Sebepsizler (TAMAMLANDI)

~2~

Sebepsizlerin ikinci odasına hoş geldin.

Başkaları için kendinizi unutun o zaman sizi de hatırlayacaklardır.
~Dostoyevski~

"Söylesene Harry, unutmak neden zor?"

*Kendiniz söylediniz Miss Blak. Unutmak zor ola bilir, ama imkansız değil.*

"Bu sorumun cevabı
değil Harry"

*Önemli olan kabullenmek Miss Black. Herşey oradan başlıyor*

"O kabullendi, peki ben niye
kabullenemiyorum o zaman?"

*Çünkü kabullenmek
istemiyorsunuz*

"Niye kabulleneyim ki, onu
bu kadar çok severken hemde"

*Neden kabullenmeyesiniz ki, onun sizi sevmediğini bilerken hemde*

"Niye beni sevmiyor Harry?"

*Çünkü sizi haketmediğini
o da iyi biliyor Miss Black*

"Haklısın Harry"

*Tebrik ederim Miss Black*

"Neden?"

*Kabullenme yolunda ilk adımı attınız çünkü*

"Aslında iyi ki gitti diyorum Harry. Ama keşke beni bana bıraksaydı. Kendimi bulmakta zorluk çekiyorum."

"Neden canım bu kadar çok yanıyor?"

*Acılarınız ile güçlenmeniz için.*

"Güçleniyor muyum peki?"

*Siz zaten güçlüsünüz. Sadece gücünüze güç katıyorsunuz.*

"Güçlü olmak yetmiyor Harry."

*Sevmeniz gerek Miss Black. İzin verin kalbinizde yeniden bir sevgi filizlensin. O zaman herşey daha güzel olacak.*

"Söylesene Harry. Sen birini seviyor musun?*

*Seviyorum Miss Black. Hemde çok seviyorum.*

"Kim o Harry? Nasıl biri?"

*Güçlü biri. Gözleri bir okyanusu andırıyor ama sürekli dolup taşan bir okyanus. Çok kırgın bakıyor, hemde çok*

"Neden?"

*Yanlış kalbe kurban gitti çünkü. Yanlış bir sevgiyle kendine eziyet ediyor. Her gün onu haketmeyen biri için kendini cezalandırıyor. Oysa o gözlerin gülerek bakması için canımı bile verirdim.*

"Aynı kaderi paylaşıyoruz demek. Peki ona onu sevdiğini söyledin mi Harry?"

*Hayır Miss Black, söylemedim.*

"Ama neden Harry?"

*Sevmelerin en güzeli karşılıksız ve bilinmeyendir, Miss Black.*

"Ama sen söylemezsen onu sevdiğini hiçbir zaman bilemeyecek Harry."

*Bu ikimiz içinde en iyisi.*

"Ama neden?"

*Korkuyorum Miss Black, hemde çok korkuyorum.*

"Neden korkuyorsun Harry?"

*Onu üzmekten, onu kırmaktan korkuyorum.*

"Sen onu bu kadar çok severken üzmezsinki"

*Ya bilmeden üzersem.?*

"Denemeden bilemeyiz Harry."

*Hayır Miss Black. En iyisi bu.*

"Ama o bir gün başkasıyla
olacak. O zaman pişman olmayacak mısın?"

*Hayır olmayacağım. Onun mutluluğuyla
beslenip bende mutlu
olacağım. Yeterki o mutlu olsun.*

"Harry, sana inanamıyorum."

*Güneş batıyor Miss Black.*

"Evet. Sence de çok güzel
değil mi Harry?"

*Siz öyle diyorsanız öyledir Miss Black. *

"Peki sen ne diyorsun Harry? "

*Güzel bakmayı becerenler
için herşey güzel.*

"Çok tuhafsın Harry."

*Yıldızları neden bu kadar çok seviyorsunuz Miss Black?*

Genç kadın gülümsedi;

"Bir sebebi yok Harry"

*Biliyormusunuz Miss Black; sevmelerin en güzeli sebepsizce olandır*

"Biliyorum Harry"

☆