TeMas

Hissizim Sevgine

Arkadaşlar bu bölüm yarışmam nedeniyle biraz gecikti . Bu gecikmeden ötürü üzgünüm . Söylediğim gibi yarışamam nedeniyle haftalık bir bölüm yapamadım ama bundan sonra inşallah haftada bir bölüm yükleyeceğim . Tabii fırsat buldukça iki veya üç olabilir . Bu arada herhangi öneri , uyarı veya isteğiniz olursa bildirmeniz yeterli . Elimden geleni yapacağım . Keyifli okumalar .

Multi : Masal

"Bazı yaralar sardıkça kanar ..." demiş yazar. Çok seviyorum bu sözü çünkü ; İnsanın duygularına tercüman oluyor adeta bu söz . Ruh ve bedenin birbirine bağlı olduğunu anlatır binevi . Bazı yaralar bedendedir ama ruhu acıtır . Yerini biriyle kapatmaya çalıştıkça o ruh yanar . Hem de cayır cayır . Aslında yarayı sardığımızı zannederiz ama acısı ruhta olduğu için bedeni değil ruhu yakar . Kağıt kesiği gibi ufak mıdır ruhta hissedilen yaranın acısı ? Kimisi bir tutuyor . Bu da onun büyük yaralar almadığını açıklıyor . Ben de yara aldım . Almaya da devam ediyorum . Hala kanıyor . Hiç geçmedi ki zaten!Ama benim avımın bir farkı var ; Sardıkça da , saldıkça da kanıyor . Sardıkça onu önemsediğimi düşünüp şımarıyor , durmaksızın kanıyor . Saldıkça onu önemsemediğimi düşünüp küsüyor , yine durmaksızın kanıyor . Benim yarama ne sarmak ne salmak fayda etmiyor ne yazık ki !

O "Masal" diyen ses iyice kulağımı doldururken arkamı dönmek geldi aklıma . Ve bu yaptığım harekete sevindim . Çünkü gelen , kurs hocam Hakan Dengin ' di . Sonunda sessizliği bozdu ve " Masal ne bu hal? iyi misin ?" dedi. "İyiyim hocam . Sorun yok " dedim . Hoca yorgunluğumu fark etmiş olmalı ki arabaya binmemi söyledi . İkiletmedim ve arabaya geçtim . İstediğim buydu zaten . Arabaya ilerledim ve kapıyı açtığım gibi kendimi koltuğa attım . Hoca hararetli bir şekilde annemler ile konuşuyordu . Beyin hücrelerim beni uykuya tetiklerken hiç direnmedim ve kendimi uykuya bırakıverdim ...

***

Güneş ışıkları sanki beni uyadndırmak istercesine bugün bir farklı ışıldıyordu . Yoksa intikamımın ışığımıydı diye düşünmeden edemedim . Kafamdan kara bulutları atmak istercesine ellerimi belli belirsiz salladım . Saate bakmak için uzandığımda 8:30 , 9:00 falan zannediyordum ama 12:05 ' ti . Ne ara bu kadar geç oldu ki ? Kursa gideceğim aklıma geldi ve hemen yataktan çıkıp banyoya girdim . Ilık duş iyi hissettiriyor beni . Yine aynı işlemi yaptım . Sonra zaten düz olan saçlarımı tarayıp fön çektim ve hemen dolabımın yanına gittim . İçinden hemen vazgeçilmezim olan siyah v yaka t-shirtimi çıkardım , altıma ise bacağımı olduğu gibi gösteren bir tayt alıp üstüme geçirdim . Gözlerim daha iyiydi sanki ? Hemen elime yine vazgeçilmezim olan sürmemi aldım ve gözlerime sürdüm . Bu işlemlerde bittikten sonra hızla kapıya gittim . Evim iki katlıydı ve odam ikinci katta yer alıyordu . Aşağıya doğru indiğimde görüş alanıma annem ve babam girdi . Hiçbir şey demeden gitmeyi planlıyordum ama kapının oradan ceketimi alırken babam planımı bozdu ve " Hiçbir yere gitmiyorsun Masal hanım . Hele antremana hiç gitmiyorsun ! " dedi uyarıcı bir sesle . Hiçbir şey söylemeden ceketimi ve ayakkabımı giydikten sonra babamın o güzel bakışlarının üzerimde olduğunu bildiğim halde kapıyı açtım ve çıktım . Konuşmadım çünkü ; konuşursam canım daha çok yanardı .

Kelimelerimin her bir zerresini kalbimin en acı yerlerine bir kez daha sapladım ve arkamı bile dönmeden yürümeye başladım . Tabii kulaklığımı takmayı da ihmal etmedim . En son şarkıya baktığımda Fettah can - Kalp ağrısı 'ydı . En sonunda bunu tekrar dşnlemeye karar verdim ve son ses açtım müziği .

Seni görünce yokladı birden

Unuttuğum o aşk sancısı

İkimiz için verdiğin o karar

Hatıramda kalp ağrısı

Konuşmasak olmaz mı

Yeniden ayrılacağını