Sebepsizler (TAMAMLANDI)

~1~

Sebepsizlerin birinci odasına hoş geldin. Hazırsan başlayalım.

Hiç bir zaman doğru insan çıkmaz karşına. Ya zaman yanlıştır ya da insan.
                   ~Dostoyevski~

*Artık sevmiyorum seni Jessica.*

"Ama, ama neden James, neden?"

* Sevgim tükendi, yoruldum anlıyor musun? Herkesten, senden, kendimden yoruldum.*

"Konuşursak hallede biliriz
James. Lütfen bırakma beni.
Seni böylesine çok severken
bırakma beni. "

*Yeter Jessica! Anlıyor musun yeter. Ağlamayı kes! Karşımda küçük bir kız çocuğu gibi duruyorsun. Kendine gel.*

"Sen beni böyle sev-"

*Sevmiyordum. Anlıyor musun, sevmiyordum. Hiçbir zaman da sevmedim.*

"Sen. Sen neler söylüyorsun
James?"

*Duydun işte Jessica. Bir kendine bak, bir de bana. Bizden olmaz.*

"O zaman neden benimle
birlikte oldun?"

*Bir sebebi yoktu*

"Yeter! Konuşma artık James.
Bana mutluluk veren sesin
artık canımı acıtıyor.
Lütfen sus."

*Beni unut Jessica. Hoşçakal.*

Adam gitti,kadın bitti. Birer birer aktı göz yaşları. Kalbini yaktı kül etti. Denilen sözler hançer gibi deldi yüreğini. Kanı etrafa saçıldı. Kadın sadece sessiz sessiz ağladı o gece.

O konuşmanın üzerinden 6 ay geçmişti. James hayatına kaldığı yerden devam etmiş, biriyle sevgili olmuştu. Jessica ise Jamesden kopamamıştı. Jessica da güzel bir kadındı. Neden James onu değil de Lily'i seçmişti? Oturduğu koltuktan kalkıp aynanın karşısına geçti genç kadın. Bu 6 ayda baya zayıflamıştı. Göz altları çökmüş ve mor halkalar oluşturmuştu. Aynadaki yansımasına bakıp gülümsedi.

"Kalbim mahşer yeri,
dışımsa bir cesed."

*İyi'misin Jessica?*

Genç kadın arkadaşına baktı. 6 ay boyunca onu yalnız bırakmamış, hatta onunla kalmaya başlamıştı.

"İyi'miyim Olivia?"

*İyi olacaksın Jessica. İyi olacaksın*

"Olacağım. İyi olacağım"

*Onu unutmakla başla toparlanmaya*

"Neden onu unutayım peki?"

*Çünkü seni sevmiyor*

"O sevmiyor ama ben
seviyorum Olivia"

*Niye James? Niye o? Niye bir başkası değil?*

Genç kadın gülümsedi.

"Bir sebebi yok"

*Bir sebebi olması gerekiyor Jessica.*

"Gerekmiyor Olivia.
Gerekmiyor."

*Nasıl gerekmiyor Jessica? Anlamıyorum*

"Anlamak zorunda değilsin"

*Anlayamıyorum zaten. Seni gerçekten anlayamıyorum Jessica*

"Anlaman için bir sebep yok çünkü"

Olivia arkadaşına anlamaz gözlerle bakıp odadan çıktı. Jessica aynaya bakıp:

"Evet Jessica. Toparlanman gerek"

"Harry"

Sanki Harry Jessica'nın onu çağırmasını bekliyormuş gibi anında kapıyı çalıp, onay aldıktan sonra içeri girdi.

*Buyrun Miss Black"

"Odama birini gönder tüm eşyalarımı toplasın. Diğer eve gidiyorum. Sende benimle geliyorsun. Olivia'yada söyle hazırlansın.

*Peki Miss Black.*

"Seni unutamam ama unutmuş gibi yapa bilirim James." Diye söylendi genç kadın.