අලුත් Job එක පටන් ගත්ත දවසේ ඉදල මං යන company අඩුම මාව සති 3,4ක් වත් තියා ගන්න නොකරපු උත්සාහයක් නෑ..
මං හිතන්නේ ඒ මගේ දැනුම නිසා නම් නෙමෙයි. අපේ වචනෙන්ම කියනව නම් මං මීටරයක් නෙමෙයි. හැබැයි මට දෙන රාජකාරිය පිලිවෙලට එයාල ඉල්ලන දිනයට වෙලාවටම කරන්න මං පුරුදු වෙලා හිටිය. මං ආස උනා ගොඩක් කාර්යබහුල වෙන්න. සමහරවිට ඒ හැම තැනකින්ම කැමති වෙන්න ඇත්තේ ඒ නිසා. මොකද එයාල වැඩිපුරම කැමති එයාලගෙ වැඩේ හරියට වෙලාවට වෙනව නම්
ඒත් මගේ company rules නිසා උපරිම සති 2ක් විතරයි එක තැනක ඉන්න පුලුවන්.. මාව permanent staff එකට ගන්න ඒ company වලින් කැමති උනත් මං තීරණය කරේ exam results එනකන් මෙතන දිගටම වැඩ කරන්න.
*******************************
අද ඉදන් සති දෙකක් මං වැඩ කරන්නේ අලුත් තැනක. HR department එකට තමයි මාව assigned කරල තිබුනෙ.
වාහනෙන් බැහල අලුත් company එක ඇතුලට යන ගමනුත් මං කල්පනා කරේ මං එන්න ලෑස්ති වෙද්දි ඇයි අපේ ගෝතයෝ set එක මාව ගිලින්න වගේ බලාගෙන හිටියෙ කියල.
මං හිතුවට වඩා අලුත් තැන ගොඩක් වැඩ වලින් කාර්යබහුල තැනක්.. හදිසියේම එන්න උනු නිසා appointment letter එකේ විස්තරවත් බලා ගන්න වෙලාවක් තිබුනෙ නෑනෙ.
Staff ID එකත් අරන් සක බබරෙ වගේ එහාට මෙහාට කැරකි කැරකි හිටියෙ කොහාට යන්නද කියල මෙලෝම දෙයක් හිතා ගන්න බැරිව. Reception එකෙන් යන්න ඕන direction එක කිව්වත් මට ඉතින් තියෙන්නෙ සිහියෙන් ඔලුවට දා ගත්තෙ නැත්තම් මේ කියන දේ මේ අමතක වෙන seen එකක්නෙ..
කොහොම ඔලුවට දා ගන්නද.. ආපු වෙලාවෙ ඉදන් මෙලෝ සිහියක් නැතිව බලන් හිටියෙ කූබි ගුලක් ඇවිස්සිලා වගේ කට්ටිය එහාට මෙහාට දුව දුව මොනාද මේ කරන්න්නෙ කියල.
******************************
Excuse me...
lift එක ලගට වෙලා අහසයි පොලොවයි එකට තියල ගැට ගහන්න වගේ කල්පනා කර කර ඉද්දි පිටිපස්සෙන් ඇහුන voice එක නිසා මට දැනුනෙ මගේ පපුව අමුතුම වේගෙකින් ගැහෙන්න පටන් ගත්ත වගේ..
පිටිපස්ස හැරිල බලන්නවත් බැරි තරම් මං හිටියෙ ගල් ගැහිල.
Excuse me..
YOU ARE READING
නුබ ඉරක් හදක් වගෙයි.. ❤️
Romanceපිස්සුවෙන් වගේ කරන් ආදරයකට වඩා හැගීම් වලින් කරන ආදරයක් හරි ලස්සනයි නේද.. මේ කතාව තරුවක් වත් නොවී පොලොවෙ පිපෙන බිම් මලක් ගැන..