Tenant #13

11

"Oh heaven.. Gusto mong pork belly?" Alok ni Hoshi.

Gago! Akala ko ba sa labas sila kakain?!

"At ba't may bitbit ka na ganyan? Aanhin mo yang ting-ting?" Tanong naman ni jeonghan habang nagpapapak ng lettuce.

Shit, nakakahiya! .

Agad ko namang tinapon ang ting-ting para mabawasan naman ang kahihiyang nararamdaman ko. Damn, i even caught few of them low-key laughing at me.

"Where is joshua by the away?" Seungcheol asked. "Diba dapat magkasama kayo?"

"We texted him na dito nalang kami mag didinner kasi may emergency meeting si myungho, hindi naman siya nag rereply" jeonghan added.

"Pumunta siya dun sa restaurant na pagkikitaan niyo sana, hindi niya ata nabasa ang text." I answered, scratching my nape, still embarrassed.

"Come here, join us, habang hinihintay natin si joshua." Jeonghan offered, gesturing me to sit at the empty chair beside him.

"Salamat, pero tapos nakong kumain." sagot ko. Ang totoo niyan ay nabitin talaga ako sa kinain ko kanina, kahit tanggapin ko pa ang alok niya, hinding hindi rin ako makakakain ng maayos kasi halos nandito silang lahat! How can i eat peacefully kung tinititigan nila ako na parang pagkain nila!

"Then eat again, kailangan mong matikman ang mga luto ni mingyu." Mingyu looked at me.

"Hindi na, busog pa talaga ako. Salamat nalang." I bowed, and headed right away to my room. Baka mas pilitin pa nila akong sumabay sa kanila pag nanatili pa ako ng matagal ron.

"Tsk. Ambastos masyado." narinig kong sabi ni seungkwan. Pero binalewala ko nalang ito at nagpatuloy nang umakyat aa taas.

Alam ko na medyo bastos ang ginawa kong pagtanggi sa kanila kanina, naiintindihan ko kung naiinis siya sakin.

Nakarinig rin ako ng busina ng sasakyan sa labas, si joshua na siguro 'yun.

I was about to enter my room, but i saw a man, sleeping peacefully at my bed! AT MY BED!

Sinugurado ko namang naka lock ang kwarto ko bago ako makaalis, tsaka sigurado rin akong nilock ko rin yung pinto bago ako matulog kahapon. paano siya nakakapasok rito?!

"Oh.. You're here babe, halika higa tayo." Pinalo ko siya ng dala kong bag.

"Arayy babe! Timeperss! Aray yung mukha ko! Tama na!" Tumigil rin akong paluin siya nang makontento na ako.

"Sabihin mo, bakit ka nandito? At saka paano ka nakakapasok? Kinandado ko naman kwarto ko, sigurado ako." He tried to stand up pero pinalo ko ulit siya ng bag ko. I won't let you escape this time, jun.

"Naiwan mo yung bintana mong nakabukas babe." napatingin naman ako sa bintana, tama nakabukas nga.

"Umalis ka na!" I opened the door for him to get out pero bumalik lang siya sa pagkakahiga niya sa kama ko. Wala talaga siyang pinagbaho, hanggang ngayon napaka immature niya parin.

"Aalis lang ako kung ipapalaro mo sa 'kin yan. I missed them." he pointed at my chest. Aba'y ang bastos nito ah!!

"The unauthorized invasion of someone's privacy shall be penalized by imprisonment ranging from one  year to three years and a fine of not less than five hundred thousand pesos, but not more than two million pesos." napalingon ako sa lalaking nagsalita sa likuran ko.

"Pwede ka niyang idemanda ng invasion of privacy, at anong sinabi mo kanina? You want to play her breast? Alam mo bang pwede ka rin niya kasuhan dahil dun under RA 11313 or shall we call 'bawal bastos law'?" Agad namang tumayo si Jun.

"Ano ka ba pare, chill. Im just kidding." He nervously laughed.

"I can be her witness kung sakaling idedemanda ka niya. Kaya kung ako sayo umalis ka na." he glared at jun.

"Oo na, eto na aalis na." Nakahinga ka na rin sa wakas nang umalis na si jun.

"You should be careful next time, lalaki lahat ng kasama mo rito, remember that."

Before he could go, i bowed to show my gratitude to him. "Salamat, jihoon." i smiled at him.

"You shouldn't thank me. Im a lawyer, and its my responsibility. I did that because i need to, nothing more than that." He then left like nothing happened.

You're a very warm person before woozi. Pero ngayon bakit parang kasing lamig ka na ng yelo?

Ganoon ba talaga nasaktan 'non  para baguhin mo ang sarili mo, Lee jihoon?