اسماء راضى
البارت الحادى عشر
عد اسبوع
عند منى و احمد
احمد : منى يلا قومى اعملى فطار يلا
منى : بس ي كيوت انت احنا نتفق مع بعض من الاول كده اشطا
احمد: اشطا و نتفق قولى ي منى
منى : بس ي جامد انت انا تقومني الصبح تقلى قومى افطارى ي روحى مش اعملى فطار ويلا
احمد : اى هو انا كانت عارف انك مجنونه بس كده كتير
منى : نعمممم مجنونه احمد مش علشان عيونك ملونه و انت قمريه بزياده هتسوق فيه
احمد : اسوق فيه مراتى بتقلي اسوق فيه منى لمى نفسك معاياا انا مجنون و عصبى اكتر منك
منى : على نفسك ي احمد
نسيب دول يتخانقو مع بعض ممكن يقتلو بعض و يريحونه
عند سما و جوزه على
سمًا: على يلا قوم الفطار جاهز
على : ماشى ي حببتى يلا
سمًا: يلا أصحى الاولاد
على : تمام ي حبى
سمًا: عمرو عمر يلا الفطار جاهز
عمرو : حاضر ي ماما
عمرو عندو ٥سنين
و عمر عنده ٧
بعد فاتره كانو قاعدين مع بعص
على : شباب النهارده انا و ماما لزم ننزل شغل فانتم تقعدو ف البيت ولا تروح عند تيتا
عمرو و عمر : هنروح عند تيتا ي بابا
على : ماشى ي حبيبي يلا افطرو علشان نروح
عمرو و عمر : ماشى ي بابًا
اكلو و نزلو راحو عند تيتا بتعتهم
نروح بقا ل
مليكه و مالك و مروان واحمد
مالك : سمًا حبيبي يلا علشان نفطر
مليكه: مصحتنيش ليه ي مالك
مالك : مر ي ستى من نفسى ادلعك فيه
مليكه :اممم
مالك : بلاش اممم
مليكه: متاكد
مالك : كل مره بتقولى اممم بتحصل مصيبه ي مليكه حرام عليكي بقاا
مليكه: والله ده انا
مالك ايووووو انتى
مليكه: بعصبيه مالك
مالك بحب : قلب مالك
مليكه بهدو : انت بتضحك عليا
مالك : وانا اقدر ي قلبى بردو
مليكه بتوتر: مالك خلاص انا كانت عيزه اتخنق
مالك : من عيونى ي نور عيونى نتخنق
مليكه: بعد الى قلته ده عمرى ما اقدر اتخنق معك
مالك : ام طيب كويس بردو يلا نفطر
مليكه: يلا نفطر
ذهبت مليكه و صحت مروان و احمد
و بيفطرو
احمد : بابا متحكى قصه
مروان : اه ي ريت ي بابا
مليكه : اه علشان خاطرى ي مالك
مالك : ماشى نفطر واحكى
مروان : انا خلصت
احمد : وانا كمان
مالك : طيب يلا
احمد : يلا ي بوب
مالك : يلا ي لمض
مليكه : يلا بقا
مالك : بص ي سيدى حياة سيدنا محمد كانت نموذجا عمليا للصبر على البلاء وتحمل الشدائد
مروان : ازاى ي بابا
مالك : أقلك ازاى صبر على الى قومه عملوه فيه من سب با الشع الشتام و قذف بحجاره حت دمه سال من جسده
احمد : عليه الصلاة والسلام و سيدنا محمد عمل اى
مالك : رغم كل ده اتمنه ليهم الهدايه
مروان: ي الله سيدنا محمد خلقه عظيم اووى ي بابا
مليكه : طبعا ده اشرف الخلق
مالك: طبعا و من اجمال خلق النبى صلى الله عليه و سلم انه كان صابر على الاذى ف حق نفسه
و روى أن رسول الله جاءه ملك الجبال يقول له: يا محمد، إن شئت أن أطبق عليهم الأخشبين! فَقَالَ النَّبِىُّ ?: "بَلْ أَرْجُو أَنْ يُخْرِجَ اللَّهُ مِنْ أَصْلابِهِمْ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ وَحْدَهُ لا يُشْرِكُ بِهِ شَيْئًا". والأخشبان: جبلا مكة أبو قبيس وقعيقعان. ولو شاء أن ينتقم منهم لدعا ربه أن يُطْبِق عليهم الأخشبين، ولكنه صبر عليهم حتى آمنوا أنه نبى الله.
مروان : الله حلو اووى ي بابا قصه النهارده
مالك : الحكمه بقاا من القصه بتعتنا
مروان : اقول انا واحده
مالك :اتفضل
مروان : اننا نصبر على البلاء و نحمد ربنا عليه كمان و ربنا اكيد هيجزينه عليه
مالك: كويس
احمد: اقول واحده ي بابًا
مالك : اتفضل
احمد: اننا منستسلمش من الجرى ور حلمنه لغيت ما نحققه
مالك: برفو عليك
مليكه : اقول انا واحده اهم
مالك : اتفضلى
مليكه: اننا نتخلق بخلق النبى دايما
مالك : كده صح كلكم أولادي الى بحبهم
مليكه و مروان و احمد: واحنا بكمان بنحبك اوووى
ي احلى بابا ف الدنيا
مالك حضن اولاده و بعد وقت و ذهب كل واحد ل مكان
احمد: بابا انا هلعب انا و مروان بره
مالك : ماشى ي حبيبي بس متتاخرش
مران: حاضر ي بابا
و راحو بيلعب مع واحد صحبهم تانى اسمو على
مروان :يلا ي على
على : أحمد اجرى يلا
احمد : يلا
و هم بيجرو
ف قناص مصوب على احمد و ضرب نار
احمد : بااااااااااااااابا بصووت على و اغمه عليه
مليكه : ابنى بيصرخ ي مالك اجرى يلا
مالك: و هو بيجرى ااااااااااحمد و بيجرى عليه
مجهول : انا رجعت ي عقرب هندمك على ٨سنين السجن دول انت و النسر هخد منك عيالك زاى ما اخت منى ال٨سنين دول
استوووووووووووووب
مين الى رجع و احمد هيموت ولا لا و مالك و مليكه اخدو ال٨ سنين دول من مين
انتظرونى
