisiydim. Cuma günü olan türkçe sınavıma çalışacaktım. Bu sınavda kolay geçerse, benim için harika bir hafta sonu olacaktı. Yada ben öyle
düşünüyordum.

Pijamalarımı giyip, türkçe test kitaplarımı aldım. Daha sonra çalışma masama geçtim. Evde sadece ben ve 4 aylık kedim şila vardı. Mutfakta kendime kahve alıp odama geçtim tekrar.
Kedimin yaptıgı hareketler çok garipti.Umursamadım ve testime bakmaya devam ettim, fakat yine hiç olmadıgı gibi değişik bir sesizlik vardı evde. Aldanmadım ve devam ettim. Saat artık 23.07 olmuştu bile. Yeterince çalıştıgımı düşünüp uyudum.

(...)

Cuma sabahı olmuştu artık 6.45 de uyanıp mutfağa indim sandiviç ve kahve ile kahvaltımı yaptım. Odama çıkıp hazırlanmıştım bile bu sırada saat tam 8.05'di. Otobüsü kaçırmamak için erken çıktım. Ve durakta beklediğim sıra birisi yanıma yaklaşıp bir adres sordu. Bu adres benim evimin adresiydi. 34-35 yaşlarında siyah saçları arasında beyaz saç tenleri vardı. Aslında korkmadım degil fakat evimin kapı numarasına kadar söyleyince bir tuhaf olmuştum. Kadına direkt kimi aradaığını sorduğumda ise koşarak ordan ayrıldı. O sırada otobüs geldi ve binerek okulun kapısının önünde indim. Birinci ders ikinci ders derken altıncı ders olmuştu bile. Türkçe sınavı gayet iyi geçmişti güzel bir hafta sonu olacagınada inanıyorum. Kendi kendime hafta sonu için plan oluştururken birden yakın arkadaşım pelin çıkageldi. Ve bana söyle bir cümlr kurdu.

"Pelin:Hafta sonu için boş musun?"

Bende ona evet boşum dedim. Ve bana iki günlük bir kamp için yer ayırttıgını söyledi. Bende bir planım yokmuşken kabul ettim. Son ders oldu ve hazırlanmak için önce pelinin evine sonrada benim evime geldik. Kedim şila'yı ise iki günlüğüne veteriner esat beye bıraktım. Kampın gerçekten eğlenceli olacagına inanıyordum helede pelin varken.

(..)

Valizlerimizi hazırlayıp artık yola çıkacaktık. Pelin yiyecek birşeyler almak için markete gitmişti bende onu evin önünde bekliyordum. Aklım hala o kadındaydı, evide bu şekilde bırakmam güvenlimiydi bilmiyordum. Tam bunları kafama takmışken bir anda korna sesiyle kendime geldim, evet bu pelindi. Arabanın bagajına valizimi ve çantamı koydum kendimde ön tarafa oturdum. Gidecegimiz kamp alanı ortalama evden 2 kilometre falandı. Pelin okuldan bazı kişilerin oldugunuda söyledi, ama kim olduklarınıda bilmiyordum. Çok geçmeden kamp alanına gelmiştik. O kadar güzeldi ki göl kenarında ve arkasında orman vardı. Burası hoşuma gitmişti havasıda gayet temizdi. Çadırlarımızı kurduk. Akşam üstü olmuştu zaten, arabadan marketten aldıgımız birkaç poşeti çadıra taşıdık. Zaten acıkmıştık, poşette hazır konserveler vardı birini alıp açtık ve yemeğe başladık. Gece olmuştu bile, daha okuldan olan kimseyle tanışmamıştık. Sabah bazı etkinlikler olacakmış orada tanışmayı ümit ediyordum. Herkez çadırına geçti ve artık heryer kap karanlıktı. Pelin ve ben aynı çadırda kalıyoduk zaten büyüktü çadırlar. Tam uyuyacagımız sırada bir gölge oluştu çadırımızın önünde. Korkmuştuk bu saate kim çıkarki dışarıya?. Bu soruyu kendimize sorarken çadırımızın kapısını açmaya çalışıyordu o kişi....

(DEVAMI İÇİN TAKİPTE KALL...)

@Silaben33