Transition to love ~Fırbar

5- YAĞMUR

Fırat:"S-sen ne arıyorsun burada lan!"

Fırat, hâlâ barışın şokun'daydı onu nasıl bulmuştu onları takip mi ediyordu? Kafasında bu sorularla beraber barışa döndü: "Sen beni mi takip ediyorsun pisko!" Barış ufak bir kahkaha atarak Savcı'ya fısıldadı: "Ama neden öyle dedin ki savcı, bak küstüm şimdi. (Dudağını büker.)" Fırat, barışın yüzüne afal afal bakıyordu, Barış nazlı'ya bakarak gülümsedi: "Prenses de burada'ymış!" Diyerek nazlı'ya gülümsedi. Sonra Fırat'a dönerek konuşmaya başladı: "Gitmiyor muyuz Savcım?" Fırat barışın dediğinden pek bir şey anlamamıştı, barışa dönerek sordu: "Nereye?" Barış, Savcı'nın bu sorusuna karşı gülümseyerek, konuşmaya başladı: "Eve Savcım, başka nereye gidebiliriz?" Fırat barışın bu dediğini duyunca şaşırır, ve ona beş saniye boyunca bön bön bir şekilde baktı, Barış onu evine mi davet ediyordu? Ama neden böyle bir şey yapsın ki, onlar düşman sayılırdı. Fırat, bunları düşünürken barış kapıyı açıp Fırat'ı kolundan tutup dışarı çıkardı. Fırat, sorgu dolu bakışlar ile barışa bakıyordu, barış araba dan nazikçe, ve yavaşça Nazlıyı kucağına alıp arabadan çıkardı. Fırat hâlâ şoktaydı, barış onu nasıl bulmuştu ve ona neden yardım ediyordu? Derin bir nefes alıp bunları düşünmeye devam etti, o sırada barış nazlı ile birlikte kendi arabasına doğru ilerlerken Savcı'ya doğru döndü:

Barış: "Savcı, yağmur da başladı, gelmiyon mu?"

Barış:"Araban için endişeleniyor'san, onu evimin önüne getirmesi için birini çağıracak'ım yani endişelenme, hadi şimdi arabaya gidelim savcım, daha fazla üşümeyin burada. (Gülümser.)"

Fırat, barışın onu önemseyen bu hâlini görünce, içinde tuhaf bir his oluşmuştu sanki gerçekten önemsendiğini hissetmişti, gülümsemeyi andıran bir tebessümle arabaya doğru ilerledi, arabaya bindiğinde, barışın onun gözlerini dikiz aynasında kestiğini fark etti, ve bunu fark ettiği gibi buluşan gözlerini irkilerek çekti, derin bir nefes aldı, nazlı arka'da oyuncak bebeği ile oynuyor, ve saçını tarıyordu barış Nazlı'nın bu hallerine, masumluğuna şevkat ile bakıyordu. Fırat bunu fark etmişti, yaşayamadığı çocukluğunun, yaşandığını görmek hoşuna gidiyordu barışın. Bir müddet sonra barışın evinin önüne gelmişlerdi, barış arabadan indi ve Savcı'ya kapıyı açıp, Nazlıyı da arabadan alarak eve doğru yürümeye başladılar. Eve vardıklarında evin kapısını açıp eve girdiler, barış Fırat'a dönerek: "Bu gün takım elbise ile yatmayı düşünmüyorsunuz, değil mi savcım?" Dedi gülerek, Fırat ise barışın yüzüne bile bakmıyordu, barış Nazlıyı yavaşça koltuğa bırakarak, Savcı'ya doğru yaklaştı, dolaptan aldığı bir havluyu Savcı'ya uzattı.

Barış: "Alın sevgili savcım saçlarınızı kurulayın." Fırat, barışın elinden havluyu alıp, ıslak saçlarını kurulama'ya başladı, saçlarını kurulduktan sonra barışa döndü, barış onu hiç sıkılmadan sevgi dolu gözlerle izliyordu, buna karşılık vermek istedi, ama artık sevmekten çok korkuyordu, sevilmekten de çok korkuyordu, gözlerini barıştan kaçırarak, havluyu masanın üzerine bırakıp, Nazlı'nın olduğu kanepeye doğru ilerledi. Nazlı'nın saçının yavaşça okşadı, bir anda nazlı öksür'üp hapşırma'ya başladı. Barış Fırat'a dönerek: "Aynı babası, direkt de hasta olurmuş." Diyip ufak bir kahkaha atar, sonra Nazlıyı kucağına alıp, canın odasına doğru ilerler, canın odasına girince içini bilemediği ama varlığını her zaman hissettiği o hüzün kaplar, peşini hiç bırakmayan o hüzün. Nazlıyı canın yatağına yatırıp, üzerini örtük'ten sonra içeri doğru gider, içeri girdiğinde Savcı'nın masanın üzerinde ki not defterine baktığını gördü, direkt not defterini Savcı'nın elinden almak için çekiştirmeye başladı.

Barış: "LAN SAVCI VER ŞUNU!"

Fırat: "Acaba içinde bu kadar, kimsenin görmesini istemediğin ne var BARIŞ!" Onlar orada boğuşurken, Barışın ayağı Nazlı'nın yere düşen bebeğine takılır ve bir anda Savcı'nın üzerinde bulur kendisini. Şaşkın bir şekilde Savcı'ya bakakaldı, onlar yanlış bir pozisyonda iken nazlı içeriden koşar adımlar ile salona girer: "Baba, biz neredeyi-" Barış ve Fırat'ı o pozisyonda görünce, anlayamaz bir şekilde babasına bakar.