[Zawgyi]
"မနက္စာအတြက္ကေတာ့ သင္းပ်ံ့လတ္ဆတ္တဲ့ပင္လယ္ရနံ႕ကို ခံစားနိုင္တဲ့ ပဲေခါက္ဆြဲေရညွိကပ္..."
ၿပဳံးၿဖီးၿဖီးနဲ႕ ပဲေခါက္ဆြဲပန္းကန္ႀကီး ေရွ႕တိုးေပးတဲ့ ကင္ဒိုေယာင္းကို သူမ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္တယ္။ ေအပ႐ြန္ႀကီးဝတ္ၿပီး ဘာေတြခ်က္မလဲ ေအာက္ေမ့တယ္။ အသင့္စားပဲေခါက္ဆြဲႏွစ္ပြဲျပဳတ္ၿပီး ေရညွိထုပ္ထဲက ေရညွိေတြေခ်မြၿပီး ထည့္ထားတာပါလား။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ယ္ဟြန္းက ဘာမွမေျပာဘဲစားလိုက္တယ္။ မနက္စာဆိုေတာ့လဲ ဒါေလးစားရတာ မဆိုးပါဘူးေလ။(ေဂ်ာင္ေဂ်ာင္းက အစားေသာက္ေတာ့ အျပတ္မခံပါ😏)
"ေန႕လယ္စာအတြက္က ေႏြဦးရဲ႕အရသာကို ခံစားနိုင္မယ့္ ရႉးရွဲပင္လယ္စာခ်ဥ္စပ္ေခါက္ဆြဲ..."
အင္း။ ဟုတ္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ယ္ဟြန္းကမေျပာေသးဘူး။ ၾကည့္ေနတယ္။ သူ႕ဘာသာသူဆို ေခါက္ဆြဲတစ္ခါမွ လုပ္မစားျဖစ္ဘူး။ အခုဒီလူႀကီးလုပ္ေကြၽးမွ သူစားျဖစ္ေနတာ။ မစားျပန္ရင္လဲ အစားေသာက္ကိုမေလးစားရာ ေရာက္မယ္ေလ။ အဲ့ေတာ့ သုံးထပ္သားေလးေတြ ညွပ္ထည့္ထားတဲ့ ပင္လယ္စာခ်ဥ္စပ္ေခါက္ဆြဲကို သူစားလိုက္ျပန္ပါတယ္။ ေရွ႕ကလူႀကီးကေတာ့ ၿပဳံးၿဖဲၿဖဲပဲ။
"ညစာအတြက္ကေတာ့ ကယ္လိုရီသိပ္မပါေအာင္ အသီး႐ြက္ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲ..."
နည္းနည္းေတာ့မ်ားသြားၿပီ။ ဂ်ယ္ဟြန္း သည္းမခံနိုင္ေတာ့ပါ။
"ဒီမွာ ခင္ဗ်ား... က်ေနာ့္ကို႐ြဲ႕ေနတာလား..."
"မ႐ြဲ႕ပါဘူး... ငါကမင္းအတြက္ ေစတနာေတြ အခ်စ္ေတြအျပည့္နဲ႕ ျပဳတ္ထားတာကို..."
"ေတာ္ၿပီ... သြား..."
"ဘယ္သြားရမွာလဲ..."
မရေတာ့ဘူး။ ဒီတိုင္းထားေလ ေရာင့္တက္ေလပဲမို႔လို႔ ဂ်ယ္ဟြန္းကနဂါးမွန္းသိေအာင္ေတာ့ အေမာက္ေထာင္ျပရေတာ့မယ္။ ခင္ဗ်ား ရက္စက္တယ္ဆိုတာ ဘာလဲသိရေတာ့မယ္။
"အျပင္ထြက္ သဲေသာင္ျပင္ကေန အိမ္ရွိတဲ့ကုန္းေပၚကို သုံးေခါက္တိတိပတ္ေျပးလာခဲ့... အဲ့တာမွ ခင္ဗ်ားကို အိမ္ထဲဝင္ခြင့္ျပဳမယ္..."
ВЫ ЧИТАЕТЕ
ငမွှေထိုး system ကြောင့် ယောကျ်ားရသွားတဲ့ ငါလေး
Фанфикшн(Both Zawgyi and Unicode) "အဲ့ေတာ့ ငါကသူနဲ႕ယူရမွာလား..." "ယူတာမယူတာ host အပိုင္းေလ... ဒါေပမယ့္ မယူရင္ ေသမွာ..." "Yah...................." "Wae..................." "အဲ့တော့ ငါကသူနဲ့ယူရမှာလား..." "ယူတာမယူတာ host အပိုင်းလေ... ဒါပေမယ့် မယူရင် သေမှာ..." ...
