Güçsüz Kalpler & Ruhsuz Bedenler

İşin Aslı..

Selamm Kalbimin Kuşlarııı ⁓.⁓
Kitabımın adı kapakta da görmüş olduğunuz gibi; "Güçsüz Kalpler & Ruhsuz Bedenler" Daha fazla açıklamaya gerek yok çünkü açıklamayı ben değil, karakterlerimiz yapacak. Umarım beğenirsiniz Kalbimin Kuşları.. İyi okumalar!

1. Bölüm: İşin Aslı..

Üzerimde dünden kalan kırgınlıkla gözlerimi araladığımda tavanla karşılaştım. "Tavanla!"
- Ah ne hoş.. İnsanlar gözlerini mesajla, sevgilisinin sesiyle açar, bense tavanla baş başayım! Aslında boş boş bakmasa o da iyi bir alternatif ama.. Off Aslı ne diyorsun yine kendine gel kızım, kendine gel! İşin gücün yok mu senin? Tavanla bir şeyler yaşayacak kadar mı işsizsin?!

İşten atıldın Aslı..

Biliyorum iç ses, susar mısın?

Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar ama..

Off yine başlama!

Tamam, söz gümüşse..

 Sükût altındır ve sen paraya bayılırsın iç ses! O yüzden sus ve zengin ol.

Sustum..

- Aslıı! Yine mi kendi kendine konuşuyorsun! Bıkmadın mı ya şundan?

- Yoo neden bıkayım ki, senden daha eğlenceli olduğu kesin Belinayy!

Öyle miyim?

Hayır iç ses sen değil, kendimden bahsediyorum.

Ben senim Aslı..

Hayır değilsin iç ses!

Sen bilirsin..

Evet ben bilirim, iç ses!

- Off sakın bana hala tripli olduğunu söyleme!
dedi Belinay.

- Öyleyim.

- Tamamm..
derken ıslak saçlarına sardığı havluyla elinde bir kahvaltı tepsisi, içeri girdi.

- Ahahah! Ne zahmet ettiniz sadrazam bey.. Ben kendim alırdım yaa!

- Aman sen sakın zahmet etme güzelim, dün çıktın o yağmurda sokağa, sonra gece boyu öksürdün. Ne beni uyuttun ne de kendin dinlenebildin!

Haklıydı.. İşten atıldığımı öğrenince o yağmurlu havada kendimi sokağa atmıştım. Montumu almamakla kalmayıp sinirden ne kadar üşüdüğümü anlayamamış, ancak içeri girince fark etmiştim. Ama artık iş işten geçmişti. Yapacak bir şey de yoktu..

- Güzelim, müzelim hayırdır? Sen yine yavşıyor musun bana?
dedim düşüncelerden az da olsa sıyrılarak..

- Boş konuşma da kahvaltını yap CİCİM.

- Tamam CİCİM.

- Berna'dan nefret ediyorum.

- Bi de bana sor!
dedim ağzım dolu dolu. "Cicim" Berna'nın lafıydı ve artık aramızda bir geyik oluvermişti. Her ne zaman birbirimizi kızdırmak istesek bu lafla konuşuyorduk. Gelenek halini almıştı anlayacağınız.. Şimdi "Berna kim?" diyeceksiniz.. Yakında öğrenirsiniz. Sülük gibidir de kendisi, sürekli etrafımızda..

- Sen yemeğini yiyene kadar sana bir şey sorma gibi bir planım yok Aslıcım.
dedi gülerek aynadaki yansımamı gösterirken. 
İçtiğim meyve suyunu püskürterek güldüğümde Belinay bastı çığlığı..

- Aslıı naaapptınnnn?! Salak mısın kızımmm?! Yeni yıkadım o nevresim takımınııı!

- Annemden kurtulmak için birlikte eve çıktığım arkadaşımın annemden beter olduğunu görmek çok kötü yaa!
dedim kolumla ağzımı silerken. Belinay yüzünü buruşturmuş bir halde,