Transition to love ~Fırbar

12-ZAAFLAR

Flasback ⬇️
___________________________________________

Söz verdin Savcı, gitmeyecektin, Söz verdin..."
___________________________________________

Barış, ağlayan gözlerle Savcı'nın elini sımsıkı tutuyordu. Sinyor, gözlerini barışın üzerinde gezdirerek konuştu:

Sinyor: "Merak etme, o yaşıyor ölmedi." Barışın gözleri umutla parlamıştı, derin bir nefes aldı. Bu küçük bilgi bile ona bir umut ışığı veriyordu, göz yaşları artık umut göz yaşlarına dönüşüyordu. Sinyor sırıtarak konuşmaya başladı.

Sinyor: "Ama yaşamı o kadar uzun sürmeyecek." Sinyor sözünü bitirir bitirmez adamlarına seslendi:

Sinyor: "Çocuklar, Fırat Beyi tekrar arabaya alalım." Barışın gözleri ani bir şekilde Sinyor'a döndü. Sinyor'a sinirle bakarken, gözlerinde ki umut dolu ışıltı, bir anda sönü vermişti. Sinyor'un adamları, Fırat'ı tutarak, Sinyor'a doğru sürüklerken, barış bağırmaya başladı:

Barış: "BIRAKIN ONU!" Barış, bir yandan bağırıyor bir yandan Savcı'nın elini bırakmıyordu, ama bir müddet sonra zorunda kalarak istemeyerek bırakmıştı. Fırat'ı, sert bir şekilde Sinyor'un önüne bıraktılar. Barış sinirle bağırdı:

Barış: "YAVAŞ OLUN LAN!" Sinyor keyifle gülümserken barış, Sinyor'a Sinirli ve dolu gözlerle bakıyordu. sinirli ve tiş bir ses tonuyla Sinyor'a doğru fısıldadı.

Barış: "SANA GÖSTERİCEM EFKAN BEY!" Sinyor, göz ucu ile sırıtarak, belinden çıkardığı silahını Savcı'ya doğrulttu. Barış şaşkın ve endişeli gözlerle bağırmaya başladı.

Barış: "YAPMA!" Sasha arkadan barışı izliyordu, onunda barışın bu haline gözleri dolmuştu. Barış, sinirle ve endişeyle, yumruğunu sımsıkı sıkarken bir anda aklına bir fikir geldi, sinirli ve endişeli suratını bir anda sinsi bir gülümseme kaplamıştı. Dudaklarini aralayarak sesli bir şekilde fısıldadı:

Barış: "Zaaflar Sinyor, insanın en zayıf noktasıdır Zaaflar." Sinyor barışa bir süre sorguyla baktıktan sonra ne demek istediğini anlamıştı. Sırıtan bir yüzle konuşmaya başladı.

Sinyor: "Benim zaaflarım yoktur barış, bir kralın zaafları olmaz!" Bu sefer sırıtma sırası barışdaydı, dudağını ısırarark gözlerini Rafi'ye dikti, ve arkasını dönerek Sasha'ya Rafi'yi işaret etti. Sasha, barışın ne demek istediğini anlayarak silahını Rafi'ye doğrultu. Sinyor'un gözleri şaşkınlıkla, önce silaha, sonra Rafi'ye döndü, en son da barışın sırıtan yüzüne doğru döndü, sonra endişeyle barışa doğru bağırdı.

Sinyor: "SAKIN!" Sinyor'un sesi o kadar endişeli çıkmıştı ki, Rafi bile Sinyor'un onun için endişelenmesine şaşırmıştı. Barış, daha fazla sırıtarak konuşmaya başladı:

Barış: "Krallarında zaafları ha, Sinyor! (Daha çok sırıtır.)" Sırıtmasını biraz hafifleterek Sasha'ya döner, makul bir sesle konuşmaya başlar.

Sasha: "Babe, Rafi Beyi biraz daha yakına alalım lütfen." Sasha, Rafi'ye doğru yaklaşarak, Rafi'yi kolundan yakalayarak silahı kafasına doğrultu. Bunu gören Sinyor'un gözleri sinirle ve endişeyle büyürken, barışa sinirle tışladı:

Sinyor: "BARIŞ ÇABUK HANIM EFENDİYE ŞÖYLE, ONU BIRAKSIN!"

Barış, pis bir şekilde sırıtmaya devam ederek, Sasha'ya gözleriyle işaret etti, Sasha gülümseyerek Rafi'nin çenesini hızla sıkmaya başladı. Rafi, acıyla bir ses çıkardı. Sinyor yumruğunu sıkarak bağırmaya başladı.

Sinyor: "YAVAŞ OLUN!" Barış sesli bir şekilde gülerek konuşmaya başladı.

Barış: "Ne kadar zor bir şey değil mi sevdiğin ve önem verdiğin kişinin, gözlerinin önünde canı acıtılması!" Sinyor, derin derin nefes almaya çalışarak ve kendini sakin kalmaya zorlayarak konuşmaya başladı.