Don't Leave Me Again

Κεφάλαιο 18

Όλο το βράδυ δεν μπορουσα να κοιμηθώ. Σκεφτόμουν το φιλί με τον Αχιλλέα.

Η εικόνα και η αίσθηση των χειλιών του πάνω στα δικά μου ήταν αισθητή.

Χαμογελουσα μόνη μου ολόκληρο το βράδυ σαν χαζοχαρούμενο.

Δεν ξέρω τι θα γίνει τώρα στο σχολείο.

Σίγουρα θα νιώθω άβολα και αμήχανα.

Δεν θέλω με τίποτα να αναφερθεί σε αυτό. Αν με κάνει να το ξεχάσω κιόλας, όσο είμαι κοντά του μιλώντας μου για το οτιδήποτε άλλο, θα του είμαι ευγνώμων.

Ανυπομονώ και για την αντίδραση της Άννας μόλις το πω. Είμαι σίγουρη ότι θα τσιριξει αλλά ευχόμαι να μην το κάνει κιόλας.

Με όλες αυτές τις σκέψεις έφτασα στο σχολείο.

Πλησίασα το παγκάκι που καθόταν η Άννα και μόλις με είδε με έβαλε στην αγκαλιά της.

"Θέλω να μου πεις τα πάντα. Πως ήταν με τον Αχιλλέα στο σπίτι σου? Μιλήσατε?"

"Πες μια καλημερα πρώτα"

"Καλημέρα. Λοιπόν τώρα πες μου. Έχουμε να μιλήσουμε τόσες μέρες"

"Μιλήσαμε", απάντησα τελικά στην προηγούμενη της ερώτηση.

"Τι μόνο αυτό? Βρε Λυδία πες λεπτομέρειες. Με το τσιγκέλι θα στα βγάζω?"

"Καλά ηρεμήσω θα σου πω. Καταρχάς επειδή η Πηνελόπη κατέληξε να κοιμάται στο δωμάτιο του αδερφού μου, εγώ με τον Αχιλλέα κοιμηθήκαμε στο δωμάτιο μου."

"Ω άβολο", σχολίασε και την κοίταξα.

"Ήταν στην αρχή γιατί δεν μίλαγε κανένας από τους δυο. Μέχρι που άρχισε να μιλάει. Μου ζήτησε συγγνώμη, ότι το έχει μετανιώσει,  ότι θέλει να είμαι ευτυχισμένη και ότι αν ήθελα να μην με ξανά ενοχλήσει θα το έκανε, και αυτή την φορά θα το έκανε στα αλήθεια"

"Ναι γιατί αυτή τη φορά μας τα επριξε λίγο είναι η αλήθεια.", σχολίασε ξανά. "Μετά όμως τι έγινε?"

"Άννα του είπα την αλήθεια", την κοίταξα

"Του ειπες οτι είσαι ερωτευμένη μαζί του?", ρώτησε σοκαρισμένη.

"Τι? Όχι. Του είπα ότι δεν μπορώ άλλο να είμαι μακρυά του και ότι αυτός με κάνει ευτυχισμένη."

"Α"

"Ναι για να μην πολυλογώ, του έδωσα μια ακόμη ευκαιρία. Είσαστε πάλι κολλητοί."

"Αχ επιτέλους. Θα ζήσω να σας δω και αγαπημένους μαζί.", χαμογέλασε.

"Χαχα ναι. Λοιπόν όμως έγινε και κάτι πιο σημαντικό και πιο σοβαρό από αυτό."