Transition to love ~Fırbar

15- KANITLAYACAĞIM

Flashback⬇️
___________________________________________

"Herşey bitmişti, herşey..."

___________________________________________

**

Barış ve Fırat adliyeye girmiş, Baş Savcı'nın odasına doğru ileliyorlardı herşey bitmiş gibi gözüküyordu, ama herşey barış için yeni başlıyordu...

**
Fırat ve Barış Baş Savcı'nın odasının önünde durdular, barış Fırat'ın tek bir sözcük demesini, ona inanmasını istiyordu. Bir müddet kapının önünde dikildik'ten sonra Fırat, barışa doğru dönüp kulağına sessizce fısıldadı.

"Artık, Mahkûm olacaksın, Yesari kurusu!" Fırat, barışın kulağına bu sözcükleri fısıldadı ve tam Baş Savcı'nın odasının kapısını çalacak iken, kolunda bir el hissetti. Barış Fırat'ı hiç olmadığı kadar güçlü tutuyordu. Fırat bunu fark etti, ve sorgu dolu bir ses ile haykırdı.

"Napıyorsun lan!" Barışın gözleri dolu doluydu. Dişlerini sıkarak konuşmaya başladı.

"Beni hiç bir şekilde dinlemeden, hapse sokamazsın! Bana kulaklarını kapayamazsın."

Fırat barışı ilk kez bu kadar hırslı, masumluğunu kanıtlamak için çaba harcarken görmüştü, ve içinde ister istemez bir ses ona fısıldamıştı. "Onu dinle." Fırat'ın derin bir nefes aldı ve kolunu yavaşça çekip barışa doğru döndü.

"Tamam, seni geçici olarak nezarete alacağım. Ama sonra seni hapse sokacağım."

Barışın içinde bir umut belirmişti, hafifçe gülümseyerek fısıldadı.

"Teşekürler..." Fırat, tavrını bozmadan barışı kolunda. Tutarak nezarete doğru götürmeye başladı, keskin bir sesle seslendi.

"CEMİL, BU ARKADAŞI NEZARETE ALALIM!"

Cemil söyleneni yaparak, barışı sıkıca kolundan tutarak nezarete götüreceken, Fırat'ın uyarısını fark etti.

"Nazik ol ona karşı."

Kafasını yukarı aşağı salar şekilde onayladı. Ve Barışı Nezarete doğru götürmeye başladı. Barış, nezaretin önüne getirildiğinde Cemil onu bırakıp nezaretin kapısını açtı ve tekrardan barışı tutarak içeri doğru itti. Barış tökezliyerek içeri girdi.

"Gir!" Barış söyleneni yapmak zorundaydı içeri tek bir adım atığında hayatının değişeceğine emindi. Değişecekti, hem de çok değişecekti.

Barış, elindeki kelepçeler ile koğusuna doğru ilerliyordu. İlerlerken koğuşu dikkatlice izliyordu. Bir anda kolunda bir el hissetti. Hızla arkasına baktığında o tanıdık yüz ile karşılaştı. Fırat ona doğru sırıtarak onu koğuşa doğru götürmeye devam etti. Yanında ki gardiyana gülümseyerek gidebileceğini söyledi, kardiyan kafa salayarak arkasını dönüp koğuş koridorunun terk etti. Fırat barışı sertçe koğuşa götürürken bir anlık durakladı, barış ona sorguyla baktığı sıra da gülümseyerek barışa etrafı parmağı ile gösterdi.

"İyi bak! Bu aydınlığı son görüşün olacak. Son!" Barışın gözleri ufaktan dolmaya başlamıştı, o artık özgür değildi, asla da olmayacaktı zaten... O bunları düşünürken, Fırat onu hızla içeri itti ve kendisi de içeri girdi. Hızla hücre kapısını kapattı ve barışa doğru ilerledi, barış, hücrenin ortasında dikilmiş hücreyi incelemekle meşgulken Fırat onu hızla yatağa doğru itti. Barış hızla yatağın yanına doğru tökezleyip yatağın yanına doğru düştü. Fırat ona yaklaşarak yatağı işaret etti.